Από την έκβαση της σύγκρουσης κορυφής μεταξύ Βερολίνου και ΔΝΤ που θα γίνει αυτήν την φορά σε επίπεδο κορυφής στο Μπάρι της Ιταλίας θα φανεί και το είδος της λύσης που θα προκριθεί τελικά για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους μέσα στις επόμενες εβδομάδες.
Στο περιθώριο της συνάντησης των G7 στην πόλη της Ιταλίας θα γίνουν μια σειρά επαφών μεταξύ των υπουργών οικονομικών των μεγάλων οικονομιών της Ευρωζώνης (Γερμανίας Ιταλίας Γαλλίας) με τον πρόεδρο του Eurogroup κ. Γερούν Νταϊσελμπλουμ και τον επικεφαλή του ESM κ. Κλάους Ρέγκλινγκ οι οποίες θα κορυφωθούν με μια συνάντηση όλων και με την επικεφαλής του ΔΝΤ κ. Κριστίν Λαγκάρντ (αφού όλοι θα είναι παρόντες στην διεθνή σύνοδο) στο επίπεδο της άτυπης ομάδας που αποκαλείται Washington Group με θέμα την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και την δημοσιονομική πορεία μετά το 2018.
Η ευρωπαϊκή πρόταση έχει συμπληρωθεί με σενάρια και αριθμούς και προβλέπει ελάφρυνση σε δόσεις. Συγκεκριμένα:
Σε πρώτη φάση θα εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους μέχρι και το 2030.
Στην προσπάθεια αυτή θα χρησιμοποιηθούν τα κέρδη από τα ελληνικά ομόλογα που διακρατούν η ΕΚΤ και οι άλλες κεντρικές Τράπεζες (περίπου 17 δις ευρώ) αλλά και το υπόλοιπο των 19,5 δις ευρώ από το δάνειο των 25 δις ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών.
Τα χρήματα αυτά θα δοθούν για την αγοραστεί «ακριβό» ελληνικό χρέος (όπως πχ τα 12 δισ. του ΔΝΤ) και να αναχρηματοδοτηθούν υποχρεώσεις συσσωρευμένες τοκοχρεολυσίων σε χρονιές όπως την τριετία 2022 – 2024.
Τα πρώτα τρία χρόνια μετά την λήξη της 10ετούς περιόδου χάρητος που έχουν τα δάνεια από τον EFSF και τον ESM η Ελλάδα θα πρέπει να εξυπηρετήσει την πληρωμή τόκων συνολικού ύψους 56 δις ευρώ.
Ειδικότερα το 2022 η Ελλάδα θα πρέπει να πληρώσει μόνο για τόκους 25 δις ευρώ το 2023 17,55 δις ευρώ και το 2023 13,64 δις ευρώ . Η αναχρηματοδότηση των ποσών αυτών θα μερική και θα συνδυαστεί με την παράταση της περιόδου χάρητος ειδικά για τους τόκους ώστε οι ετήσιες υποχρεώσεις να ξεπερνούν το 15% του ΑΕΠ.
Στην δεύτερη φάση της η λύση του ESM αφορά την παράταση και των χρεολυσίων που λήγουν από το 2031 μέχρι και το 2040 και η τρίτη αυτών που λήγουν από το 2041 μέχρι και το 2050.
Από περίοδο σε περίοδο η ελάφρυνση θα συνδυάζεται με έλεγχο για το αν η Ελλάδα θα συνεχίζει την δημοσιονομική προσπάθεια και θα συνεχίζει να εφαρμόζει μεταρρυθμίσεις.
Η λύση σε δόσεις δεν αρέσει στο ΔΝΤ το οποίο θέλει δεσμεύσεις από τώρα για όλη την περίοδο μέχρι και την αποπληρωμή του χρέους.
Τούτο διότι η λύση σε δόσεις που προτείνουν οι Ευρωπαίοι θα εκληφθεί από τις αγορές ως ένα συνέχισης της εποπτείας της Ελλάδας και θα δυσκολέψει της Ελλάδας για δανεισμό από τις αγορές.
Στο θέμα των πλεονασμάτων οι δύο πλευρές είναι σαφώς ποιο κοντά αφού Βερολίνο και ΔΝΤ συγκλίνουν σε μια μεσοπρόθεσμη περίοδο των 5 ετών.
