Άρχισαν ήδη τα σενάρια για τον ανασχηματισμό. Πολλά γράφονται και λέγονται και περισσότερα συζητιούνται στα πολιτικά πηγαδάκια. Το σίγουρο είναι ότι ο χρόνος θα μετρήσει αντίστροφα με την ολοκλήρωση του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ την επόμενη Κυριακή.
Στα ενδότερα του Μαξίμου ωστόσο δεν συμμερίζονται αυτή τη βιασύνη, αλλά ούτε…την αποκηρύσσουν. Κι αυτό διότι, όπως λένε στελέχη του κυβερνητικού επιτελείου, την απάντηση στο ερώτημα «πότε ο ανασχηματισμός;» θα τη δώσει η χρονική στιγμή και η έκβαση της δεύτερης αξιολόγησης, η οποία θεωρείται «κλειδί» για το άνοιγμα της απόφασης περί το χρέος.
Εάν, δηλαδή, «όλα πάνε κατ΄ευχήν» (… όχι του κ. Ιερώνυμου κατ’ ανάγκην) τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα επιλέξει μία κυβερνητική σύνθεση ικανή «να ριχτεί στη μάχη της ανάπτυξης» με προσήλωση στις επενδύσεις, τις αποκρατικοποιήσεις, την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας (μέσω του υπερταμείου) και την («περαιτέρω») αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, αλλά παράλληλα «να βρει πόρους-δράσεις για την ανακούφιση των αδυνάμων» και να επανασχεδιάσει φορολογική πολιτική.
Εάν υπάρξει εμπλοκή, τότε – όπως σημειώνουν – στο κυβερνητικό σχήμα θα κυριαρχήσει η σφραγίδα της «μάχης» που θα δοθεί με τους εταίρους, καθώς «χωρίς ολοκλήρωση αξιολόγησης και κάποιας πειστικής απόφασης για το χρέος, δεν θα υπάρχει οδικός χάρτης να περπατήσουμε».
«Πιθανή» η χρυσή τομή με κίνηση Ντράγκι
Αυτή τη στιγμή ο πρωθυπουργός και οι επιτελείς του παρακολουθούν την επισημοποίηση της κόντρας ΔΝΤ-ευρωπαϊκής πλευράς για το ελληνικό χρέος και τα πλεονάσματα, όπως ξεδιπλώθηκε στη σύνοδο του Ταμείου στην Ουάσιγκτον.
Από τις δικές τους επαφές προκύπτει «συγκρατημένη αισιοδοξία» ότι οι δύο πλευρές του Ατλαντικού θα βρουν μία χρυσή τομή που «δεν θα πετάξει τη συνύπαρξή τους στα βράχια», αλλά δεν θα λύσει και το θέμα του χρέους με τον τρόπο που συμφώνησε το Eurogroup την άνοιξη και που επιθυμεί η Αθήνα: με μία απόφαση πριν από την εκπνοή του έτους για τα τρία στάδια των μέτρων (βραχυπρόθεσμα, μεσοπρόθεσμα, μακροπρόθεσμα) που θα οδηγήσουν στην ουσιαστική απομείωση του χρέους.
Αυτό που θεωρούν ως «πιο πιθανό» είναι μία συμφωνία που θα «φωτογραφίζει» τα παραπάνω και – κυρίως – θα συνοδεύεται από μία κίνηση της ΕΚΤ για «σχεδιασμό ένταξης» της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση – κίνηση που, όπως λένε, θα δώσει τραπεζική και επιχειρηματική ρευστότητα.
Κατά τις ίδιες κυβερνητικές πηγές, μία τέτοια εξέλιξη θα θεωρηθεί «θετική» (ως «η καλύτερη δυνατή στη δεδομένη στιγμή με το Βερολίνο να μην ακούει λέξη για ριζικές αποφάσεις πριν από τις γερμανικές εκλογές του Σεπτεμβρίου») και, άρα, θα ενεργοποιήσει το πρώτο σενάριο για συνθετικό-«αναπτυξιακό» ανασχηματισμό.
Θέλουν και… δεν θέλουν να αλλάξουν πόστο.
Οπως και νάχει, στο «γράψει-σβήσε» του νέου υπουργικού συμβουλίου ο κ. Τσίπρας δεν θα καταφέρει να αποφύγει τα σλάλομ που του επιβάλλουν οι ενδοκυβερνητικές και οι εσωκομματικές ισορροπίες.
