Το πιο συγκλονιστικό πολιτικό γεγονός των τελευταίων ημερών ήταν και είναι το συνέδριο του Σύριζα… τέλος. Διότι μπορεί σε διεθνές γεωπολιτικό επίπεδο να μυρίζει μπαρούτι, μπορεί το Brexit να καταποντίζει την βρετανική οικονομία, και μπορεί ο κόσμος να γελάει με τις μαϊμού αποκαλύψεις του Ολάντ περί κρυφών συνεννοήσεων Τσίπρα-Πούτιν για εκτύπωση δραχμών στο μακρινό Ντομοντέτοβο, όμως το μέλλον της πατρίδας μας παίχτηκε εκεί… στο κλειστό του ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ.
Και ήταν όλοι τους εκεί! Όλες οι σημαντικές προσωπικότητες της πολιτικής μας σκηνής, που εδώ και χρόνια έχουν αγκαλιάσει τον αγνό ριζοσπαστισμό του Σύριζα, παλεύοντας ανιδιοτελώς για την προκοπή του τόπου, και για μια Ελλάδα (και μια Ευρώπη) που θα πορεύεται με επίκεντρο τον άνθρωπο…
Άλλωστε, το βροντοφώναξε και ο Αλέξης, ο Μαδούρο (για κάποιους ο Τσε) των Βαλκανίων… το τελευταίο αποκούμπι της φτωχολογιάς για λευτεριά από τους μασόνους και τους τοκογλύφους, που χρόνια τώρα μας πίνουν το αίμα με μπουρί, και γδέρνουν τα όνειρά μας για μια πατρίδα ανεξάρτητη από τα ντόπια και ξένα αλλότρια συμφέροντα.
«Είμαστε η μοναδική κυβέρνηση ριζοσπαστικής αριστεράς στην Ευρώπη… και μαζί θα αλλάξουμε τον κόσμο» είπε με την γνωστή του ευφράδεια ο μπαρουτοκαπνισμένος (αυτόκλητος) αρχηγός της Αριστεράς στην Ευρώπη, ενώ από κάτω τα υπνωτισμένα πλήθη που γέμισαν ασφυκτικά το γήπεδο ούρλιαζαν με ενθουσιασμό, αλαλάζοντας συνθήματα υπέρ της λαοπρόβλητης κυβέρνησής μας.
Ναι, ήταν όλοι τους εκεί! Ενωμένοι δυνατοί! Σαν μια γροθιά… Όλα εκείνα τα πρόσωπα-σύμβολα της μεταπολιτευτικής μας ιστορίας, που θυσιάζοντας την ζωή τους πάλεψαν και έβαλαν όλοι τους από ένα λιθαράκι στην πρόοδο της χώρας. Για την δημοκρατία… για τον λαό!
Σοσιαλιστική αλληλεγγύη… Ήταν εκεί ο Πάντζας, η Μαριλένα, ο Κουρουμπλής, ο Σπίρτζης, ο Μπόλαρης, και άλλοι πολλοί άφθαρτοι ηρωικοί αριστεροί αγωνιστές, που βροντοφώναξαν «ζήτω η αριστερά»… και «τέλος στο παλιό», μαζί με τον πούρο εξίσου αριστερό σύντροφο Πάνο Συγκαμένο, που σκόρπισε ρίγη αριστερής συγκίνησης όταν πήρε τον λόγο.
Ο οποίος Πάνος, ακολουθώντας μια αντίστροφη πολιτική πορεία από αυτήν του Ντούτσε, που ως κανονικός (λίγο εξτρίμ) άνθρωπος ξεκίνησε κομμουνιστής και κατέληξε φασίστας, έδωσε το στίγμα της νέας προοπτικής: Ξεκινάμε από την εθνικιστική παλαιοκαραμανλική δεξιά και καταλήγουμε στην διεθνιστική νεοελληνική ακροαριστερά… για την καρέκλα ρε γαμώτο. Να δείτε που σε λίγο και ο σύντροφός του στην τρέλα, ο Πόρτα Πόρτα, θα δηλώσει αρχειομαρξιστής (μπορεί και ο Αντώναρος, ποιος ξέρει;). Και να φανταστείτε ότι πριν από λίγο καιρό τα είχαν ρίξει στην Ραχήλ, που παράτησε τους πσαικαζμένους για να πολιτευτεί με τον Σύριζα…
Μπροστάρισα η ζαβή τελικά… άνοιξε δρόμους. Ποιος να φανταζόταν ότι οι ΑνΕλ θα κατέληγαν συνιστώσα του Σύριζα; Σαν την Ρόζα ένα πράγμα…
Οι μόνοι που έλειπαν από την χθεσινή φιέστα της ρωμιοσύνης ήταν όλα εκείνα τα ποντίκια, που τρέμοντας από τις ευθύνες, εγκατέλειψαν πέρσι το σκάφος του Σύριζα, κρυπτόμενοι στα σκοτεινά ανήλιαγα λαγούμια τους. Αναφέρομαι στους κωλοτούμπες στυλ Στρατούλη, Δραχμαζάνη, Κατάντιας Βαλαβάναινας, Δρα Μπαρουφάκη, Παλαβίτσα, ακόμη και της ζουρλής… που προτίμησαν να επιστρέψουν στην ανέξοδη κριτική, στην απ έξω δηλαδή, παρά να επωμιστούν τα βάρη της διακυβέρνησης της χώρας σε αυτή την κρίσιμη περίοδο, με αριστερό πρόσημο. Βάρη που ανέλαβαν όσοι απέμειναν πιστοί στο όραμα, και άλλοι τόσοι που συνωστίζονται για να βοηθήσουν (π.χ. Κουλούρης, Τζουμάκας, Κατσανέβας, κλπ).
