ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ – Γιώργος Γιώτσας
«Ανυπομονώ για το τι θα μου ψιθυρίσει η Μούσα»
Θεωρείται ένα από τα ανερχόμενα ονόματα στον χώρο της ελληνικής λογοτεχνίας, με δύο βιβλία στο ενεργητικό του και ένα υπό έκδοση. Ο λόγος για τον Γιώργο Γιώτσα, που τάραξε τα νερά με το μυθιστόρημα «Εκ νεκρών», ένα βιβλίο που κινείται μεταξύ μεταφυσικού μυστηρίου και τρόμου. Ο Γιώργος Γιώτσας μας μιλάει, στο newspepper.gr, για το «Εκ νεκρών», αλλά και τα επόμενα βήματά του στη λογοτεχνία.
-Τι είναι η συγγραφή για εσένα;
Η συγγραφή είναι ένα ρόδο που ανθίζει και σου ομορφαίνει τη ζωή, αλλά ταυτόχρονα τα αγκάθια του σε αγκυλώνουν βαθιά. Είναι μια ατελείωτη δαντελωτή αμμουδιά, κάτω από τον γεμάτο άστρα νυχτερινό ουρανό… Μου αρέσει να δραπετεύω εκεί.
-Οι κριτικές για το έργο σου είναι πολύ καλές και μάλιστα από ανθρώπους των γραμμάτων, γνωστούς εκδότες και σημαντικούς συγγραφείς στον χώρο του φανταστικού. Οι αναγνώστες έχουν αγκαλιάσει τα λογοτεχνικά “παιδιά” σου;
Οι κριτικές με τιμούν και με χαροποιούν ειλικρινά. Αλλά είμαι ευγνώμων περισσότερο για το αναγνωστικό κοινό που έχει αγκαλιάσει τα βιβλία μου. Κάνουμε μαζί με τους αναγνώστες ταξίδια, ακόμα και σε σκοτεινά νερά.
-Το «Eκ Νεκρών» (εκδ. Λυκόφως, 2015) εκτός από τις άλλες βραβεύσεις βρέθηκε υποψήφιο και στα βραβεία Public 2016 σε δύο κατηγορίες: «Ελληνικό Μυθιστόρημα της χρονιάς» και «Καλύτερο Εξώφυλλο της χρονιάς». Πώς νιώθεις για αυτό;
Δεν θα μπορούσα παρά να νιώθω χαρά και υπερηφάνεια. Το «Εκ Νεκρών» είναι ένα βιβλίο που πίστεψα και έδωσα σκληρές μάχες καθώς πέρασε από πολλές δύσκολες καταστάσεις για να φτάσει να έχει τελικά μια πορεία σαν παραμύθι. Να σημειώσω την εξαιρετική δουλειά που έγινε από τις εκδόσεις Λυκόφως στην έκδοσή του αλλά και το μοναδικό artwork που περιέχει το βιβλίο από τον Παναγιώτη Τσαούση (δημιουργό και του ατμοσφαιρικού εξώφυλλου) και από την Έλενα Τσιμόγιαννη.
-Από όσα σχολιάστηκαν για το «Eκ Νεκρών», υπάρχει κάτι που έμεινε στο μυαλό σου;
Είναι πολλά και το κάθε ένα είναι ξεχωριστό…. Θυμάμαι ένα σχόλιο του συγγραφέα Γιώργου Μεσσολογίτη των εκδόσεων Rising Star που έγραψε: «Με ξύπνησε από το λογοτεχνικό λήθαργο που είχα πέσει» -ή της συγγραφέως Σουζάνας Χατζηνικολάου των εκδόσεων Κέδρος που είχε δημοσιεύσει ότι το «Εκ Νεκρών μ’ έκανε να στραφώ ξανά στο είδος μετά από πολύ καιρό». Τρομερά τιμητικό. Είμαι ευγνώμων για όλα τα σχόλια που έλαβε το «Εκ Νεκρών» από έμπειρους αναγνώστες, εκλεκτούς συναδέλφους και γνωστούς εκδότες -εκείνο πάντως που μου έμεινε περισσότερο ήταν του συνάδελφου Μανώλη Σιμιτσάκη, συγγραφέα της τριλογίας «Το δέντρο του Άραϋ», ο οποίος σημείωσε: «Όταν διαβάζω Γιώτσα, ξέρω ότι ο χρόνος μου δεν θα πάει χαμένος». Τον ευχαριστώ από καρδιάς, με τιμάει ειλικρινά.
