Ο Τζένγκις Χαν ήταν ένας λαμπρός στρατιωτικός ηγέτης που ένωσε τις μογγολικές φυλές και δημιούργησε έναν τρομερό στρατό με τον εαυτό του επικεφαλής.
Το 1207 οι άντρες του ξεχύθηκαν στην έρημο Γκόμπι και άρχισαν να επιτίθενται στην Κίνα. Όμως τους σταμάτησαν στην περιτειχισμένη πόλη Βολοχάι και τα όνειρά του για κατάκτηση άρχισαν να ξεθωριάζουν.
Εκεί οι έφιπποι Μογγόλοι κατάλαβαν ότι οι τακτικές του ιππικού ήταν σχεδόν άχρηστες στην πολιορκία μιας ισχυρά οχυρωμένης πόλης. Ήταν καιρός για πρωτότυπη σκέψη και ο μεγάλος Χαν αποδείχθηκε αντάξιος των περιστάσεων. Προσφέρθηκε να τερματίσει την πολιορκία με ένα ασυνήθιστο αντάλλαγμα: 1.000 γάτες και 10.000 περιστέρια. Μπορεί κανείς να φανταστεί την απορία των υπερασπιστών της πόλης όταν έλαβαν αυτό το μήνυμα, όμως αποφάσισαν να συμφωνήσουν.
Λάθος απόφαση
Όταν του έφεραν τα λύτρα, ο Χαν διέταξε τους άντρες του να δέσουν τούφες βαμβακιού στις ουρές των ζώων και μετά έβαλε φωτιά στο βαμβάκι. Τα τρομοκρατημένα πλάσματα άρχισαν να τρέχουν πίσω από την πόλη τους. Χίλιες φωτιές έμοιαζαν να ξεσπούν από παντού ταυτόχρονα και οι κάτοικοι Βολοχάι έσπευσαν να τις αντιμετωπίσουν.
Εκείνοι τη στιγμή οι Μογγόλοι επιτέθηκαν. Το Βολοχάι έπεσε. Και παρότι θα χρειαζόταν δεκαετίες, ολόκληρη η Κίνα θα το ακολουθούσε. Οι εμπειρίες του στο Βόλοχάι έπεισαν τον Τζένγκις Χαν να υιοθετήσει κάποιες από τις τακτικές του εχθρού του. Άρχισε να χρησιμοποιεί πολιορκητικές μηχανές- καταπέλτες, πύργους και εκρηκτικά , που τα λειτουργούσαν αιχμάλωτοι Κινέζοι μηχανικοί.
Αυτά έδωσαν στον στρατό του τη δυνατότητα επίθεσης σε οχυρωμένα τείχη κινεζικών πόλεων. Μια άλλη στρατηγική του Τζένγκις ήταν να τοποθετεί ντόπιους που είχαν μόλις αιχμαλωτίσει στην εμπροσθοφυλακή των γραμμών του. Οι κάτοικοι της υπό επίθεση περιοχής θα δίσταζαν να πληγώσουν τους γείτονες τους και αυτό θα προστάτευε τους Μογγόλους μέχρι να πλησιάσουν αρκετά ώστε να επιτεθούν
