Διαβάζω πρωί πρωί το δημοσίευμα του Ανδρέα Πετρόπουλου για το μπόνους των 15.000 ευρώ για όσους ηλικιωμένους υπαλλήλους της ΔΕΗ φύγουν από την υπηρεσία καθώς έχουν συμπληρώσει εδώ και και καιρό ηλικία και χρόνια συνταξιοδότησης.
Κάποιος θα πει ότι είναι το εφάπαξ τους. Οχι. Πρόκειται για περίπου 800-1000 υπαλλήλους (μεγαλοδιευθυντάδες αρκετοί από αυτούς) που ενώ είχαν συμπληρώσει ηλικία και χρόνια ασφάλισης δεν έβγαιναν στη σύνταξη γιατί παίρνουν υψηλότατους μισθούς από τη ΔΕΗ.
Μα δεν είναι υποχρεωτικό να φύγουν όπως στο δημόσιο; Φαίνεται πως όχι αφού για να γίνει κάτι στη ΔΕΗ απαιτείται η έγκριση του συνδικάτου της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ που έλεγε μέχρι τώρα ναι για όσους ήθελαν να παραμείνουν παρότι έχουν συνταξιοδοτηθεί. Τελικώς δόθηκε το ok από τη ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ αλλά εφόσον οι υπάλληλοι πολυτελείας αυτοί (και δεν είναι οι μόνοι σε ΔΕΚΟ) λάβουν φεύγοντας κι ένα δωράκι-μπόνους ύψους 15.000 ευρώ.
Δηλαδή δεν πρόκειται για το εφάπαξ να το ξεκαθαρίσουμε. Αυτοί λοιπόν φεύγοντας (έπρεπε να το είχαν κάνει ή να τους είχαν υποχρεώσει να το κάνουν μόλις συμπλήρωσαν τις προυποθέσεις συνταξιοδότησης για να αναπνεύσει αν μη τι άλλο με νέο αίμα, δηλαδή των παιδιών μας και η επιχείρηση).
Ετσι λοιπόν εν μέσω κρίσης, η γαλαντόμα ΔΕΗ με τα 2,5 δισ. χρέη από απλήρωτους λογαριασμούς εκατομμυρίων νοικοκυριών και επιχειρήσεων στη χαμηλή, μέση και υψηλά τάση σπεύδει να καταβάλει στα “πληγέντα” από την κρίση υψηλόβαθμα στελέχη της ακόμη και μπόνους για το αυτονόητο.
Δηλαδή που αποφάσισαν να βγουν οικειοθελώς στη σύνταξη. Και να σκεφτεί κανείς ότι τα σενάρια χρεοκοπίας της ΔΕΗ δίνουν και παίρνουν. Αλλά εκεί καλά νά ‘ναι ο Τιτανικός κι ας πέσει σε παγόβουνο. Κάποιοι ξένοι δανειστές θά ‘ρθουν πάλι να τον σώσουν…
