Η πρόταση του επιδοτούμενου από το κράτος Ινστιτούτου για τα Κομμουνιστικά Εγκλήματα να απαγορευτούν στην κρατική τηλεόραση ταινίες της κομμουνιστικής εποχής, προκάλεσε αντιδράσεις. Το Ινστιτούτο, υποστηρίζει πως με το μέτρο αυτό θα μειωθεί η νοσταλγία για το καθεστώς του Εμβέρ Χότζα, αλλά πολλοί θεωρούν ένα τέτοιο μέτρο, επίθεση στην κινηματογραφικη κληρονομιά της χώρας.
Ο διευθυντής του Ινστιτούτου, συγγραφέας Αγκρόν Τούφα, δήλωσε στην Φατχιόνα Μετζντίνι του BIRN ότι προετοιμάζεται πρόταση νόμου σε συνεργασία με άλλα ινστιτούτα, με σκοπό όταν ψηφιστεί, να γίνει νόμος. «Η πρωτοβουλία είναι δική μας και στοχεύει στην αποκομμουνιστικοποίηση της κοινωνίας. Οι ταινίες εκείνης της εποχής εξυπηρετούσαν ως εργαλείο μαζικής πλύσης εγκεφάλου, για να μεταφέρεται γενοκτονική προπαγάνδα και μίσος μεταξύ των τάξεων», υποστήριξε. Κατά τον Τούφα, πρέπει να απαγορευτεί η συντριπτική πλειοψηφία των ταινιών εποχής Χότζα από την τηλεόραση και όσες λίγες δεν εμπεριέχουν προπαγάνδα, να προβάλλονται με πρότερη ανακοίνωση του στούντιο, για τις αιτίες που τις προβάλλει. Το νομοσχέδιο προκάλεσε δημόσια διαμάχη, για τη θέση που πρέπει να έχουν έργα τέχνης της κομμουνιστικής εποχής, στη σύγχρονη Αλβανία. Ιδιαίτερα θιγμένοι αισθάνθηκαν άνθρωποι που είχαν εργαστεί για τη δημιουργία των ταινιών. Ο Κόλετς Τραμπόινι, εργάστηκε ως σεναριογράφος παραγωγών του Kinostudio επί 16 χρόνια στην εποχή Χότζα και θεωρεί την πρωτοβουλία, απαράδεκτη. «Οι αλβανικές ταινίες είναι ιστορία, παρόλο που ορισμένοι δε θέλουν να το αποδεχθούν. Είναι άλλο να μισείς τον κομμουνισμό κι άλλο να γνωρίζεις την πραγματικότητα εκείνης της εποχής», έγραψε στο Facebook. Και η ηθοποιός Μόνικα Λουμπόντζα εξέφρασε δυσαρέσκεια, επαίροντας τη δουλειά παλιών συναδέλφων της. «Αν με ρωτούσε κανείς σε ποια εποχή θα ήθελα να είμαι ηθοποιός, σίγουρα θα έλεγα την εποχή των Μαρί Λογκορέτσι, Τίνκα Κούρτιτ, Μαργκαρίτα Χέπες.. μια εποχή που η τέχνη είχε ψυχή, απαιτούσε θυσίες, συναίσθημα και αγάπη», έγραψε με τη σειρά της στο FB.
Κάποιοι θεωρούν άδικο να απαγορευτούν οι ταινίες, όταν άτομα που κατείχαν σημαντικές θέσεις υπό το πρώην καθεστώς, είναι ακόμη ενεργοί στην πολιτική ζωή. Και πολλοί μίλησαν με νοσταλγία για την καλή ηθοποιία, για ατάκες που είχαν γίνει γνωστές επί Χότζα και παραμένουν στη μνήμη του κοινού.