-Πώς αντιμετωπίζεις μια κριτική που δεν είναι θετική αλλά εποικοδομητική;
Η Πάτι Σμίθ έγραφε για ένα φίλο της δημιουργό που είχε πάει στο σπίτι της -και τον πήρε ο ύπνος. Τότε εκείνη πήρε το ποτήρι της και του έριξε λίγο καφέ στο πρόσωπο. Ο φίλος της ξύπνησε, πήρε το ποτήρι και ήπιε και τον υπόλοιπο.
–Και τι γίνεται απέναντι στην κακόβουλη κριτική; Δεν ασχολείσαι με τα trolls;
Γιατί να ασχοληθώ; Όπως έχει γράψει και ο Stephen King, «Troll ryhmes with ashole!»
-Διηγήματα ή μυθιστόρημα;
Kαι τα δύο έχουν τη μαγεία τους. Πάντως σαν αναγνώστης ιστοριών φαντασίας/τρόμου αλλά και σαν συγγραφέας, προτιμώ τα διηγήματα τα οποία θεωρώ πολύ δύσκολη τέχνη. Είναι σαν να διαθέτεις μια και μόνο σφαίρα για να πετύχεις το κέντρο του στόχου”
-Ποια τα επόμενα συγγραφικά σου βήματα;
Αυτό τον καιρό είναι στην τελική επιμέλεια το τρίτο προσωπικό βιβλίο, μια συλλογή βραβευμένων αλλά και καινούριων διηγημάτων φαντασίας και τρόμου. Μια συλλογή που θα έχει εκπλήξεις! Θα κυκλοφορήσει από τις εκδόσεις Λυκόφως την άνοιξη του 2017.
Μέσα στο 2017 θα κυκλοφορήσει και η συλλογή του πανελλήνιου διαγωνισμού με θέμα «Επιστροφή στο πατρικό σπίτι» από τις εκδόσεις Λυκόφως, όπου συμμετέχω με ένα ολοκαίνουριο διήγημα.
Τέλος, αυτόν τον καιρό γράφω ένα μυθιστόρημα που είχε…εισβάλλει στα όνειρα μου και δεν με άφηνε σε ησυχία για καιρό. Τώρα είμαι στην πρώτη γραφή και νιώθω πραγματικά ενθουσιασμένος -γιατί είναι κάτι εντελώς διαφορετικό από ότι έχω γράψει μέχρι τώρα. Οι ιστορίες όμως σε πάνε εκεί που θέλουν εκείνες να σε πάνε και η δουλειά του συγγραφέα είναι να ακούει την Μούσα. Την ακούω, γράφω και ανυπομονώ για το τι θα μου ψιθυρίσει μετά.
-Μια συμβουλή για τους νέους συγγραφείς;
Nα μη χάνουν το δρόμο τους. Η χρυσή λέξη είναι «νοοτροπία». Βλέπω νέους συγγραφείς που τους αποθεώνουν για τα δυο-τρία καλά βιβλία που έχουν βγάλει και αντί να φουσκώνουν τα πανιά τους, φουσκώνουν τα μυαλά τους. Πάνω από όλα ένας συγγραφέας πρέπει να κοιτάει την νοοτροπία του. Ξέρω, το τραγούδι των σειρήνων είναι γλυκό, αλλά είναι γλυκό μέχρι να τσακιστείς στα βράχια. Αυτοί οι συγγραφείς δυστυχώς “τυφλώνονται” από όλο αυτό το θόρυβο και νομίζουν ότι είναι το κέντρο του κόσμου. Εγώ ευτυχώς δεν είμαι το κέντρο του κόσμου. Και ευτυχώς ξέρω ότι δεν είμαι το κέντρο του κόσμου.
Είμαι ευγνώμων για τα καλά λόγια και τις κριτικές αλλά όσο κρατάει και το χειροκρότημα μετά το τέλος μια παράστασης -δεν μένω παραπάνω σε αυτά. Έχω πολύ δρόμο μπροστά μου και είμαι αποφασισμένος να τον πάω μέχρι τέλους. Η συμβουλή μου είναι αυτή: Μη χάνετε το δρόμο σας.