Δεν πειράζει όμως. Η ιστορία και ο λαός θα κρίνει. Και είμαι σίγουρος ότι όταν έρθει ο τελικός λογαριασμός, όλοι θα καταλάβουν τον ύπουλο ρόλο κάποιων, που σε αντίθεση με τον λαϊκό αγωνιστή Κουβέλη, τον υπερασπιστή των μη προνομιούχων Κατρούγκαλο, τον υπέρμαχο της ελεύθερης ενημέρωσης Παππά, και την στυλάτη πασιονάρια Γιδοβασίλη, αυτοί διάλεξαν τον δρόμο της φυγής αντί να μείνουν πίσω, και να παλέψουν μέσα από τα κυβερνητικά οχυρά για την υπεράσπιση της πατρίδας μας. Ριψάσπιδες όλοι τους, που άφησαν την μάχη σε καρανίκες και λοιπούς μπροστάρηδες, προτιμώντας να συνεχίσουν το σαμποτάζ, και το ροκάνισμα της προκοπής μας.
Δεν πειράζει όμως. Όπως φάνηκε χθες, η ελπίδα συνεχίζει να υπάρχει. Το έβλεπε κανείς στα καθαρά πρόσωπα όλων των συμμετεχόντων, που με στεντόρεια τη φωνή υπογράμμισαν προς κάθε κατεύθυνση ότι η χώρα θα σωθεί θέλει δεν θέλει, αρκεί να πιστέψει στο όραμα του Αλέξη.
Πρόσωπα αγνά, γεμάτα από ιδεολογική ανιδιοτέλεια, που μπορεί κάποια από αυτά να εγκατέλειψαν διεθνείς και πολλά υποσχόμενες καριέρες για να συμβάλουν στο μέλλον του τόπου μέσα από κάποιο μετερίζι (βλ. Καρανίκας), ή άλλα που περιμένουν κι αυτά στη σειρά για να διοριστούν, προκειμένου έτσι να μειωθεί η ανεργία, αλλά οι θυσίες τους δεν πάνε χαμένες. Η πατρίδα προχωρά, σαν το καραβάνι στην έρημο, αφήνοντας τους σαμαροβενιζέλους και τα υπόλοιπα λυσσασμένα σκυλιά πίσω, να γλείφουν τα αχαμνά τους και να αλυχτούν το φεγγάρι.
Αυτό είναι το μήνυμα που βγήκε χθες από το κλειστό του ΤΑΕΚΒΟΝΤΟ… με την μουσική υπόκρουση αντάρτικων και της Αντζις Σαμίου. Ότι η χώρα θα προχωρήσει μπροστά όσο και αν δεν την αφήνουν οι κολλημένοι στο παρελθόν σαμαροφύλακες, και τα δήθεν αριστερά τσιράκια τους, στυλ ΑΝΤΑΡΣΥΑ, ΛΑΕ, Πλεύση Ελευθερίας, και άλλα θλιβερά μορφώματα. Και όταν με το καλό, προσχωρήσει στον Σύριζα ως άλλη συνιστώσα και η Χρυσή Αυγή, όπως ακούγεται έντονα, τότε θα μιλάμε για μια νέα χιλιόχρονη πορεία της χώρας προς το φως… ένα αριστερόστροφο Ράιχ!
Κερδάμε λοιπόν αδέρφια! Κουράγιο…
πηγη: orthografos
