Ο Παναθηναϊκός ξεκίνησε το χτίσιμο για τη δημιουργία μίας νέας ομάδας τον περασμένο Γενάρη έχοντας ως στόχο τη μέγιστη δυνατή αύξηση της ανταγωνιστικότητάς του και βασική κατεύθυνση την Ευρώπη: έχοντας δηλαδή ως βασική προτεραιότητα να ανακτήσει το κύρος, την αίγλη και το ευρωπαϊκό DNA που προσέφερε ανεπανάληπτες διακρίσεις στο σύλλογο και διαφήμισε στα πέρατα του κόσμου τη βάναυσα κακοποιημένη χώρα μας.
Η ανάκτηση των εγχώριων σκήπτρων, άλλωστε, αποτελεί συνάρτηση πολλών παραμέτρων και είναι άρρηκτα συνδεδεμένες με τις παρούσες συνθήκες διεξαγωγής των διοργανώσεων. Αφού προηγουμένως ο Παναθηναϊκός βγήκε απ’ τα “μνημόνια” και βελτίωσε σε μεγάλο βαθμό τα οικονομικά του ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι να αυξάνει το μπάτζετ του αλλά μετά την αποτυχία σε όλους τους βασικούς του στόχους στο πρώτο μισό της σεζόν, ήταν εκ των πραγμάτων αναγκασμένος να γυρίσει σελίδα, αποφασίζοντας γενναίο “ξεσκαρτάρισμα” στο έμψυχο δυναμικό του, με τον Αντρέα Στραματσόνι στο “τιμόνι” και τον Γιάννη Αλαφούζο να πεισμώνει περισσότερο από ποτέ, αντί να τον “πάρει από κάτω”, για μια σειρά από λόγους.
Επί της ουσίας, τα αποτελέσματα της πρώτης φάσης ανοικοδόμησης του νέου Παναθηναϊκού είναι σαφές ότι επέφεραν ουσιαστικά οφέλη στη διαμόρφωση του έμψυχου υλικού της ομάδας, καλύπτοντας τρύπες που έμεναν αδικαιολόγητα ανοιχτές επί σειρά ετών. Η μισή δουλειά φαίνεται να έχει γίνει, (απο)μένει η υπόλοιπη. Ας δούμε όμως τα δεδομένα για να μην πλατειάζουμε:
Αμυντική γραμμή: Ξεκινώντας από τα άκρα της άμυνας και τη δεξιά πλευρά, από τον Τριανταφυλλόπουλο, τον Μαρινάκη, τον Μπούρμπο και τον Βέμερ που είχε διαθέσιμους τα τελευταία χρόνια, προσέθεσε στις τάξεις του με απόφαση του Στραματσόνι και έχρισε βασικό τον Τζιαντομένικο Μέστο. Ενα “κανονικό” δεξί μπακ με τεράστια εμπειρία και επαρκή ποιότητα για να κλείσει την “τρύπα” που έβγαζε μάτι και εξόργιζε τους πάντες για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Το προχωρημένο της ηλικίας του σε συνδυασμό με τα δύο ματς την εβδομάδα που φυσιολογικά θα έχουν οι “πράσινοι” τη νέα σεζόν, ωστόσο, καθιστούν επιβεβλημένη την απόκτηση ενός ακόμη δεξιού μπακ ανάλογης ή και μεγαλύτερης ποιότητας. Με τον Μαρινάκη που πρόσφατα ανανέωσε, είτε να αποτελεί τρίτη/έξτρα λύση, είτε να παραχωρείται δανεικός και να αξιολογείται εκ νέου.
Στα αριστερά της άμυνας, υπάρχει το μείζον θέμα του κατά πόσο ο Νάνο θα επανέλθει στην πρώτη (εντυπωσιακή) σεζόν που πραγματοποίησε, αλλά όπως και να έχει είναι επιβεβλημένη η ενίσχυση με παίκτη προοπτικής 11αδας για να υπάρχει μεγαλύτερη σιγουριά και βάθος. Ο Νάνο άλλωστε έχει συμβόλαιο και μετά το καλοκαίρι. Αυτός που δεν έχει είναι ο Πράνιτς που αποδεικνύεται χρήσιμος για τους προπονητές του στον Παναθηναϊκό αλλά το συμβόλαιό του θα είναι μεγάλη έκπληξη εάν ανανεωθεί, παρά τα δημοσιεύματα περί του αντιθέτου. Ο Στραματσόνι έχει εκφραστεί κολακευτικά για τον Χουχούμη όσον αφορά στο μέλλον, αλλά από τη στιγμή που η ετοιμότητά του χρειάζεται να τσεκαριστεί σε σειρά αγώνων, πιθανότατα θα δοθεί δανεικός.
