Του Δημήτρη Τζιβελέκη
Μέσα στην συνεχή ροή της καθημερινής ειδησεογραφίας δεν μπορούμε να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε το αποτυχημένο πραξικόπημα στη Τουρκία. Μιας χώρας γείτονος, οι εξελίξεις της οποίας είναι λογικό να μας αφορούν άμεσα.
Ως συμπέρασμα όλων των εξελίξεων που ακούμε και διαβάζουμε να συμβαίνουν στην γείτονα Τουρκία δύο πράγματα είναι αδιαμφισβήτητα:
Το πρώτο αφορά τις Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες (MIT), όπως είχαμε αναφέρει και στο παρελθόν σε σχετικό άρθρο, δεν υπήρχε περίπτωση να μην γνώριζαν. Αντιθέτως γνώριζαν την επικείμενη κίνηση των στρατιωτικών και προφανώς «επέτρεψαν» να συμβεί. Δείγμα της ΜΙΤ είναι πως στην πρόσφατη πολύνεκρη επίθεση στο αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, έδρασαν τζιχαντιστές συνεργάτες της ΜΙΤ, για να εξηγεί (!) ο Ερντογάν την αναγκαιότητα του «αντιτρομοκρατικού νόμου» στην εξολόθρευση των Κούρδων.
Το δεύτερο αφορά τις λίστες με τις δεκάδες χιλιάδες στρατιωτικούς, δημόσιους υπαλλήλους, καθηγητές πανεπιστημίων, δασκάλους σχολείων, δημοσιογράφους και άλλους, που φυλακίζονται ή αποπέμπονται στιγματισμένοι ως τρομοκράτες. Ένα πράγμα μπορούμε να ισχυριστούμε απόλυτα ότι από την πλευρά του Ερντογάν είχε υπάρξει η ανάλογη …προετοιμασία, με ότι αυτό συνεπάγεται. Το «ελεγχόμενο» πραξικόπημα λειτούργησε ως συγκάλυψη για μαζικές εκκαθαρίσεις. Πλέον, «εχθροί και προδότες της Τουρκίας» θεωρούνται κοσμικοί, κεμαλιστές, Κούρδοι, Αλεβίτες και καθένας που δεν «χωράει» στον ισλαμοφασισμό του Ερντογάν όπως τον επιβάλλει ο τουρκικός όχλος.
