Αυτός που εκφράζει επιχειρήματα της αντίθετης άποψης από τη δική του, της άλλης πλευράς που συνήθως είναι και αρνητική, αποκαλείται συχνά και «συνήγορος του διαβόλου».
Η φράση προήλθε από την Καθολική Εκκλησία, υποστηρίζει ο Τάκης Νατσούλης, και συγκεκριμένα από τη διαδικασία των αγιοποιήσεων.
Παλιότερα, παρατηρούταν το φαινόμενο να ανακηρύσσονται πολλοί Χριστιανοί ως άγιοι. Για να περιοριστεί αυτό, η Παπική Εκκλησία διόριζε έναν ανώτερο υπάλληλο υπεύθυνο για τις υποθέσεις αγιοποίησης.
Ο υπάλληλος ήλεγχε εξονυχιστικά τη ζωή κάθε υποψηφίου και προέβαλλε όλους τους λόγους που δεν συνηγορούσαν στην αγιοποίησή του.
Γινόταν, δηλαδή, κατά κάποιον τρόπο συνήγορος της αντίθετης άποψης. Από το γεγονός αυτό προήλθε η έκφραση «συνήγορος του διαβόλου».
