Με τον δικό του τρόπο ο Λάκης Λαζόπουλος σχολιάζει όλους και όλα, σε κείμενό του στο «al tsantiri» με τον τίτλο «Το ψάρι που έβριζε τη θάλασσα».
«Νομίζεις πως η χώρα έχει μετατραπεί σε ένα απέραντο νοσοκομείο, όπου οι άρρωστοι το έσκασαν και κυκλοφορούν ελεύθεροι»,γράφει για την σύγχρονη ελληνική πραγματικότητα όπου «Τρία εκατομμύρια ανθρώπους τους κυνηγάει η εφορία, δύο εκατομμύρια ανθρώπους τους κυνηγάει το ΙΚΑ, άλλα δύο εκατομμύρια ανθρώπους τους κυνηγάει ο ΦΠΑ και όλους μαζί τους κυνηγάει ο ΕΝΦΙΑ, τον οποίον ούτε στα έξοδα δεν μας επιτρέπουν να τον περνάμε».
Αναλυτικά το κείμενό του:
«Πληρώνουμε τον πιο άδικο φόρο που έχει επιβληθεί, δια χειρός Βενιζέλου, που σε μια νύχτα μετέτρεψε στους ιδιοκτήτες σε ενοικιαστές και ούτε καν στον αφαιρούνε, σαν έξοδο, ώστε να φορολογηθείς στο υπόλοιπο.
Αλλά αλίμονο στην Αριστερά που ήρθε να αποπερατώσει το έργο της Δεξιάς.
Η απόγνωση που ξεκίνησε από τη μέρα που ο Γιωργάκης Παπανδρέου πέταξε τη χώρα στα σκυλιά συνεχίζεται. Όλη μέρα οι άνθρωποι ξημεροβραδιάζονται σε λογιστές, φοροτεχνικούς, σε ψυχολόγους και σε φίλους για δανεικά.
Τα κανάλια όλη μέρα βρίζουν την κυβέρνηση και σύσσωμος ο δημοσιογραφικός κόσμος αναμένει τον Κυριάκο Μητσοτάκη ως σωτήρα της χώρας.
Τώρα αν υπάρχουν και δυο – τρεις εξαιρέσεις, μη τις λάβετε υπόψη.
Στην μια εφημερίδα διαβάζεις πως είναι δωδεκάμισι μονάδες μπροστά ο Κυριάκος, στην άλλη εφημερίδα διαβάζεις πως είναι τεσσεράμισι μονάδες μπροστά ο ΣΥΡΙΖΑ. Μπροστά είναι η απελπισία και πίσω είναι η οργή.
Εγώ αντί των γκάλοπ θα κρατήσω τη φράση του ταξιτζή. «Ο Τσίπρας απογοητεύει και ο Κυριάκος δε γοητεύει».
Ο κόσμος θέλει να τα σπάσει, να τα διαλύσει, να συμβεί κάτι και να ξεκινήσει πάλι η ζωή του. Οι Ευρωπαίοι, με τους Γερμανούς πρωτοστατούντες, μας έχουνε πατήσει κάτω κυριολεκτικά και συνεχίζουν να φέρονται αλύπητα και ανιστόρητα.
Εμείς πάλι έχουμε χάσει την πυξίδα και συμπεριφερόμαστε σαν τρελή καμήλα σε έρημο.
Ο καρκίνος της μεταπολίτευσης έχει κάνει μετάσταση και παλεύει να νικήσει το υπόλοιπο σώμα της Ελλάδας. Τα ζόμπι ουρλιάζουν στα δελτία ειδήσεων και η Μακρόνησος ετοιμάζεται να ανοίξει. Η μόνη συνεπής αριστερή φωνή που υπάρχει, αυτή του ΚΚΕ, μοιάζει αδύναμη να ακουστεί, γιατί άθελά της ενώνεται με όλες τις δεξιές, ακροδεξιές και Πασοκοδεξιές φωνές κατά της κυβέρνησης. Ενώνεται στον γενικό θόρυβο.
Η Ελλάδα παρακμάζει εδώ και πολλά χρόνια. Όλη αυτή η γραβατωμένη αθλιότητα ζητά εκ νέου δικαίωση. Τα χθεσινά καθίκια, οι κλέφτες και οι απατεώνες έχουν φορέσει τις νέες ταμπέλες. Ικανοί, άξιοι, έμπειροι στη διακυβέρνηση. Και ας είναι αυτοί που έφεραν την Ελλάδα σε αυτή την αθλιότητα.
Όμως η αδυναμία της Αριστεράς και της κυβέρνησης Τσίπρα να αναστρέψει το κλίμα και να δώσει την ανάσα που υποσχέθηκε, έφερε νέα ασφυξία. Η διαπλοκή δείχνει ξανά τα δόντια της.
Και οι αριστεροί είχαν ένα μόνο σύμμαχο μαζί τους. Τον λαό.
