Για να καταλάβουμε πώς ο φόβος μπλοκάρει την δημιουργικότητα μας σκεφτείτε ότι αφηγείστε μια ιστορία.
Φανταστείτε λοιπόν ότι την ιστορία αυτή την λέτε σε κάποιον που σας αγαπά. Το πιθανότερο είναι ότι θα νιώσετε μια ευεξία και ενέργεια να σας κατακλύζει καθώς μπαίνετε σε λεπτομέρειες.
Φανταστείτε από την άλλη πλευρά τώρα ότι λέτε την ίδια ιστορία σε κάποιον ο οποίος για οποιοδήποτε λόγο σας κάνει να αισθάνεστε άβολα.
Εκείνο το θαυμάσιο σημείο της ιστορίας που μπορεί να είναι και περισσότερο από ένα, σαν μπούμερανγκ εκτοξεύεται και γυρίζει πάλι πάνω σας, οι πολύχρωμες εικόνες που ξετυλίγονται στο μυαλό σας αρνούνται να κατέβουν.
Το αντιλήφθηκαν και πεισμάτωσαν. Αντί για ευεξία, ομορφιά, ενέργεια, δημιουργικότητα αισθάνεστε αντικρουόμενα συναισθήματα και μια έντονη επιθυμία να κατεβάσετε τα ρολά.
Όταν αισθανόμαστε ανασφαλείς, είτε γιατί φοβόμαστε την κριτική των άλλων ή την απόρριψη από την πλευρά τους, η δημιουργικότητα μας σταματάει αυτόματα.
Όπως όταν αισθανόμαστε ασφάλεια, η δημιουργία ξετυλίγεται σαν όμορφο λουλούδι χωρίς καμία ιδιαίτερη προσπάθεια. Αν κατανοήσουμε το παραπάνω τότε μπορούμε να δώσουμε μεγάλες δυνατότητες στις πιθανότητες επιτυχίας μας;
Δημιουργώντας τις συνθήκες που θα εμπνεύσουν την δημιουργικότητα μας. Για να μπούμε στη ροή αυτού του ρεύματος πρέπει οπωσδήποτε να αισθανθούμε ασφάλεια χωρίς περιορισμούς.
Όμως για να πετύχουμε κάτι τέτοιο δεν είναι τόσο εύκολο όσο το να αποφύγουμε κάποιον που μας κάνει απλά να αισθανόμαστε άβολα.
Σκεφτείτε ότι μερικές φορές μπορεί να βρισκόμαστε σε κάποιο δωμάτιο ολομόναχοι και να νιώθουμε μπλοκαρισμένοι χωρίς εμφανή λόγο. Οι εργασιομανείς το ξέρουν ότι αν βρεθούν μόνοι στο σπίτι ή δεν ξέρουν τι να κάνουν, ή κάτι ξέχασαν, ή απλώνονται σε κάποιον καναπέ ή περιδιαβαίνουν τα δωμάτια με ένα τσιγάρο στο χέρι…στη χειρότερη περίπτωση αν βρίσκεται και κάποιος άλλος στο σπίτι….ε τότε αυτός θα την πληρώσει…ή μήπως όχι;
Όταν όλα αυτά συμβαίνουν πρέπει να γνωρίζετε ότι μέσα στην ψυχή μας έχουν εγκατασταθεί θραύσματα καταστροφικά…-που εμείς τα επιτρέψαμε…-ίσως και να νομίζουμε ότι αν ανοιχτούμε θα ανακαλύψουμε κάτι που δεν θέλουμε εμείς οι ίδιοι να μάθουμε ή να βγάλουν δειλά-δειλά το κεφαλάκι τους ιδέες και συναισθήματα για τα οποία δεν είμαστε υπεύθυνοι….τι αστείο…είναι μέσα μας και κάποιος άλλος μας τα έβαλε…ή μπορεί να φοβόμαστε ότι δεν είμαστε σε θέση να βγάλουμε κάτι αξιόλογο…ποιος ξέρει…
Όταν τον φόβο απαντάμε, μέσα κι έξω μας, το δημιουργικό αντίδοτο είναι κάποιο τελετουργικό…ο Δαλάι Λάμα θα πρότεινε διαλογισμό, η χριστιανική εκκλησία νηστεία και προσευχή , διαλέξτε αυτό που σας βολεύει. Ή αυτό που γνωρίζετε ….το αποτέλεσμα μας ενδιαφέρει…κάντε ένα προστατευτικό στεφάνι γύρω από τον εαυτό σας…φανταστείτε ότι βρίσκεστε μέσα σε ένα δακτύλιο φωτός, άγγελοι σας προστατεύουν…η προστατευτική αυτή ενέργεια που σας περιβάλλει εκπέμπει ατέλειωτη καλή διάθεση και θέλει να ακούσει, να δει, και να νιώσει ό,τι έχετε να πείτε.
Αφεθείτε, υποταχτείτε –για πρώτη φορά;!- και αφήστε να σας διαπεράσει η ροή….