Του Αβέρκιου Λουδάρου*
Η παρά φύση κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ (καθότι στους κόλπους της συναντήθηκαν τα δύο άκρα του πολιτικού συστήματος) έπεσε στην παγίδα που έστηνε στους αντιπάλους της. Τους κατηγόρησε και εξακολουθεί «στο παρά πέντε» της εκλογικής αναμέτρησης για διεφθαρμένους, την ώρα που αποδεικνύεται ότι τα στελέχη των συγκυβερνώντων κομμάτων είναι επίσης διεφθαρμένα.
Το πρόβλημα δεν είναι προσωπικό. Τα πρόσωπα που εμπλέκονται σε σκάνδαλα είναι εκφραστές της συλλογικής νοοτροπίας που χαρακτηρίζει το σύνολο της ελληνικής κοινωνίας. Γι’ αυτό και όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, από κάτω θα βρεις ένα σκάνδαλο.
Ο φρέσκος Καραμανλής το 2004 εξελέγη με σημαία τη μάχη κατά της διαφθοράς και ο κουρασμένος Καραμανλής το 2009 μετά από σωρεία σκανδάλων (κουμπάροι, διορισμοί, Βατοπέδι κ.ά.) κατατροπώθηκε και γιατί μπέρδεψε το νόμιμο με το ηθικό. Το ΠΑΣΟΚ εφθάρη και για τους χειρισμούς του στην υπόθεση της λίστας Λαγκάρτν. Αυτά τα παραδείγματα δεν έγινε μαθήματα για τους νεόκοπους συγκυβερνώντες που διεκδικούν και σήμερα την ψήφο.
Μέσα σε επτά μήνες αποκαλύφθηκε ότι η γυναίκα του καίσαρα και δεν είναι και δεν φαίνεται τίμια. Φλαμπουράρης (ο μέντορας του Τσίπρα), Μητρόπουλος, Χαϊκάλης, Βαλαβάνη (καταθέσεις στο εξωτερικό και ανάληψη πριν από τους περιορισμούς στη διακίνηση κεφαλαίων), τα παιδιά του ηγέτη της «πρώτη φορά αριστερά» σε ιδιωτικό σχολείο και οικογενειακές διακοπές σε βίλες εφοπλιστών που περιλαμβάνουν και βόλτες με κότερα.
Αυτά πρέπει να απαντηθούν με σαφήνεια και όχι με ενοχικά μισόλογα, κυρίως όχι με παρελθοντολογία, γιατί τότε ανατρέπεται το κεντρικό προεκλογικό πρόταγμα του ΣΥΡΙΖΑ ότι «είμαστε το νέο». Εάν είναι το νέο, γιατί κάνουν ό,τι ακριβώς και οι εκφραστές του παλαιού;
Μετά απ’ αυτά, ας ψιθυρίσουμε τους στίχους του Σολωμού: «Δυστυχισμένε μου λαέ καλέ και αγαπημένε. Πάντα ευκολόπιστε και πάντα προδομένε».
*Ο Αβέρκιος Λουδάρος είναι δημοσιογράφος και συγγραφέας του βιβλίου «άκου νεοέλληνα – οι αιτίες που μας οδήγησαν στην παρακμή και τη μεγάλη ύφεση»