Ουκ ολίγα τα παραδείγματα:
Ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος ηγείται ατύπως της δυναμικής «ομάδας των 53» στο κόμμα, θα ήθελε μετακίνηση σε άλλο υπουργείο (με το ΥΠΟΙΚ να «περνάει» στον Γιώργο Χουλιαράκη) εάν τερματίσει επιτυχώς τον πολύμηνο διαπραγματευτικό μαραθώνιο.
Οι… φήμες τον θέλουν να ενδιαφέρεται για το Εξωτερικών, αλλά αυτό θα σημάνει την μετακίνηση του Νίκου Κοτζιά ο οποίος, ως επικεφαλής της κίνησης «ΠΡΑΤΤΩ» που συνεργάζεται με τον ΣΥΡΙΖΑ, έχει «λόγο».
Δεν θεωρείται τυχαίο το ότι, μόλις χθες, ανακοίνωσαν την αποχώρησή τους από την κίνηση 14 στελέχη της με το επιχείρημα ότι (η κίνηση) δεν ασκεί επιρροή στην κυβέρνηση και την παρακολουθεί απλώς να ασκεί μνημονιακή πολιτική.
Στην ίδια κίνηση ανήκει και ο αναπληρωτής υπουργός Προστασίας του Πολίτη Νίκος Τόσκας: παρά την «πολιτική ευθύνη» που ανέλαβε για την ρήψη χημικών στους συνταξιούχους, ο κ. Τσίπρας τον εμπιστεύεται για τον τρόπο που διαχειρίσθηκε τα γνωστά επεισόδια στους προσφυγικούς καταυλισμούς και στην Ειδομένη, αλλά και για την επιχείρηση εναντίον των εμπόρων ναρκωτικών στα Εξάρχεια.
Ο ίδιος ο κ. Τόσκας, πάντως, δηλώνει έτοιμος για αποχώρηση, στέλνοντας τα ανάλογα μηνύματα στον οικοδεσπότη του Μαξίμου.
Η επίθεση που δέχθηκε ο Νίκος Φίλης από τους «σκληρούς της Ιεραρχίας» τον έκανε… άτρωτο, καθώς το κόμμα μπήκε ασπίδα για να μην μετακινηθεί από το υπουργείο Παιδείας.
Πέραν τούτου, ο ίδιος ο κ. Τσίπρας του έδωσε «άριστα δέκα» για την έναρξη της σχολικής χρονιάς χωρίς προβλήματα και κενά στα σχολεία, ωστόσο δεν θα ήθελε αναζωπύρωση της «ιερής» κόντρας.
Σε μόνο μία περίπτωση θα περνούσε (σχετικά…) ομαλά η μετακίνηση του κ. Φίλη: εάν στη θέση του πήγαινε οΠάνος Καμμένος, ο οποίος τυγχάνει της πλήρους αποδοχής της Εκκλησίας.
Αυτή τη στιγμή πάντως κανείς δεν ποντάρει στο ενδεχόμενο να δεχτεί ο κυβερνητικός εταίρος να αφήσει το Πεντάγωνο.
Ο Γιώργος Κατρούγκαλος δύσκολα κρύβει την επιθυμία του να εγκαταλείψει το υπουργείο Εργασίας, καθώς… τον έγδαραν τα αγκάθια του ασφαλιστικού και ετοιμάζεται για νέες πληγές από το εργασιακό.
Η επιστροφή του στο Εσωτερικών θα σήμαινε την απομάκρυνση του Παναγιώτη Κουρουπλή, εκτός και αν αναλάβει πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινοβουλευτική διαδικασία της Συνταγματικής Αναθεώρησης.
Για τον Νίκο Παππά οι πληροφορίες επιμένουν ότι ενδιαφέρεται για το πλέον εμβληματικό υπουργείο, το Ανάπτυξης, με τον Γιώργο Σταθάκη να διατηρεί το χαρτοφυλάκιο του Οικονομίας.
Προϋπόθεση για τη μετακίνηση του κ. Παππά είναι η επιτυχής ολοκλήρωση του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, καθώς η απόφαση του ΣτΕ για τον νόμο που φέρει το όνομά του παραμένει σε εκκρεμότητα.