Στο κέντρο της άμυνας η απόκτηση του Τελάντερ, του Σάντσεθ αλλά και του ιδιαίτερα ταλαντούχου Ευαγγέλου το καλοκαίρι, σε συνδυασμό με την χειμερινή προσθήκη του εντυπωσιακού Μολέδο στους ήδη υπάρχοντες, τροποποίησαν άρδην τα δεδομένα.
Ο Σίλντενφελντ φυσιολογικά ξεχάστηκε και ο Παναθηναϊκός μοιάζει να έχει το πιο πλήρες πακέτο στόπερ, ποιοτικά και ποσοτικά, της τελευταίας δεκαετίας.
Συμπερασματικά τα μετόπισθεν της ομάδας προβλέπεται να ενισχυθούν το καλοκαίρι με ένα δεξί και ένα αριστερό μπακ.
Μεσαία γραμμή: Η αποτυχία της μεταγραφής του Εσιέν που αποκτήθηκε με στόχο να κάνει τη διαφορά στον άξονα, “πόνεσε” την ομάδα σε πολύ μεγάλο βαθμό φέτος. Οι “πράσινοι” περίμεναν τον Γκανέζο και στο δεύτερο μισό της σεζόν αλλά μάταια όπως αποδείχθηκε.
Ο Στραματσόνι είναι σαφές ότι το πρώτο πράγμα που επιθυμεί για το καλοκαίρι είναι ένας αμυντικός μέσος για να πλαισιώνει τον Ζέκα και εκεί θα πέσει το μεγαλύτερο βάρος το καλοκαίρι. Γενικότερα στον άξονα θα υπάρξουν ανακατατάξεις και εκτός από 6άρι είναι εξαιρετικά πιθανό να προστεθεί στο υλικό της ομάδας ένας δεύτερος κεντρικός μέσος που θα μπορεί να αγωνιστεί τόσο ως “κόφτης” όσο και ως 8άρι. Ο αριθμός των κεντρικών μέσων υπολογίζεται στους έξι, μαζί με τους Ζέκα, Αμπέντ, Λουντ και Λαγό.
Στις θέσεις των μεσοεπιθετικών (ειδικά των ακραίων που μέχρι πρότινος έψαχνες να τους βρεις με το κιάλι) ο Γενάρης λειτούργησε ευεργετικά για τον Παναθηναϊκό. Οι μεταγραφικές προσθήκες που έγιναν (Βιγιαφάνιες, Μπουμάλ, Ευανζελίστα, Βλαχοδήμος, συν τους υπάρχοντες Καλτσά, Κλωναρίδη) προσέδωσαν ισχυρές ενέσεις ποιότητας, αύξησαν τις ποιοτικές λύσεις και τον ανταγωνισμό και το μοναδικό σοβαρό ερωτηματικό για τη νέα σεζόν αφορά στον Ευανζελίστα που είναι δανεικός από την Ουντινέζε και δεν είναι αυτονόητη η παραμονή του. Μόνο εάν δεν μείνει ο Βραζιλιάνος είναι πιθανό να υπάρξει προσθήκη.
Επίθεση: Ο Παναθηναϊκός παραχώρησε τον Γενάρη το Νίκο Καρέλη στη Γκενκ και ταυτόχρονα πλαισίωσε τον ηγέτη της επίθεσής του, Μάρκους Μπεργκ, με τον νεαρό διεθνή Βραζιλιάνο, Γιούρι Μαμούτε, ενώ έβαλε ως κερασάκι στην τούρτα των επιθετικών της ομάδας την τεράστια προσωπικότητα και κλάση που ακούει στο όνομα Σεμπαστιάν Λέτο. Ως επιπλέον λύσεις υπάρχουν οι Πέτριτς και Κλωναρίδης, με τη διαφορά ότι το συμβόλαιο του γερόλυκου Κροάτη τελειώνει το καλοκαίρι και ήδη εξετάζονται στράικερ για την αντικατάστασή του το ερχόμενο καλοκαίρι. Περαιτέρω αλλαγή θα υπάρξει μόνο εάν αποχωρήσει κάποιος από τους ήδη υπάρχοντες.
Συμπερασματικά, το βάρος θα δοθεί στα δύο άκρα της άμυνας και τον άξονα της μεσαίας γραμμής, ενώ προβλέπεται να ενισχυθεί και η επίθεση της ομάδας.