Όμως ο λαός χρειάζεται ένα όραμα για να κρατηθεί. Χρειάζεται μια αλήθεια. Όχι βέβαια τη συμφωνία αλήθειας του Κυριάκου.
Η λέξη αλήθεια και η οικογένεια Μητσοτάκη δε συναντήθηκαν ποτέ στη ζωή αυτή.
Άλλωστε, δε χρειάζεται να υπόσχεται κανείς πια τίποτα. Ας στείλει ο κύριος Μητσοτάκης το σχέδιο του για τις περικοπές και τους λιγότερους φόρους στον θετό πατέρα του, στον κύριο Σόιμπλε να του απαντήσει αν θα του επιτρέψει να κάνει αυτά που υπόσχεται. Διότι αλήθεια, γιατί υπόσχονται οι πολιτικοί μας όταν την απόφαση την παίρνει η Γερμανία;
Ας στείλει λοιπόν όλο το πρόγραμμα της Νέας Δημοκρατίας στη Μέρκελ κι αν αυτή το εγκρίνει τότε μετά χαράς να το αποδεχτούμε.
Γιατί πολλές υποσχέσεις έδωσε ο Τσίπρας και στις 12 Ιουλίου εκείνου του καλοκαιριού τις πήραν οι ξένοι και τις ποδοπατήσανε.
Μέχρι εκείνη την ημέρα η Αριστερά ήταν η ιδανική γκόμενα που όλοι περιμένανε. Και τώρα έχουμε φτάσει στο σημείο πως αυτή φταίει για όλα.
Όλα τα καλά σε αυτόν τον τόπο τα έκανε η Δεξιά και το ΠΑΣΟΚ. Οι Τσοχατζόπουλοι και οι Τσουκάτοι.
Παρεμπιπτόντως πάει και η Φώφη. Ο Βενιζέλος σύντομα θα την εκθρονίσει.
Μια χαψιά θα την κάνει. Έτσι όπως έκανε και τον Γιωργάκη. Τον έβαλε να ζητήσει δημοψήφισμα, μετά τον αμφισβήτησε και τον έριξε. Έτσι και τώρα έβαλε τη Φώφη να μην ψηφίσει την απλή αναλογική για να μπορεί να διευκολύνει τον Κυριάκο και τώρα της το χρεώνει ολόκληρο αυτό το μέγα ατόπημα.
Κι ενώ εμείς τρώμε τις σάρκες μας η Ευρώπη συνεχίζει να διαλύεται. Η ακροδεξιά ανεβαίνει, η αμφισβήτηση μεγαλώνει και να είστε σίγουροι πως η Αγγλία δεν θα μείνει μόνη στο δρόμο που ακολούθησε.
Εμείς όμως έχουμε να παλέψουμε με τα δικά μας θηρία εδώ.
Τα δελτία ειδήσεων και διαστρεβλώσεων δεν παραδίδουν την εξουσία. Ποτέ τόσοι δεξιοί και ακροδεξιοί δημοσιογράφοι. Ώρες-ώρες κάποιοι θυμίζουν τους δεσμοφύλακες στους παλιούς χώρους εξορίας.
Και ο Τσίπρας αντί να χτυπήσει το χέρι στο τραπέζι και στους δικούς του εδώ και στη Γερμανία που αδικοφέρεται, αφήνει τη χώρα να βουλιάζει σ΄ ένα θόρυβο μ΄ ένα επιτελείο επικοινωνιακό μηδαμινής εμβέλειας και ανταπόκρισης. Ανοίγουν για παράδειγμα για πρώτη φορά όλα τα σχολεία στην ώρα τους κι αντ΄αυτού συζητάνε αν οι παπάδες ήταν στην Χούντα κι έψελναν. Ξέρουμε που ήταν οι παπάδες. Αυτό που δεν ξέραμε είναι αν άνοιξαν τα σχολεία.
Η καμήλα χρειάζεται πυξίδα για να βγει απ’ την έρημο.
Ή θα περάσουμε στη Νεοπολίτευση ή η χώρα θα παραδοθεί οριστικά στην ολιγαρχία και στην οριστική φτώχεια που θα της επιβληθεί δια του νεοφιλελευθερισμού.
Θα αγοραστούν όλα τα σπίτια, οι ζωές μας, οι ελπίδες μας.
Τέτοια Ευρώπη εμένα προσωπικά δεν μ΄ ενδιαφέρει.
Αν δεν είχαμε κι αυτή την ομορφιά της χώρας μας γύρω μας να μας κρατάει, θα είχαμε σαλτάρει.
Ήλιος, ουρανός, θάλασσα, αέρας κι ιστορία κρατούν αυτή τη χώρα όρθια.
Α, ναι! Κι οι άνθρωποι της που ακόμα έχουν χιούμορ κι αντέχουν!!
Υ.Γ.: Το να ακούει κανείς τον Κυριάκο να μιλάει ενάντια στη διαπλοκή είναι σαν να ακούει ψάρι να βρίζει τη θάλασσα.
