Πρόκειται για τη δυσάρεστη εκείνη κατάσταση, όπου ο εγκέφαλος και το σώμα μας αντιδρά στο άγχος και την πίεση που ασκούμε (ή ασκεί το περιβάλλον) στον εαυτό μας. Οι περισσότεροι άνθρωποι φοβούνται πως τα συμπτώματα που βιώνουν έχουν να κάνουν με κάποια ασθένεια (καρδιακό, εγκεφαλικό, πνευμονική ανεπάρκεια κλπ), αγχώνονται πως ο θάνατος είναι κοντά κι εν τέλει το μόνο που πετυχαίνουν είναι να εντείνουν τα συμπτώματα της κρίσης αυτής καθ’ αυτής.
Ο φαύλος κύκλος που διαβάσατε είναι η καλύτερη περιγραφή του τι εστί κρίση πανικού και πώς επιδρά στη ζωή και την καθημερινότητα του πάσχοντα.
Τα συμπτώματα:
Αν υπάρχει κάτι επιστημονικά βέβαιο που μπορούμε να γράψουμε για τα συμπτώματα της κρίσης πανικού, είναι πως δεν είναι καθόλου μα καθόλου ευχάριστα. Από εκεί και πέρα, η ένταση αλλά και ο συνδυασμός τους ποικίλει ανάλογα με τον άνθρωπο και το επίπεδο των κρίσεων που αντιμετωπίζει. Τα συχνότερα συμπτώματα πάντως, είναι τα παρακάτω:
• Ταχυκαρδία
• Διαταραχή της αναπνοής
• Υπερβολική εφίδρωση (άσχετα με τη θερμοκρασία του χώρου)
• Ξηρότητα του δέρματος και της στοματικής κοιλότητας
• Ευαισθησία του δέρματος. Ενδέχεται να πονέσει κάποιος με το παραμικρό άγγιγμα
• Πόνος ή βάρος στο στήθος (κυρίως στην αριστερή πλευρά)
• Αίσθημα φόβου κι επικείμενου θανάτου
• Αίσθημα πως κάποιος σε αποκολλά από το ίδιο σου το σώμα και παρακολουθείς τον ίδιο σου τον εαυτό σαν τρίτο πρόσωπο
Πού οφείλονται οι κρίσεις πανικού;
Όπως διαβάσατε και παραπάνω, η βασικότερη αιτία των κρίσεων πανικού είναι ο φαύλος κύκλος των αγχωτικών σκέψεων που κάνουν πολλοί άνθρωποι. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένα πράγματα που επιβαρύνουν τα συμπτώματα και τα μετατρέπουν σε μέρος της καθημερινότητάς μας:
• Συνεχόμενο άγχος λόγω προσωπικών, επαγγελματικών ή πάσης φύσεως προβλημάτων
• Αντιμέτωπος με κάποιο ιδιαίτερα δύσκολο, τρομακτικό ή αγχωτικό συμβάν
• Φαρμακευτικές θεραπείες που έχουν στις παρενέργειές τους μέρος ή όλα από τα συμπτώματα που περιγράφηκαν παραπάνω
«Νομίζω πως έχω βιώσει κρίση πανικού. Είμαι άρρωστος;»
Αρχικά, η λέξη «αρρώστια» ακούγεται πολύ άσχημα και είναι κρίμα να χαρακτηριστεί ως τέτοια η κρίση πανικού.
Καλύτερα να μείνουμε στον ορισμό που χρησιμοποιήσαμε παραπάνω. Αυτόν της δυσάρεστης νοητικής και σωματικής κατάστασης με την οποία έρχονται αντιμέτωποι εκατομμύρια άνθρωποι καθημερινά. Είναι χαρακτηριστικό πως σχεδόν το 50% της σημερινής νεολαίας, αντιμετωπίζει συμπτώματα κρίσης πανικού τουλάχιστον μία φορά κατά τη δεκαετία των 20 – 30 ετών.
Ωστόσο, αν παρατηρήσετε πως οι κρίσεις γίνονται ολοένα συχνότερες κι εντονότερες τότε καλό θα ήταν να απευθυνθείτε σε κάποιον ειδικό και να ζητήσετε τη βοήθειά του. Όχι επειδή κινδυνεύει η ζωή σας.
Όχι επειδή είστε ασθενής και θα σας δείχνουν με το δάχτυλο αλλά επειδή η ποιότητα ζωής σας μειώνεται δραματικά από τη μία εβδομάδα στην άλλη. Για ποιο λόγο να σε βασανίζει μια κατάσταση η οποία με προσπάθεια και σωστή καθοδήγηση αντιμετωπίζεται;
Πώς θέτεις υπό έλεγχο τις κρίσεις πανικού;
Ο πρώτος στόχος για κάποιον που πάσχει από κρίσεις πανικού είναι να θέσει υπό έλεγχο τα συμπτώματα την στιγμή που αυτά παρουσιάζονται. Ο δεύτερος στόχος του είναι να μειώσει σταδιακά τη συχνότητα εμφάνισής τους κι ο τρίτος και τελικός του στόχος είναι να απαλλαγεί πλήρως από αυτό το «φορτίο». Είναι εφικτά τα τρία παραπάνω στάδια; Σαφέστατα και ναι. Είναι εύκολη υπόθεση; Σαφέστατα κι όχι.
Η δυσκολία έγκειται κυρίως στο γεγονός πως σε κατάσταση ηρεμίας, ψυχραιμίας κι απόλυτης λογικής, όλα φαίνονται πιο εύκολα και διαχειρίσιμα. Εκείνη τη στιγμή όμως, με τους παλμούς να χτυπούν κόκκινο, το μυαλό θολώνει κι ο φόβος δεν επιτρέπει τη λογική να επικρατήσει.
Τη στιγμή της κρίσης, τρία είναι τα στάδια που οφείλεις να ακολουθήσεις για να δεις τα συμπτώματα να σε αφήνουν ήσυχο:
1. Αποδοχή πως αυτό που σου συμβαίνει είναι μία ακόμη κρίση πανικού
2. Έλεγχος αναπνοής και προσπάθεια να επανέλθεις σε κατάσταση ηρεμίας
3. Θετικές σκέψεις που σε κάνουν να χαμογελάς, να ονειρεύεσαι και γενικότερα να αποσπάς την προσοχή σου.
Αν πάντως, θέλεις να απαλλαγείς πλήρως από τα συμπτώματα θα πρέπει:
• Να επισκεφτείς κάποιον ειδικό
• Να βάλεις τη γυμναστική στη ζωή σου
• Να ελαττώσεις ή να κόψεις εντελώς το κάπνισμα και το αλκοόλ
• Να συζητάς περισσότερο με τα αγαπημένα σου πρόσωπα
• Να χαλαρώνεις συχνότερα και να αφήνεις κατά μέρους τις υποχρεώσεις της καθημερινότητας
• Αν τίποτα από αυτά δε βελτιώσει την κατάσταση, καλό θα ήταν να δοκιμάσεις και κάποια φαρμακευτική αγωγή
«Ο μεγαλύτερος εχθρός μας, είναι ο εαυτός μας» είχε πει κάποτε ο Τσαρλς Ντίκενς.
