Σύμφωνα με τον απαράβατο φυσικό νόμο κίνησης του Νεύτωνα, την περίφημη «αρχή διατήρησης της ορμής» για κάθε δράση μίας δύναμης, υπάρχει μία αντίθετη δύναμη αντίδρασης. Πρώτα η δράση, μετά η αντίδραση. Δυστυχώς, ο συμπαθής Άγγλος φυσικός δεν είχε την τύχη να ζήσει στην Ελλάδα για να μπορέσει να εμπλουτίσει τις γνώσεις του και να διευρύνει τις θεωρίες του. Γιατί εδώ, μπορεί να εμφανιστεί αντίδραση, πριν καν προκύψει δράση! Απίστευτο; Ελλάδα είσαι!
Δεν είχε καν προλάβει να ολοκληρωθεί η διερευνητική συνάντηση στην οποία συμμετείχε ο ΠΑΟΚ για να διαπιστωθεί αν είναι εφικτό να προκύψουν εκείνες οι συνθήκες ώστε το παλιό, απαρχαιωμένο εγκαταλελειμμένο στρατόπεδο «Καρατάσιου» να φιλοξενήσει αθλητικές εγκαταστάσεις και τα πρώτα ουρλιαχτά διαμαρτυρίας είχαν κάνει την εμφάνιση τους!
Προσέξτε λίγο το οξύμωρο της όλης φάσης. Πριν καν ολοκληρωθεί η διερευνητική κουβέντα, πριν καν εκδηλωθεί το παραμικρό ενδιαφέρον από πλευράς ΠΑΟΚ, πριν καν παρουσιαστεί ένα πλάνο για να δούμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από αυτή την αφηρημένη έννοια «αθλητικές εγκαταστάσεις», πριν καν υπάρξει η παραμικρή επίσημη τοποθέτηση, οι γνωστοί επαγγελματίες αντιρρησίες των πάντων είχαν ήδη κάνει την εμφάνιση τους, διαρρηγνύοντας τα ιμάτια τους μη τυχόν και το… τίποτα μεταμορφωθεί σε κάτι! Η αντίδραση προηγήθηκε της δράσης!
Πρώτος – πρώτος ο Περιφερειακός σύμβουλος του κόμματος «Οικολογίας – Αλληλεγγύης» Μιχάλης Τρεμόπουλος και εν συνεχεία ο ΣΥΡΙΖΑ Θεσσαλονίκης με επίσημες τοποθετήσεις τους χαρακτήρισαν απαράδεκτη μεθόδευση την παραχώρηση εκτάσεων για αθλητικές και εμπορικές εγκαταστάσεις και ξεσπάθωσαν κατά δικαίων και αδίκων λέγοντας ότι με αυτό τον τρόπο θα υποβαθμιστεί (;) η ποιότητα ζωής των κατοίκων της Δυτικής Θεσσαλονίκης.
Σε μία χώρα που απεικονίζεται απόλυτα από την φράση «να ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα», τίποτα από όλα αυτά δεν μπορεί πια να προκαλέσει έκπληξη. Οι επαγγελματίες αντιρρησίες, ο στείρος αντιπολιτευτικός λόγος και οι άναρθρες κραυγές πάντα θα γεμίζουν δελτία, σελίδες, εκπομπές και θα δίνουν την απαραίτητη πρόσκαιρη δημοσιότητα σε όσους λατρεύουν να διαφωνούν σε όλα και να μην προτείνουν τίποτα. Διότι δεν είναι η πρώτη φορά.
Στα 5 λεπτά από την Ομόνοια θα έπρεπε να στέκεται σήμερα αγέρωχο, μοντέρνο, επιβλητικό, το «σπίτι» που θα φώλιαζε εκατομμύρια πράσινες καρδιές. Σήμερα, η δυσωδία σε κάνει να θέλεις να τρέξεις μακριά για να πάρεις μία ανάσα της προκοπής. Ερημωμένα κτίρια, μπάζα, βρώμα, παρακμή. Ακόμα και αυτοί οι περιβόητοι κορμοράνοι (όσοι δεν άφησαν την τελευταία τους πνοή εκεί) την επιβίωση των οποίων επικαλέστηκαν οι αντιρρησίες, μάζεψαν τα μπογαλάκια τους και την έκαναν για άλλα μέρη, όπου το περιβάλλον τους σέβεται. Τώρα πια θα δεις μόνο ποντίκια, αρουραίους, τρωκτικά και έντομα που θα επιβίωναν και σε περίπτωση πυρηνικού ολέθρου.
