Επιστήμονες προειδοποιούν τώρα ότι λόγω της μεγάλης κλιματικής αλλαγής το σενάριο να επιστρέψουμε στην εποχή των παγετώνων θα μπορούσε να γίνει πραγματικότητα καθώς θεωρούν πλέον πολύ πιθανή τη διακοπή του Γκολφ Στριμ, του θερμού ρεύματος στον Ατλαντικό που ρυθμίζει το κλίμα σε ένα μεγάλο μέρος του πλανήτη.
Λόγω της κλιματικής αλλαγής οι ερευνητές φοβούνται ότι μέσα σε 300 χρόνια το ρεύμα αυτό θα έχει “σβήσει” διαταράσσοντας την κλιματική ισορροπία του πλανήτη και φέρνοντας πολικές θερμοκρασίες στην Ευρώπη και τη Βόρειο Αμερική.
Τον μεγάλο κίνδυνο διακοπής του Γκολφ Στριμ ανακάλυψε ο επιστήμονας Βέι Λιου του Πανεπιστημίου του Γέιλ, ο οποίος δημοσίευσε την έρευνά του στην επιθεώρηση “Science Advances’. Καθοριστικό ρόλο, σύμφωνα με τη νέα επιστημονική έρευνα για την κατάσταση του θαλάσσιου ρεύματος, παίζει η ανταλλαγή αλατιού ανάμεσα στον Ατλαντικό και τον Ινδικό ωκεανό. Εάν η πρόσληψη αλατιού μειωθεί, τότε το Γκολφ Στριμ μπορεί να οδηγηθεί σε διάλυση επηρεάζοντας περιοχές από την Καραϊβική μέχρι την Ισλανδία και από τη Νορβηγία μέχρι τη Νότιο Αφρική.
Μελετώντας νέα στοιχεία διαπίστωσαν ότι η ποσότητα αλατιού που μένει στη νότια θάλασσα είναι σημαντικά μικρότερη, κάτι που προοιωνίζεται ένα εφιαλτικό μέλλον για τη Γηραιά Ηπειρο. Λαμβάνοντας υπόψη την τωρινή συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα (405 μέρη ανά εκατομμύριο) και συγκρίνοντάς τη με τα προβιομηχανικά επίπεδα συμπέραναν ότι μέσα σε 100 χρόνια το Γκολφ Στριμ έχασε το ένα τρίτο της ισχύος του και εξακολουθεί να επιβραδύνεται. Προβλέπουν ότι όταν η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα φτάσει τα 710 μέρη ανά εκατομμύρια (πιθανότατα μέσα στα επόμενα 300 χρόνια) τότε το Γκολφ Στριμ θα “σβήσει” και οι επιπτώσεις για την Ευρώπη και τη Βόρειο Αμερική θα είναι τεράστιες: πτώση της θερμοκρασίας στον Βόρειο Ατλαντικό, τεράστια εξάπλωση του θαλάσσιου πάγου και μετακίνηση της ζώνης κανονικής βροχόπτωσης των εύκρατων περιοχών πολύ πιο νότια, στην τροπική ζώνη του Ατλαντικού.
Προβλέψεις
Το μοντέλο του Λιου προβλέπει ότι η παύση του Γκολφ Στριμ θα έχει συνέπειες και σε άλλα μέρη του κόσμου, και νότια του Ισημερινού. Χωρίς τη ροή κρύων υδάτων προς τα νότια θα υπάρξει υπερθέρμανση στις χώρες που βρίσκονται κάτω από τον Ισημερινό προκαλώντας κατά συνέπεια περισσότερες βροχές στη Νοτιοανατολική Βραζιλία και λιγότερες βροχές στην Κεντρική Αμερική. Αλλά και μεγάλη μείωση του θαλάσσιου πάγου στην Ανταρκτική.
Το θερμό θαλάσσιο ρεύμα στον Ατλαντικό ξεκινά από τον Κόλπο του Μεξικού. Από εκεί τα θερμά ύδατα, τα οποία κατευθύνονται από τους ανέμους και την περιστροφή της Γης, φτάνουν βόρεια και στην πορεία η θερμοκρασία τους πέφτει και γίνονται πιο αλμυρά επειδή το νερό διαρκώς εξατμίζεται, ενώ η πυκνότητά τους αυξάνεται. Τέλος, τα πιο δροσερά και πλούσια σε αλάτι ύδατα αρχίζουν να ρέουν ξανά προς τον Νότο.
Πτώση της θερμοκρασίας
Η διακοπή του Γκολφ Στριμ μπορεί να ρίξει τη θερμοκρασία κατά 7 βαθμούς Κελσίου τον χειμώνα στην Ισλανδία, κατά 5 βαθμούς στη Βόρεια Νορβηγία, να οδηγήσει σε πτώση του υδραργύρου κατά 3 βαθμούς στην Ιρλανδία και τη Σκοτία και κατά 1 βαθμό στη Βρετανία, τη Γερμανία και στις χώρες της Βαλτικής. Και όλες αυτές οι μεταβολές αναμένεται να συμβούν παρόλο που η παγκόσμια θερμοκρασία θα έχει αυξηθεί κατά 2 με 3 βαθμούς Κελσίου.
Πηγή: ethnos.gr
