Tο 1981 η «αρχόντισσα του ρεμπέτικου», όπως την αποκαλούσαν, η Σωτηρία Μπέλλου, συναντά για πρώτη φορά τον Δήμο Μούτση, ο οποίος της ζητά να συμμετάσχει στον πρώτο του προσωπικό δίσκο «Φράγμα» σε στίχους Κώστα Τριπολίτη.
Η Μπέλλου θα έλεγε τρία τραγούδια στο άλμπουμ, ένα εκ των οποίων ήταν το «Δεν λες κουβέντα», το οποίο ο Μούτσης προσπάθησε να το κάνει σε ζεϊμπέκικο ρυθμό, καθώς η Μπέλλου του είχε ξεκαθαρίσει ότι λειτουργεί καλύτερα όταν τραγουδά πάνω σε ήχο μπουζουκιού και όχι σε έγχορδα ορχήστρας.
Λίγο πριν κυκλοφορήσει ο δίσκος, η Μπέλλου πηγαίνει ένα πρωί στο σπίτι του Μούτση φωνάζοντας: «Τι τραγούδι είναι αυτό που μου έδωσες; Όλο «όχι’ λέει. Δεν αυτό, δεν εκείνο, δεν το άλλο. Τίποτα αισιόδοξο». «Ζήτησα από τον Πατσιφά (σ.σ. το διευθυντή της εταιρείας Lyra) να μην κυκλοφορήσει το τραγούδι και θα κάνω ασφαλιστικά μέτρα», του είπε φεύγοντας και βροντώντας την πόρτα πίσω της.
Λίγες μέρες αργότερα, η ίδια ξαναχτυπά το κουδούνι του σπιτιού του Δήμου Μούτση κρατώντας ένα μπουκέτο λουλούδια για να τον ευχαριστήσει. «Τελικά, είμαι τυχερή», του είπε, καθώς το τραγούδι με το που κυκλοφόρησε ο δίσκος έγινε αμέσως επιτυχία, ενώ ο συνθέτης έγινε μετέπειτα ένας από τους καλύτερους φίλους της.
Πηγή: Λοιπόν
