Υπομονή, ελπίδα, και ένα κοινό όνειρο. Να φύγουν. Να περάσουν τα σύνορα και να φτάσουν επιτέλους στην δική τους Γη της Επαγγελίας. Χαμόγελα λιγοστά, ράθυμες κινήσεις και κουβέντες γύρω από το ίδιο θέμα. Μεγάλοι και μικροί αρχίζουν να αποκτούν το ίδιο βλέμμα. Είτε ζούνε στο δρόμο στην πλατεία Βικτωρίας και ξαπλώνουν στα παγκάκια, είτε έχουν στήσει την σκηνή τους στον χώρο υποδοχής και φιλοξενίας του Ελληνικού.
Η εικόνα στο Ελληνικό
Ένα μικρό «χωριό» με σκηνές, απλωμένα ρούχα και κουβέρτες στο πάτωμα έχει στηθεί στον πρώτο όροφο του κτιρίου της Ολυμπιακής στο πρώην αεροδρόμιο του Ελληνικού. Σε αυτόν τον χώρο φιλοξενούνται περίπου 1.500 πρόσφυγες, με τις οικογένειές τους κυρίως από Αφγανιστάν, Ιράκ και Συρία δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η υπεύθυνη συντονισμού της δομής στο κτίριο της Ολυμπιακής στο Ελληνικό, Χαρά Στάγγου. «Οι μισοί από όσους ζούνε εδώ είναι ανήλικοι μέχρι 18 ετών» συμπληρώνει. Οι ροές προς το Ελληνικό είναι συνεχείς, αλλά όπως τόνισε η κ. Στάγγου από σήμερα θα σταματήσουν να δέχονται άτομα, καθώς «πρέπει πρώτα να φτιάξουμε τις ντουζιέρες στον χώρο για να μπορούν να κάνουν ένα μπάνιο οι άνθρωποι και έπειτα θα αρχίσουμε και πάλι δεχόμαστε κόσμο».
Η τροφοδοσία καλύπτεται από τον στρατό, ωστόσο Αθηναίοι από όλες τις περιοχές επισκέπτονται το Ελληνικό και προσφέρουν ό,τι μπορούν. Το γραφείο του συντονισμού έχει γεμίσει με κούτες από διάφορα τρόφιμα, φρούτα, ρούχα, παπούτσια, μπιμπερό…
Οι μεγαλύτερες ελλείψεις όμως, όπως υπογραμμίζει η κ. Στάγγου, εντοπίζονται σε γάλατα μακράς διάρκειας, αλλά και είδη καθαρισμού (σκούπες, σακούλες σκουπιδιών).
Στον χώρο, λειτουργεί μόνιμα ένα ιατρείο των Γιατρών του Κόσμου, οι οποίοι δέχονται επί 24ωρου βάσης πρόσφυγες που χρήζουν ιατροφαρμακευτικής βοήθειας. Μια μεγάλη ουρά από μικρούς και μεγάλους περιμένει για να έρθει η σειρά τους μέχρι να εξεταστούν. Τα παιδιά παίζουν τρέχοντας ξυπόλητα τις πιο πολλές φορές, στους διαδρόμους και στις σκάλες του κτιρίου, ενώ οι μεγαλύτεροι μιλούν στο κινητό με συγγενείς τους ή κάθονται και περιμένουν στωικά.
Στην πλατεία Βικτωρίας
Στα παγκάκια, στον δρόμο, κρατώντας πλαστικές σακούλες από σούπερ μάρκετ με ό,τι τους έχει απομείνει περνούν το 24ωρο τους οι πρόσφυγες, κυρίως Αφγανοί, Ιρανοί και Σύριοι, που βρήκαν καταφύγιο στην πλατεία Βικτωρίας. Περίπου 600 άτομα ζούνε κάτω από άθλιες συνθήκες διαβίωσης ξαπλωμένοι σε λερωμένα στρώματα ή σε κουβέρτες που απλώνουν πάνω στον δρόμο. Απελπισμένοι και πεινασμένοι στέκονται στην ουρά για να πάρουν ένα ποτήρι νερό που τους προσφέρουν οι εθελοντές, και τρέχουν μόλις δούνε κάποιον να μοιράζει λίγο ψωμί. «Δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για να τους βοηθήσουμε.
Τους δίνουμε μόνο τσάι, καφέ και νερό» δηλώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ μια νεαρή Ολλανδή εθελόντρια από τη ομάδα Boat Refugee Foundation. «Προσπαθούμε μόνο να τους κάνουμε να ξεχαστούν έστω και για λίγο. Για αυτό και στήνουμε παιχνίδια για να παίζουν, να περάσει η ώρα τους».
Στο σημείο βρέθηκαν κυρίως το πρωί μέχρι και το μεσημέρι και μέλη της ΜΚΟ ΠΡΑΞΙΣ, τα οποία έστησαν στην συμβολή των οδών Παιονίου και Αχαρνών ένα πρόχειρο ιατρείο στο οποίο εξετάζουν πρόσφυγες ασθενείς, ενώ υπάρχει και παιδίατρος.
Στο μεταξύ, και μια ομάδα από το Ελληνικό Συμβούλιο Προσφύγων επισκέφτηκε τους πρόσφυγες της πλατείας για να ενημερώσει όσους επιθυμούν να ζητήσουν άσυλο, για το τι πρέπει να κάνουν, πού να απευθυνθούν και τι διαδικασίες να ακολουθήσουν. Ορισμένοι βέβαια προτιμούν να κάνουν μια βόλτα στους γύρω δρόμους, κάποιοι αγοράζουν κάρτες και μονάδες για το κινητό τους από τους πωλητές που έχουν στηθεί ακριβώς έξω από την στάση του Ηλεκτρικού, αλλά σχεδόν όλοι επιστρέφουν πάλι στο ίδια παγκάκια και εύχονται να τελειώσει το δράμα τους όσο το δυνατόν συντομότερα.
Πηγή: ΑΠΕ – ΜΠΕ
