Από την αρχή είχαμε πει ότι η υπόθεση του ονόματος των Σκοπίων θυμίζει επιθεώρηση. Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, μια εθνική υπόθεση αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση με μικροκομματική σκοπιμότητα, με προχειρότητα και με παντελή έλλειψη πατριωτικής διάθεσης.
Από τη δε αντιπολίτευση αντιμετωπίζεται αμήχανα και χωρίς ξεκάθαρες θέσεις. Η ΝΔ σύρεται πίσω από τον Τσίπρα και τον Καμμένο, η Φώφη και ο Σταύρος δεν ξέρουν τι τους γίνεται και αφήνουν ανοικτό το γήπεδο να παίζει ο Μιχαλολιάκος και οι ακραίοι.
Ο Τσίπρας πάει νυχτιάτικα στον Ιερώνυμο να τον ενημερώσει, προτού ενημερώσει τους πολιτικούς αρχηγούς. Ο Αρχιεπίσκοπος κλείνει ραντεβού με τον Παυλόπουλο, για να του πει ότι… δεν θα πάει στο συλλαλητήριο, ο δε Καμμένος πάει στο Άγιον Όρος πιθανότατα για να εξομολογηθεί για τις συνεχείς κωλοτούμπες που κάνει. Ή για να ζητήσει τη βοήθεια της Παναγίας προκειμένου να πάρει κανέναν πατριωτικό σταυρό στις επόμενες εκλογές.
Από την άλλη οι Σκοπιανοί ούτε που ξέρουν τι θέλουν. Διχασμένοι σε μετριοπαθείς και ακραίους, επιμένουν σε αλυτρωτικές τάσεις, προκαλούν και σηκώνουν το κεφάλι εκεί που δεν τους παίρνει.
Και υποτίθεται ότι έχει ξεκινήσει μια διαπραγμάτευση για εθνικό θέμα μείζονος σημασίας. Γελοία κατάσταση από μικρούς ανθρώπους κι από ένα πολιτικό σύστημα που αγνοεί την εθνική συνεννόηση, την ομοψυχία, τη χάραξη ενιαίας στρατηγικής για το μέλλον της χώρας με βάση τις ανάγκες της σύγχρονης εποχής.
Κανένας δεν έχει κάνει τον κόπο να αναλύσει τις γεωστρατηγικές συνέπειες μιας λύσης ή μη λύσης. Κανείς δεν έχει μιλήσει για τα οφέλη ή τις ζημίες που θα έχει η Ελλάδα με το όνομα «Μακεδονία» ή χωρίς αυτό.
Κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει στον ελληνικό λαό αν μπορεί να εκφραστεί και ο ίδιος, αν έχει γνώμη για κρίσιμα ζητήματα όπως αυτό.
Έχει δίκιο ο Ιερώνυμος όταν λέει ότι χρειάζεται ομοψυχία αυτές τις ώρες. Όμως, γιατί παίζει το παιχνίδι του Τσίπρα και συκοφαντεί τα συλλαλητήρια; Γιατί δεν έβγαινε να πει τα ίδια όταν οι Αγανακτισμένοι έπαιζαν και πάλι το παιχνίδι του Τσίπρα; Όταν συγκεντρώνονταν γιατί οι αυτοκτονίες ήταν… περισσότερες επί Σαμαρά ή όταν ο κόσμος μούντζωνε τη Βουλή και φώναζε «Γερμανοτσολιάδες»;
Τότε που κινδύνευε η εθνική ομοψυχία που ήταν η «φωνή» της Εκκλησίας;
Αυτό το λέμε γιατί δείχνει την προχειρότητα, την σκοπιμότητα και την προσωπική στρατηγική του καθενός.
Ο Τσίπρας παίζει μπάλα μόνος του και με το Σκοπιανό κρύβει την κωλοτούμπα που θα κάνει με την «καθαρή» έξοδο. Ο Καμμένος δεν ξέρει τι του γίνεται καθώς το 2015 υπέγραψε προγραμματική συμφωνία για σύνθετη ονομασία αλλά τώρα το παίζει… Παύλος Μελάς.
Στη ΝΔ βγαίνει η Σπυράκη με το μαλλί κομμωτηρίου και λέει διάφορα ακαταλαβίστικα και στα άλλα κόμματα φτύνουν στον κόρφο τους μη τυχόν και υποχρεωθούν να δείξουν τι πιστεύουν για την Μακεδονία.
Ε, λοιπόν αυτό δεν είναι ισχυρό πολιτικό σύστημα, είναι μοιραίοι, άβουλοι αντάμα προσμένουν κάποιο θάμα.
Και είναι κρίμα που για ακόμη μια φορά, σε μια υπόθεση που καίει και αφορά το μέλλον της πατρίδας μας να αντιδρούν όλοι με τον τρόπο αυτό. Είναι κρίμα γιατί το πολιτικό προσωπικό αποδεικνύεται ανώριμο και δίνει αφορμές στον κόσμο για να το βρίζει και να χάνεται η εμπιστοσύνη.
Δεν αποκλείεται δε το «Μακεδονικό» να γίνει ο πολιτικός τάφος για πολλούς, απ’ όλα τα κόμματα.
antinews
