Η συντριπτική πλειοψηφία των Ελλήνων ήτοι 74% δηλώνουν απαισιόδοξοι για την πορεία της αγοράς εργασίας στη χώρα στα αμέσως επόμενα χρόνια, όπως προκύπτει από έρευνα .
“Η απασχολησιμότητα στην Ελλάδα”.
Η έρευνα, που διενεργήθηκε με τη χρήση ενός σύντομου OnLine ερωτηματολογίου σε τυχαίο δείγμα 1.832 ατόμων, παρουσιάζει σημαντικές διαπιστώσεις αναφορικά με την εικόνα που έχουν για την καριέρα τους οι εργαζόμενοι και οι υποψήφιοι στην Ελλάδα, για τη μελλοντική τους εξέλιξη και τις επαγγελματικές προοπτικές τους. Η έρευνα εξέτασε το βαθμό αισιοδοξίας που χαρακτηρίζει τους συμμετέχοντες αναφορικά με την πορεία της αγοράς εργασίας τα επόμενα χρόνια στην Ελλάδα και μελέτησε το πόσο ανταγωνιστικοί νιώθουν σήμερα οι εργαζόμενοι και υποψήφιοι, βάσει των δεξιοτήτων και των ικανοτήτων τους. Επίσης, εξέτασε το κατά πόσο θεωρούν πως τα προσόντα τους είναι κατάλληλα σε σχέση με τις απαιτήσεις της αγοράς εργασίας στην Ελλάδα.
Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της έρευνας, το 18% των εργαζομένων με πλήρη απασχόληση καθώς και το 16% των εργαζομένων στον δημόσιο τομέα επιθυμούν να μετακινηθούν σε άλλη θέση εργασίας. Τα αντίστοιχα ποσοστά για τους απασχολούμενος στον ιδιωτικό τομέα είναι 28% και για τους ελεύθερους επαγγελματίες 27%. Μπορεί η πλειοψηφία να επιδιώκει να βρει εργασία εντός Ελλάδας, σημαντικό ωστόσο είναι ότι 1 στους 10 ερωτώμενους που αναζητούν εργασία έχει στρέψει τις προσπάθειές του στο εξωτερικό. Επιπλέον, 1 στους 3 δηλώνει πως η αδυναμία εύρεσης εργασίας στην Ελλάδα είναι ο βασικότερος λόγος αναζήτησης εργασίας στο εξωτερικό, ενώ επίσης σημαντικό ρόλο παίζουν η δυνατότητα διαπραγμάτευσης καλύτερου πακέτου αποδοχών, οι καλύτερες συνθήκες εργασίας και οι περισσότερες ευκαιρίες εξέλιξης που προσφέρονται στις χώρες του εξωτερικού.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι το 54% των εργαζομένων έχουν βρεθεί εκτός αγοράς εργασίας τουλάχιστον μια φορά κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής τους σταδιοδρομίας. Μάλιστα, το ποσοστό αυτό αυξάνεται ανάμεσα στις γυναίκες, τις μικρότερες ηλικίες και τους απασχολούμενους στον ιδιωτικό τομέα. Ένα σημαντικό ποσοστό των ερωτηθέντων που βρέθηκαν εκτός αγοράς (1 στους 5) δηλώνουν ότι χρειάστηκαν περισσότερο από 11 μήνες για να βρουν ξανά εργασία ενώ οι γυναίκες, τα άτομα ηλικίας από 30 έως 39 ετών και οι κάτοικοι επαρχίας καθυστερούν περισσότερο να επανενταχθούν στην αγορά εργασίας.
Ανάμεσα στους ερωτώμενους που κατά τη διάρκεια διεξαγωγής της έρευνας ήταν εκτός αγοράς, η ‘αποχή’ από την απασχόληση διαρκεί περισσότερο: 42% δηλώνουν ότι είναι άνεργοι περισσότερο από 2 χρόνια και ένα 23% ότι έχει ‘κλείσει’ ήδη 1-2 χρόνια από τότε που έχασε την εργασία του.
Αξιολογώντας τα προσόντα τους, 1 στους 2 εργαζόμενους θεωρεί ότι οι γνώσεις, οι δεξιότητες και οι ικανότητες που διαθέτει ανταποκρίνονται σε υψηλότερη θέση από αυτήν που κατέχει σήμερα. Αντίστοιχη αναλογία ανέργων δήλωσε ότι διαθέτει τις γνώσεις και τις δεξιότητες για να διεκδικήσει υψηλότερη θέση από αυτήν που είχε πριν χάσει την εργασία του. Παρά ταύτα όμως, πρέπει να σημειωθεί ότι 1 στους 4 ερωτώμενους πιστεύει ότι χρειάζεται εκπαίδευση και ενίσχυση των δεξιοτήτων του προκειμένου να είναι ανταγωνιστικός/η στις νέες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά εργασίας στην Ελλάδα.
“Η αγορά εργασίας στην Ελλάδα ενέχει πολλές προκλήσεις για τους εργαζομένους και τους υποψηφίους που αναζητούν εργασία και απαιτεί νέες δεξιότητες και ικανότητες, τις οποίες θα πρέπει να καλλιεργούν, ώστε να τονώνουν την απασχολησιμότητά τους στο απαιτητικό αυτό περιβάλλον. Οι ραγδαίες εξελίξεις στον χώρο της τεχνολογίας, η εκτενής χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στην επαγγελματική δραστηριότητα και οι νέες πολιτικές που ακολουθούν οι εταιρείες στην οργάνωση της δραστηριότητάς τους, προκειμένου να ανταποκριθούν στις συνεχώς μεταβαλλόμενες ανάγκες της αγοράς, έχουν μεταμορφώσει τον τρόπο εργασίας. Η συνεχής ενημέρωση και επιμόρφωση των εργαζομένων για την ανάπτυξη των επαγγελματικών γνώσεων και δεξιοτήτων τους καθίσταται απαραίτητη προκειμένου να μπορούν να ανταποκριθούν με επιτυχία στον ρόλο τους. Από την άλλη πλευρά η πολιτεία αλλά και ο επιχειρηματικός κόσμος πρέπει να προχωρήσουν σε δομικές αλλαγές για να αξιοποιήσουν τα ταλέντα εντός της Ελλάδας και να ανακόψουν τη φυγή τους προς το εξωτερικό”.
