Η χρήση αζωτούχων λιπασμάτων συνδέεται με ένα ευρύ φάσμα ανθρώπινων ασθενειών και ακόμα και αν η χρήση τους σταματούσε σήμερα, το άζωτο θα εξακολουθούσε να μολύνει το πόσιμο νερό για δεκαετίες, σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Βατερλό στον Καναδά.
«Το γεγονός ότι το άζωτο αποθηκεύεται στο έδαφος σημαίνει ότι μπορεί ακόμα να αποτελεί πηγή αυξημένων νιτρικών επιπέδων, καιρό αφού σταματήσει η χρήση λιπασμάτων», δήλωσε η καθηγήτρια Ναντίτα Μπάσου.
Οι ερευνητές ανέλυσαν περισσότερα από 2.000 δείγματα εδάφους από τη λεκάνη του ποταμού Μισισιπή. Συγκέντρωση αζώτου δεν παρατηρήθηκε στο ανώτερο στρώμα του εδάφους, αλλά βρέθηκε περίπου 5 με 20 εκατοστά κάτω από την επιφάνεια του εδάφους.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η συσσώρευση του αζώτου στο έδαφος, δε συνέβη μόνο λόγω της αυξημένης χρήσης των λιπασμάτων, αλλά οφείλεται επίσης στην καλλιέργεια σόγιας και σε αλλαγές στις πρακτικές οργώματος. Ως αποτέλεσμα, τα επίπεδα αζώτου συσσωρεύτηκαν σταδιακά κατά τις τελευταίες οκτώ δεκαετίες.
Το άζωτο βρίσκεται συχνά σε ανόργανα λιπάσματα που χρησιμοποιήθηκαν ευρέως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Από τότε, παρέχουν μια φθηνή πηγή αζώτου και άλλων θρεπτικών συστατικών για τα φυτά, συνεισφέροντας δραματικά στην άνοδο της παραγωγικότητας της γεωργίας.
Τα νιτρικά άλατα δημιουργούνται από τη διάσπαση του αζώτου που συσσωρεύεται στα υπόγεια ύδατα, κάτω από το έδαφος που χρησιμοποιείται για τη φύτευση των καλλιεργειών. Τα επίπεδα νιτρικών αλάτων είναι υψηλά σε ποτάμια και λίμνες λόγω της απορροής λιπασμάτων αζώτου από γεωργικές εκτάσεις.
Η έκθεση σε νιτρικά άλατα συνδέεται με προβλήματα υγείας στους ανθρώπους, και ειδικά τα βρέφη. Η υπερβολική έκθεση σε νιτρικά άλατα εμποδίζει τη μεταφορά του οξυγόνου στο αίμα. Τα βρέφη κάτω των τεσσάρων μηνών δε διαθέτουν ακόμα το ένζυμο που απαιτείται για να διορθώσει αυτή την κατάσταση.
Η μόλυνση από άζωτο έχει επίσης συνδεθεί με ορισμένες μορφές καρκίνου, αναπαραγωγικά προβλήματα, ασθένειες του θυρεοειδούς και διαβήτη.
