Η είδηση πέρασε στα ψιλά. Ο πληθυσμός της χώρας μειώθηκε κι άλλο το 2016. Οι θάνατοι ήταν 26.000 περισσότεροι από τις γεννήσεις το 2016. Πολύ χειρότερα ήταν τα πράγματα σε ό,τι αφορά τον πληθυσμό που βρίσκεται σε εργάσιμη ηλικία. Αυτοί μειώθηκαν στα δύο χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ κατά 80.000, κατά κύριο λόγο από την νεομετανάστευση.
Τι κάνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για το άδειασμα της χώρας από κατοίκους;
Ό,τι μπορεί για να διώξει περισσότερους.
Η λογική είναι απλή κι αλάνθαστη. Ποιοι φεύγουν; Όσοι μπορούν να βρουν δουλειά στο εξωτερικό και δεν αντέχουν την παρανοϊκή φορολογία. Τι άλλο κοινό έχουν όλοι αυτοί; Δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ (εκτός από μερικές μεμονωμένες περιπτώσεις παθολογικών μαζοχιστών). Συνεπώς ο ΣΥΡΙΖΑ έχει γι αυτούς ένα απλό και περιεκτικό μήνυμα.
«Στο καλό και να μας γράφετε… Κι αν νομίσετε ότι την γλιτώσατε από εμάς, θα σας κυνηγάμε όπου κι αν πάτε με φόρους σε ό,τι βγάζετε έξω και σε ό,τι αφήνετε πίσω σας.»
Το σχέδιο είναι άλλωστε παλιό και δοκιμασμένο σε άλλες εποχές.
Για να γίνει η αριστερά καθεστώς ο πρώτος στόχος της ήταν πάντα η εξουθένωση της αστικής τάξης. Ο ΣΥΡΙΖΑ ακολουθεί το σχέδιο κατά γράμμα. Φόροι σε ό,τι περπατάει. Έλεγχοι από την εποχή του προπατορικού αμαρτήματος και μετά. Μετατροπή των ασφαλιστικών εισφορών σε εργαλείο μαζικής κλοπής των εισοδημάτων, όσων βγάζουν με τον κόπο και την ικανότητά τους οτιδήποτε πάνω από τον μέσο όρο της εξαθλίωσης. Νέες «δουλειές» με τα λεφτά του ΕΣΠΑ (κοροϊδία δηλαδή), μόνο στο δημόσιο. Συστηματική καλλιέργεια του κόμπλεξ, του φθόνου και του κοινωνικού μίσους για οποιονδήποτε ξεχωρίζει. Ηρωοποίηση της αγραμματοσύνης. Κομπασμός για τους «αστοιχείωτους». Συστηματική υπονόμευση των «αστικών» θεσμών (δικαιοσύνη, ιδιοκτησία, μόρφωση).
Προπαντός όμως ομαδικός μιθριδατισμός της κοινωνίας με την σταδιακή κατάποση του δηλητηρίου της ανοχής σε κάθε είδους αθλιότητα. Ειδικός «υπουργός χυδαιότητας» έχει άλλωστε αναλάβει με εργολαβία το σχετικό έργο. Μέχρι να τα συνηθίσετε όλα. Κι ο υπουργός – «inspector» Καμμένος να σας φαίνεται φυσιολογικός και η νομική σύμβουλος κ. Θάνου αγλάισμα των θεσμικών λειτουργιών. Και το «σχέδιο Βαρουφάκη» άξιο για Νόμπελ οικονομικών και τα χαμένα δεκάδες δισεκατομμύρια των φορολογουμένων που «κάηκαν στα μπουζούκια» των capital controls (με το μηδενισμό της αξίας των μετοχών που είχε το κράτος στις τράπεζες), ηρωική διαπραγμάτευση.
Πως θα αντιδράσει η κοινωνία σε όλα αυτά. Όσοι μπορούν ή η ανάγκη τους εξαναγκάζει πράγματι φεύγουν. Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ας μην χαίρεται. Για κάθε έναν που φεύγει, μένουν δέκα που σφίγγουν τα δόντια, πληρώνουν, υπομένουν και περιμένουν. Η ώρα της ψήφου στις δημοκρατίες αργά ή γρήγορα έρχεται. Και ευτυχώς για την Ελλάδα, η τύχη μας δεν μας έχει τοποθετήσει στη Λατινική Αμερική, όπου και η χώρα «μοντέλο» του ΣΥΡΙΖΑ, η ματωμένη Βενεζουέλα των Μαδούρων. Η τύχη της Ελλάδας είναι ότι είμαστε χώρα της Ευρώπης, μείναμε στην Ευρώπη και αργά ή γρήγορα, όποτε κι αν στηθούν οι κάλπες, το μήνυμα τους θα είναι σαφές:
«Στο καλό και να μας γράφετε…»
πηγη: gianniotis
