Ασχοληθήκαμε πολύ με τα όσα διηγείται ο Γιάνης Βαρουφάκης, για το σχέδιο Β, για τους παρανοϊκούς που είχαν πάντα στο μυαλό τους το πραξικόπημα, αλλά και για τους μικρόνοους που ακόμη και σήμερα δεν έχουν καταλάβει πώς λειτουργεί η οικονομία, οι αγορές, η Ευρώπη.
Και μιλάμε τόσο για τους καραγκιόζηδες της Αριστεράς όσο και για τους λεγόμενους… σοβαρούς. Εκείνους δηλαδή που είχαν πέντε δράμια μυαλό αλλά υπέκυψαν στην οικονομική σοφία του Αλέξη, του Παππά, του Λαφαζάνη, της Ζωής κ.λπ.
Αλλά θα πρέπει να αναρωτηθούμε το αντίθετο από αυτό που ζούμε σήμερα. Να κάνουμε την εξής ερώτηση: «Τι θα γινόταν αν επικρατούσε η λογική Βαρουφάκη και λοιπών… επαναστατών; Τι θα γινόταν αν ο Τσίπρας έπαιρνε το 62% και το έκανε πολιτική; Αν δηλαδή την επόμενη του δημοψηφίσματος έμπαινε σε εφαρμογή το σχέδιο εξόδου από το ευρώ;».
Όχι, δεν ήταν όλο εκείνο το ποσοστό υπέρ της επιστροφής στη δραχμή. Ένα μεγάλο μέρος του, όμως, ψήφισε συνειδητά «όχι» εκτιμώντας ότι τη Δευτέρα δεν θα είχε χρέη, ότι ως δια μαγείας θα διαγραφόταν το δημόσιο χρέος, οι δανειστές θα εξαφανίζονταν, τα μνημόνια δεν θα υπήρχαν πια και ο Σόιμπλε θα πάθαινε συγκοπή ακούγοντας τους Έλληνες να του λένε «όχι». Αυτό το μεγάλο μέρος του κόσμου, είτε επειδή πίστεψε στα ψέματα είτε επειδή είναι ψεκασμένο, είτε γιατί είναι αμόρφωτο και βαθιά αρρωστημένο, περίμενε από τον Τσίπρα να κάνει πραγματικότητα το «όχι». Κι ας πούμε, λοιπόν, ότι οι «γιοι της δρακογενιάς», όπως τους χαρακτήρισε κάποτε ένας… αριστερούλης, δεν τρόμαζαν από το Γουδή και αποφάσιζαν την έξοδο από το ευρώ:
Θα είχαμε έξοδο από το κοινό νόμισμα, όχι ακαριαία, αλλά σταδιακά.
Ο Τσίπρας και η παρέα του θα έκαναν έφοδο στην ΤτΕ και θα πέταγαν έξω με τις κλωτσιές τον Στουρνάρα. Μπορεί να τον έβαζαν και φυλακή ή μπορεί και να άνοιγαν τη Μακρόνησο για να βάλουν όλους τους… «Μενουμευρωπαίους».
Θα έκλεβαν τα 16 δις της ΕΚΤ, θα έβαζαν πάνω μια σφραγίδα και θα τα έριχναν στην αγορά ως «νέα δραχμή».
Θα τύπωναν κι άλλο χρήμα και μ’ αυτό νομίζουν ότι θα αγόραζαν τα πάντα. Όπως θα θυμάστε, αυτά έλεγε και η Ραχήλ Μακρή… ζωή να’ χει.
Οι Ευρωπαίοι θα απομόνωναν την κυβέρνηση και όλη τη χώρα. Μέσα σε λιγότερο από 2-3 ημέρες η νέα δραχμή θα είχε δεχθεί υποτίμηση που μπορεί να έφτανε το 60%-70%. Για κάθε ευρώ δηλαδή που θα είχε ο Έλληνας και θα το αντικαταστούσε με τη δραχμή θα έπαιρνε ας πούμε 30 σεντς και μ’ αυτά θα έπρεπε να αγοράσει προϊόντα.
Επειδή η Ελλάδα δεν είναι αυτάρκης χώρα, όλα τα προϊόντα θα ήταν πανάκριβα. Για σκεφτείτε, πριν μερικές μέρες βγήκε η είδηση ότι το 60% των ψαριών που τρώμε είναι από ξένες θάλασσες. Για να μη μιλήσουμε για το κρέας, τις πατάτες, το ρύζι ή άλλα είδη πρώτης ανάγκης κι όχι μόνο.
Θα έπρεπε να εισάγουμε και καύσιμα. Αν δεν μας έδινε το Ιράν και η Βενεζουέλα; Θα είχε η τιμή της βενζίνης 2 – 3 ευρώ.
Δεν θα μιλήσουμε για το εσωτερικό της χώρας. Τις εσωτερικές συγκρούσεις, τον εμφύλιο που θα είχε ανοίξει, το πλιάτσικο και τις σκηνές Βενεζουέλας ή Αργεντινής.
Η επαναστατική κυβέρνηση της αριστεράς θα είχε την εξουσία αλλά για πόσο; Θα άφηναν οι όποιοι σοβαροί άνθρωποι έχουν μείνει τον Τσίπρα να κάνει ό,τι γουστάρει; Να γίνει Μαδούρο; Θα ήταν θέμα χρόνου η ανατροπή του, δυστυχώς με αίμα.
Η χώρα θα έβγαινε βαθιά πληγωμένη από αυτή την αχρείαστη περιπέτεια. Ούτε τα ειδικά δικαστήρια θα μπορούσαν να απαλύνουν τις πληγές της. Θα γύριζε πολλά χρόνια πίσω. Τα μνημόνια και τα βάσανα που ζούμε σήμερα θα ήταν παιδική χαρά μπροστά σ’ αυτά που θα ζούσαμε τότε.
Αυτά είναι λίγα από όσα ήθελαν να μας κάνουν οι… φευγουμευρωπαίοι. Αυτά τα δραματικά αλλά και άλλα τόσα που δεν μπορούν να περιγραφούν. Για να καταλάβουν ορισμένοι ότι το… Δαφνί ήταν τόσο κοντά μας αλλά είναι ακόμη δίπλα μας…
antinews
