Ο καρκίνος δεν οφείλεται στην τύχη αλλά κυρίως στον σύγχρονο τρόπο ζωής, ο οποίος ευθύνεται για ποσοστό έως και 90% των κρουσμάτων του, σύμφωνα με μία νέα μελέτη.
Το εύρημα αυτό έρχεται σε απ’ ευθείας αντίθεση με εκείνο που είχε ανακοινωθεί στις αρχές του χρόνου, από μία άλλη σημαντική μελέτη.
Εκείνη η μελέτη είχε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι τα δύο τρίτα των καρκίνων οφείλονται σε τυχαία λάθη στο DNA και όχι σε παράγοντες όπως το κάπνισμα, προκαλώντας έντονες διχογνωμίες μεταξύ των ειδικών.
Η νέα μελέτη όμως, που δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Nature», χρησιμοποίησε τέσσερις διαφορετικές επιστημονικές μεθόδους για να καταλήξει στο ακριβώς αντίθετο συμπέρασμα: μόνο το 10% έως 30% των καρκίνων είναι θέμα τύχης.
Ο καρκίνος αρχίζει όταν ένα βλαστικό κύτταρο του σώματος υποστεί βλάβη και αρχίζει να πολλαπλασιάζεται (κυτταρική διαίρεση) ανεξέλεγκτα.
Η βλάβη αυτή μπορεί να οφείλεται είτε σε εγγενείς παράγοντες οι οποίοι αποτελούν τμήμα του τρόμου λειτουργίας του οργανισμού ή σε εξωγενείς παράγοντες.
Ενδογενής παράγοντας είναι λ.χ. οι τυχαίες μεταλλαγές που συμβαίνουν στα γονίδια κάθε φορά που διαιρείται (πολλαπλασιάζεται) ένα κύτταρο, ενώ εξωγενείς παράγοντες είναι το κάπνισμα και η υπεριώδης ακτινοβολία του ηλίου.
Η διχογνωμία στην επιστημονική κοινότητα είναι ποιοι απ’ όλους έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα.
Γιατροί από το Κέντρο Καρκίνου Stony Brook, στη Νέα Υόρκη, αποφάσισαν να εξετάσουν το θέμα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, χρησιμοποιώντας μαθηματικά μοντέλα, πληθυσμιακά στοιχεία και γενετικά δεδομένα.
Όπως και να το εξέταζαν, κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι το 70% έως 90% του κινδύνου αναπτύξεως καρκίνου οφείλεται σε εξωγενείς παράγοντες, με τον σύγχρονο τρόπο ζωής να είναι ο χειρότερος απ’ όλους.
Όντως, η κακή διατροφή, η έλλειψη άσκησης, το στρες και η ατμοσφαιρική ρύπανση αποτελούν τους κύριους συμβάλλοντες παράγοντες για τους καρκίνους του πνεύμονα, του μαστού και του προστάτη, λένε.
«Ο κόσμος πρέπει να πάψει να κρύβεται πίσω από την κακή τύχη και να αναλάβει τις ευθύνες των πράξεών του», δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Γιουσούφ Χανούν, διευθυντής του Stony Brook.
«Δεν μπορεί να καπνίζει και, αν πάθει καρκίνο, να κατηγορεί την κακή του τύχη.
»Η σχέση του εγγενούς κινδύνου με τον τρόπο ζωής, μοιάζει με την ρώσικη ρουλέτα. Ο εγγενής κίνδυνος είναι η μία σφαίρα σε ένα πιστόλι. Αν κάποιος προσέχει τον τρόπο ζωή του, θα διατηρήσει κενούς τους υπόλοιπους έξι θαλάμους του όπλου.
»Αν, όμως, καπνίζει, θα βάλει ακόμα δύο ή ίσως και τρεις σφαίρες στο όπλο, οπότε θα πρέπει να παίξει ρώσικη ρουλέτα με μισογεμάτο όπλο. Ασφαλώς και θα υπάρχει ακόμα η περίπτωση της τύχης, αλλά έχει αλλάξει τις πιθανότητες εις βάρος του».
