Το καλοκαίρι στα μέρη μας κρατάει 3 μήνες. Οι διακοπές- στην καλύτερη περίπτωση- από μία μέχρι κάτι εβδομάδες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Κάποιοι φεύγουν για λίγο και άλλοι για πολύ, μερικοί καθόλου. Πολλοί περιμένουν τις διακοπές για να κάνουν τις βουτιές τους σε καθαρά νερά που να θυμίζουν όσο το δυνατόν λιγότερο τις “φασόν” κοντινές, παραλίες της Αττικής, οι οποίες κάθε Σαββατοκύριακο πλημμυρίζουν σε βαθμό πνιγμού από κόσμο.
Δεν είναι κρίμα όμως να ζεις σε έναν τόπο με γύρω γύρω θάλασσα και να τη στερείσαι ή να περιορίζεις τα μπάνια σου στις λίγες μέρες που θα πεταχτείς στο νησί;
Η Αθήνα περιβάλλεται από τόσους μικρούς, ελεύθερους κολπίσκους που θυμίζουν εκείνες τις παραλίες στις οποίες ονειρεύεσαι να πας. Κρατώντας σαφείς αποστάσεις από τα οργανωμένα resorts, μπήκαμε στο αμάξι και κάναμε μία ολοήμερη βόλτα σε 8 απ’ αυτές, κατά μήκος της παραλιακής, μέχρι το Πόρτο Ράφτη και την Κερατέα.
Οι περισσότερες κρύβονταν στη σκιά ενός βράχου.
(ΜΙΚΡΗ) ΑΛΘΕΑ
Δεν είναι μία η Αλθέα, αλλά δύο. Διαδοχικοί κολπίσκοι κατά μήκος της ακτογραμμής της Αγίας Μαρίνας. Η μικρή Αλθέα ξεπροβάλλει κάτω από τα περίφημα Σκαλάκια.
Έχεις περάσει τα λιμανάκια και συνεχίζεις να διασχίζεις την παραλιακή προς Σούνιο. Στο ύψος της Αγίας Μαρίνας, μία πινακίδα στα δεξιά σου ανακοινώνει την άφιξη στον Οικισμό της Αλθέας.
Μία από τις κοντινές, πανέμορφες παραλίες του Αττικού Νότου. Ψιλή άμμος νησιώτικη,, νερά κυκλαδίτικα
(ΜΕΓΑΛΗ) ΑΛΘΕΑ
Αν έρχεσαι από Αθήνα προς Σούνιο, τη συναντάς πριν τη Μικρή Αλθέα, πάντα στο δεξί σου χέρι. Κατεβαίνεις με το αυτοκίνητο μέχρι ενός σημείου. Στην πραγματικότητα πρόκειται για δύο διπλανές παραλίες που χωρίζονται από βράχο. Άμμος κι εδώ, με διάσπαρτα κομμάτια πέτρας.
ΘΥΜΑΡΙ
Έχει πάρει το όνομά της από τα θυμάρια που φυτρώνουν στις πλαγιές του. Ένα γαλάζιο διαμάντι που “λάμπει” στην περιοχή της Παλαιάς Φώκαιας. Παραλία αμμουδερή με ψιλό χαλικάκι.
ΧΑΡΑΚΑΣ
Πάντα με κατεύθυνση προς το Σούνιο, μία από τις πιο γραφικές παραλίες που φέρνουν σε κάτι από παραθαλάσσιο ψαροχώρι. Ο “παραδοσιακός οικισμός Χάρακα”, όπως γράφει και η χαρακτηριστική ταμπέλα είναι κατά ένα μέρος οργανωμένη, αλλά στο μεγαλύτερο κομμάτι της υπάρχει μόνο “γυμνή” άμμος.
ΚΑΠΕ
Ίσως η πιο όμορφη παραλία της Αττικής. Το Καλαδί των Κυθήρων έχει ένα πανοποιότυπο “αδερφάκι” στο Σούνιο, αλλά χωρίς τη σκιά του περίφημου βράχου μέσα στη θάλασσα. Το στολίδι των Λεγραινών πρέπει να το ψάξεις μέσα σε στενά δρομάκια για να το βρεις. Αξίζει.
ΤΣΟΝΙΜΑ
Αφήνοντας το Σούνιο και τους θαυμαστούς του κόλπους, περνάμε το Λαύριο και φτάνουμε στις περίφημες παραλίες της Κερατέας. Δασκαλειό, Κακή Θάλασσα, Βρωμοπούσι είναι μερικές από τις πιο γνωστές ακτές σ’ αυτόν τον Μεσόγειο τόπο. Αλλά δεν είναι οι μόνες. Παραλίες πιο απομονωμένες, γνωστές κυρίως στους ντόπιους και σε όσους έχουν εξοχικό είναι η Τσονίμα και το Περιγιάλι, οι οποίες στέκουν δίπλα η μία στην άλλη.
ΠΕΡΙΓΙΑΛΙ
Καθαρά νερά, ηρεμία και λίγος κόσμος, κυρίως τις καθημερινές. Τα Σαββατοκύριακα η άμμος γεμίζει με πετσέτες, αλλά δύσκολα επικρατεί το αδιαχώρητο.
ΕΡΩΤΟΣΠΗΛΙΑ
Η πάλαι ποτέ μυστική παραλία των 90s παραμένει ελεύθερη, αλλά πλέον δεν ησυχάζει ποτέ, ούτε τις καθημερινές. Αγαπημένη για τους 20άρηδες, οι οποίοι την κάνουν δεύτερο σπίτι τους μετά το τέλος της εξεταστικής, η Ερωτοσπηλιά, το αμμουδερό καμάρι του Πόρτο Ράφτη παραμένει πανέμορφη. Αλλά είπαμε, δύσκολα ηρεμείς εδώ στις γνωστές ώρες αιχμής του καλοκαιρινού μπάνιου.
Όπως και να ‘χει, η Ερωτοσπηλιά είναι ένα παραδεισένιο σκηνικό. Ίσως τον Αύγουστο, που οι περισσότεροι εγκαταλείπουν τη βάση τους, να είναι η ιδανική περίοδος για να κάνεις τις βουτιές σου στα νερά της.
