O Antoine Leiris έχσε τη γυναίκα της ζωής του στο μακελειό του Παρισιού και η επιστολη που έγραψε για εκείνη έχει συγκινήσει όλο τα διαδίκτυο.Απευθύνεται σε αυτούς που προκάλεσαν το θρήνο το βράδυ της 13ης Νοεμβρίου και παραδίδει μαθήματα αγάπης.
«Το βράδυ της Παρασκευής κλέψατε τη ζωή ενός σπάνιου ανθρώπου, του έρωτα της ζωής μου, της μητέρας του γιου μου, αλλά δεν θα σας μισήσω. Δε γνωρίζω ποιοι είστε, ούτε και θέλω, είστε ψυχικά νεκροί. Αν ο Θεός στο όνομα του οποίου δολοφονείτε τυφλά, μας έπλασε κατ’εικόνα και καθ΄ομοίωση, κάθε σφαίρα στο σώμα της γυναίκας μου είναι μία πληγή στην καρδιά του.
Για αυτό, λοιπόν, δε θα σας δώσω την ευχαρίστηση να σας μισήσω. Σαφώς το θέλετε, αλλά το να απαντήσω στο μίσος με οργή θα ήταν σαν να ενδίδω στην ίδια αδιαφορία που σας έφτιαξε ως ανθρώπους. Θα θέλατε να φοβηθώ, να βλέπω τους συμπολίτες μου με καχυποψία, να θυσιάσω την ελευθερία μου για την ασφάλεια. Χάσατε. Ο ίδιος παίκτης είναι ακόμη στο παιχνίδι. Την είδα σήμερα το πρωί.
Επιτέλους, έπειτα από μερόνυχτα αναμονής. Ήταν το ίδιο όμορφη όπως όταν έφυγε το βράδυ της Παρασκευής, το ίδιο όμορφη με τότε που την ερωτεύτηκα παράφορα πριν από τουλάχιστον 12 χρόνια. Φυσικά και είμαι συντετριμμένος, σας χαρίζω αυτή τη μικρή ικανοποίηση, αλλά δεν θα κρατήσει για πολύ.
Το ξέρω ότι θα είναι μαζί μας κάθε μέρα και θα ξανασυναντηθούμε στον παράδεισο με ελεύθερη την ψυχή μας που εσείς ποτέ δεν θα έχετε. Οι δυο μας -ο γιος μου κι εγώ- θα είμαστε πιο δυνατοί από όλους τους στρατούς του κόσμου. Δεν μπορώ να σπαταλήσω άλλο χρόνο για εσάς γιατί πρέπει να γυρίσω στον γιο μου που μόλις ξύπνησε. Είναι μόλις 17 μηνών, θα φάει το πρωινό του, όπως κάθε μέρα, μετά θα παίξουμε, όπως κάθε μέρα, και για όλη του τη ζωή αυτό το μικρό αγόρι θα σας προσβάλλει με το να είναι χαρούμενο και ελεύθερο. Γιατί δεν θα σας χαρίσει ούτε εκείνος το μίσος του».
