Οι… καφέδες και τα νερά, με τα οποία «έλουσαν» τον Νίκο Φίλη και τον Νίκο Ξυδάκη τα μέλη αριστερών οργανώσεων και συλλογικοτήτων του αντιεξουσιαστικού χώρου, το απόγευμα της Παρασκευής, στη συγκέντρωση συμπαράστασης προς την κρατούμενη Ηριάννα Β.Λ., στο Σύνταγμα, δεν θα έπρεπε να εκπλήσσουν κανέναν.
Πολύ περισσότερο, δεν θα έπρεπε να εκπλήσσουν τα δύο στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, που υπέστησαν μια τέτοιου είδους δημόσια διαπόμπευση, ούτε φυσικά και τους συντρόφους τους στην Κουμουνδούρου, όσο και αν ο Μπαλάφας επιμένει ότι οι οδηγοί σταματάνε τα μηχανάκια τους στον δρόμο για να τον… αποθεώσουν και να του δώσουν συγχαρητήρια για το πόσο… καλώς καμωμένα είναι όλα από την «πρώτη φορά αριστερή» κυβέρνηση.
Και δεν θα έπρεπε να είναι έκπληξη, γιατί ο κόσμος δείχνει να αναπτύσσει, σταδιακά, έστω και αν δεν το… φωνάζει με μαζικές διαδηλώσεις σε δρόμους και πλατείες, μια όλο και πιο έντονη… δυσανεξία σε όσους υπέγραψαν και εφάρμοσαν τη λιτότητα των Μνημονίων. Δεν εξετάζει αν είναι κεντρώοι, νεοφιλελέδες δεξιοί ή αριστεροί από τα… γεννοφάσκια τους. Από την στιγμή που προσυπέγραψαν τη μνημονιακή λαίλαπα, όλοι μπαίνουν στον ίδιο… ντορβά.
Οι αριστεροί, δε, έχουν ένα λόγο παραπάνω, για να βρεθούν στο στόχαστρο των κινημάτων εκείνων που τους πίστεψαν και τους στήριξαν, θεωρώντας ίσως ότι η άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία θα έδινε και σ’ εκείνα «βήμα» για να ακουστούν. Καθώς φαίνεται, αν και έχουν περάσει 2,5 χρόνια από την πρώτη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, στην Κουμουνδούρου δεν έχουν καταλάβει ακόμα ότι… κυβερνάνε. Έτσι, από τη μία φωνάζουν «go back μαντάμ Μέρκελ» και από την άλλη την… μαντάμ Μέρκελ τρέχουν να παρακαλάνε, κάθε φορά που η διαπραγμάτευση… στραβώνει. Από τη μία υπογράφουν στη Βουλή νόμους που ευνοούν τις κατασχέσεις της περιουσίας των πολιτών και από την άλλη στηρίζουν -το είπε πρόσφατα η κυρία Θεανώ Φωτίου- τα κινήματα κατά των πλειστηριασμών! Από τη μία, τέλος, για να μην επεκταθούμε και πολύ σε κάτι που… βγάζει μάτι, θεωρούν ότι μπορούν να εφαρμόζουν τα μνημόνια με τον πιο σκληρό τρόπο, αλλά και να κυκλοφορούν περίπου ως… αντιεξουσιαστές στις συγκεντρώσεις, μόνο και μόνο επειδή δεν φοράνε… γραβάτα. Πόσο «επαναστατικό», αλήθεια, φαντάζει αυτό…
Ο λαός μας χρησιμοποεί για τις περιπτώσεις αυτές μια πολύ σοφή παροιμία: «Ή παπάς παπάς ή ζευγάς ζευγάς». Ας το συνειδητοποιήσουν, λοιπόν, εκεί στην Κουμουνδούρου. Όσο θα εφαρμόζουν την πιο σκληρή μνημονιακή λιτότητα, δεν θα μπορούν να εμφανίζονται και ως πολέμιοί της. Όσο θα κυβερνάνε, δεν θα μπορούν να το… παίζουν αντιεξουσιαστές. Το λαϊκό αίσθημα, αν και εν πολλοίς παραμένει εν υπνώσει, δεν έχει ωστόσο περιέλθει και σε κατάσταση… αφασίας, ώστε να παίζει κανείς με τα πιο άγρια ένστικτα του λαού.
Αντίθετα, στον ΣΥΡΙΖΑ, αν και ευαγγελίζονταν ότι θα φέρουν την φαντασία στην εξουσία, αποδείχτηκε μάλλον πως εννοούσαν την… αφασία. Διότι, ένα από τα συμπτώματα στην περίπτωση της αφασίας, είναι ότι ο πάσχων χάνει την ικανότητά του να κατανοεί. Και στην Κουμουνδούρου δείχνουν να μην έχουν κατανοήσει όχι μόνο ότι κυβερνάνε, αλλά και ότι ο κόσμος έχει πια πάρει χαμπάρι πώς ελάχιστα διαφέρουν από τους προκατόχους τους. Τουλάχιστον εκείνοι δεν καμώνονταν τους αντιεξουσιαστές…
πηγη: gianniotis