Αρκούσε η περίφημη κίνηση «Ανοιχτή Πόλη» και 132 υπογραφές πολιτών που προσέφυγαν στο ΣΤΕ για να φρενάρουν την υπόθεση διπλής ανάπλασης στον Ελαιώνα και την κατασκευή νέου γηπέδου για τον Παναθηναϊκό. Μπορεί οι 132 να είχαν χίλια δίκια. Μπορεί, όντως, το νέο γήπεδο του Παναθηναϊκού να ενέτεινε την τσιμεντοποίηση της πόλης, παρότι θα έδινε χιλιάδες μεροκάματα και θα αποτελούσε επενδυτική πνοή για την περιοχή. Ας τα ξεχάσουμε όλα αυτά. Αλήθεια που είναι αυτοί οι 132 τώρα; Άραγε η κίνηση τους επέφερε την αναβάθμιση της περιοχής; Γιατί δεν κινητοποιούνται εκ νέου για την συνεχιζόμενη οικολογική καταστροφή;
Στην περίπτωση της ΑΕΚ χρειάστηκαν ακόμα λιγότεροι. Μόλις 17 κάτοικοι, που μαζί με τον Δήμο Νέας Φιλαδέλφειας και την σύμφωνη γνώμη των Οικολόγων πράσινων προσέφυγαν στο ΣΤΕ, ώστε να φρενάρουν οι διαδικασίες για το χτίσιμο του γηπέδου της ΑΕΚ. Ο λόγος; Η θυσία 6 στρεμμάτων από το Άλσος της Νέας Φιλαδέλφειας, με την ΑΕΚ να δεσμεύεται με την αναδάσωση και την πύκνωση του υπόλοιπου χώρου. Ένα άλσος, που όσοι έχει τύχει να περάσουν από εκεί ή ξέρουν, είναι παραδομένο στην μοίρα του, παραμελημένο, συφοριασμένο, στέκι των απανταχού απόκληρων της γης.
Το παρόν πόνημα δεν γράφτηκε για να υπερασπιστεί τα συμφέροντα καμίας ανώνυμης εταιρίας, όπως είναι όλες οι ποδοσφαιρικές Π.Α.Ε. Υπάρχουν νόμοι στους οποίους υπάγονται και τους οποίους οφείλουν να τηρούν. Απλώς, έρχεται για να δείξει για μία ακόμα φορά πόσο πολύπλοκο είναι αυτό το διαολεμένο «επιχειρείν» σε αυτή την χώρα. Αρκούν πια 5-10 συνασπισμένες φωνές αντίδρασης για να μπλοκάρουν (πολλές φορές πριν καν αρχίσουν) έργα και επενδύσεις εκατομμυρίων που (ειδικά τώρα σε περίοδο κρίσης) θα μπορούσαν να δώσουν μεγαλύτερο οξυγόνο για δεκάδες οικογένειες από αυτό που προσφέρουν τα λιγοστά δέντρα στους εν λόγω χώρους.
Το πιθανότερο είναι ο ΠΑΟΚ να μην ασχοληθεί ενεργά με την υπόθεση Καρατάσιου, έστω κι αν αυτό στην ουσία του προσφέρθηκε / προτάθηκε ως λύση από το ίδιο το Υπουργείο Αμύνης. Το πιο πιθανό να ψάξει αλλού, αλλά κυρίως να εξαντλήσει το ενδεχόμενο για ανοικοδόμηση της «Τούμπας».
Αλήθεια, όλοι αυτοί που κόπτονται τόσο σφοδρά για την υποβάθμιση της ζωής του πολίτη της Δυτικής Θεσσαλονίκης σε ενδεχόμενη παραχώρηση της έκτασης που φιλοξενεί το πρώην στρατόπεδο θα συνεχίσουν να βγάζουν τόσο πύρινους λόγους;
Αλήθεια, έχουν κάποια αντιπρόταση για την περαιτέρω αξιοποίηση και ανάπλαση του;
Μπορούν οι ίδιοι να κάνουν κάτι για να πολλαπλασιάσουν αυτόν τον πυρήνα πράσινου και να τον μετατρέψουν σε κάτι που θα κοσμεί και δεν θα ντροπιάζει την περιοχή;
Αν ναι, όλοι μαζί τους. Αν όχι, ας σταματήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα και να καταναλώνουν χαρτί για τις ανακοινώσεις τους. Κι αυτό από κοπές δέντρων προέρχεται, εξάλλου…
