Αφγανοί κατέλαβαν τα γραφεία του Σύριζα στην Μυτιλήνη, μάλιστα έγιναν και μάχες μεταξύ τους με έναν νεκρό, Πακιστανοί συγκρούονται με παοκτσήδες στην Αθήνα, πλημμυροπαθείς κλαίνε στην Μάνδρα, νεοδημοκράτες μαλώνουν με συριζαίους στη βουλή για τα βλήματα του… Καμμένου, οι κατασχέσεις μισθών από την εφορία πάνε σύννεφο, το ίδιο και οι πλειστηριασμοί ακινήτων και τα μερίσματα ακόμη να φανούν… A, να μην ξεχάσω και τον ταλαίπωρο «πρόσφυγα πολέμου» που βίασε το 11μηνο(!) μωρό του.
Όλα αυτά, και άλλα πολλά παρόμοια, είναι η τραγική κατάληξη της οικονομικής κρίσης που ξέσπασε από το 2009 περίπου, με αποκορύφωμα την εκλογή του Σύριζα … που τον ψηφίσαμε για να μας σώσει.
Όμως η βαλίτσα πάει πολύ πιο μακριά και πολύ πιο πίσω. Και είναι άσχετη με την οικονομική δυσπραγία. Έχει να κάνει με την κρίση αξιών που γιγαντώθηκε τα παλιά καλά χρόνια της επίπλαστης ευμάρειας… Tότε δηλαδή που λεφτά υπήρχαν (έστω δανεικά κι αγύριστα) και μάλιστα με κλειδωμένη ισοτιμία.
Τότε που η Ελλάδα από ψωροκώσταινα μεταμορφώθηκε σε μαντάμ Σουσού, και οι άλλοτε ολιγαρκείς και λιτοδίαιτοι Έλληνες ανακάλυψαν το Μπαλί, τα Κοχίμπας και τα πρώτα τραπέζια πίστα. Με την παιδεία να πνέει τα λοίσθια, την εκπαίδευση των νέων να την έχουν αναλάβει οι διάτρητοι «κήνσορες» της τηλεοπτικής μας δημοκρατίας, οι Ζούγκλες, οι μικρούτσικοι, η γκόμενα του Καρβελά… και για τους πιο σοφιστικέ ο Μυλωνάς και η Μιχαλονιάκου.
Με τα είδωλα των νέων παιδιών να μην είναι πλέον κάποιοι επιστήμονες, σοβαροί καλλιτέχνες, διανοούμενοι, ή έστω αθλητές, αλλά η κάθε ξεβράκωτη καλτάκα που γαβγίζει στην πίστα ή ο κάθε πρώην άγνωστος συνοικιακός γόης που με μια περατζάδα από κάποιο ριάλιτι αίφνης γίνεται λαϊκό ίνδαλμα, πρότυπο, ενώ στο τέλος παντρεύεται και την κόρη εφοπλιστή.
Αν προσθέσουμε στο εν λόγω μείγμα την «άφιξη» δεκάδων χιλιάδων Αλβανών πιστολέρο, Γεωργιανών καλασνικοφόρων, Τσετσένων εκτελεστών, Ρουμάνων διαρρηκτών και ορδών «προσφύγων πολέμου» από όπου γης… τότε καταλαβαίνουμε ότι η χώρα έφτασε εδώ και καιρό στο σημείο βρασμού της. Απλά περιμένουμε ανήμποροι το καπάκι της κατσαρόλας να τιναχτεί στον αέρα.
Φτάσαμε στο αμήν ακόμη και δημογραφικά. Ενδεικτικά σήμερα, η Λέσβος έχει μου λένε 30.000 γηγενή πληθυσμό και 10.000 Μουσουλμάνους «πρόσφυγες». Με τον Μουζάλα να πανηγυρίζει που σιγά σιγά αυτή η διαφορά μειώνεται…
Έτσι, μια ολόκληρη γενιά Ελλήνων ανδρώθηκε πολιτικά με τις κοινοτοπίες του Μάκη (δεν είναι τυχαίο πως όποιος πέρασε από τα πάνελ του κατέληξε βουλευτής ή υπουργός), οικονομικά με το όνειρο του εύκολου πλουτισμού μέσω χρηματιστηρίου, δανείων κ.ο.κ., κοινωνικά με τα τσιτάτα του Πετράν (ένας είναι ο Πετράν) στα λάιφ στάιλ περιοδικά, σύμφωνα με τα οποία αν δεν ήσουν «χάις» ήσουν «λούζερ»… Δεν άξιζε να ζεις…
Δυστυχώς το εν λόγω τέλμα έρχεται και δένει αρμόνικα στην περίπτωση του 19χρονου «μοντέλου» από την Μυτιλήνη που συνελήφθη στο Χονγκ Κόνγκ ως βαποράκι, καθώς στο σακίδιό της βρέθηκαν δυόμιση κιλά κοκαΐνης. Κάτι που εκεί επισύρει ποινή φυλάκισης έως και ισόβια (χωρίς άδειες), με τα ισόβια να σημαίνουν αυτό ακριβώς: ισόβια. Εκεί δεν τον ξέρουν τον φιλάνθρωπο Παρασκευόπουλο.
Σκεφτείτε το λίγο… Μια κοπελιά σαν τα κρύα τα νερά που γεννήθηκε χθες… το 1999, που «ανδρώθηκε» επί Ολυμπιάδας, Ευρωπαϊκού Κυπέλλου, Μετρό, Πλούταρχου κλπ. Τότε δηλαδή που η Ελλάδα έβγαλε φτερά και με την βοήθεια των ΕΛ, της ομάδας Ε (μπορεί και των Ανουνάκι), το μέλλον της φάνταζε ευοίωνο…Τhe sky was the limit! Τότε που δέναμε τα σκυλιά με λουκάνικα και ο κάθε μπατίρης πετούσε το Γιούγκο του για να αγοράσει μια μπέμπα με 72 άτοκες μηνιαίες δόσεις. Τότε που το Κολωνάκι είχε γεμίσει από Χάμερ και η Τσιμισκή από Μιτσουμπίσι Evo, Tommy Makinen edition παρακαλώ.
Με την τηλεόραση που λέγαμε να πουλάει σανό με το κιλό, με τον μέσο έφηβο να θεωρεί πως αν τελειώσει ένα ΙΕΚ θα γίνει μάνατζερ πολυεθνικής με 2-3 γραμματείς, ή αν δεν τα καταφέρει να τελειώσει, τότε θα ανοίξει μια ΕΛΔΕ, όπως παλιά θα άνοιγε βιντεοκλάμπ… και θα κόβει πενηντάευρα! Κορόιδο είναι να συμβιβαστεί με 700 ευρώ τον μήνα… δουλεύοντας σαν σκλαβάκι;
Μέσα σε αυτό το περιβάλλον της ήσσονος προσπάθειας και της επιβράβευσης της ανοησίας, μεγάλωσε και η συγκεκριμένη κοπέλα, παρακολουθώντας τον τηλεοπτικό «Ακάλυπτο», τις σοφίες της Μενεγάκη, η οποία σύμφωνα με τα ρεπορτάζ πνίγονταν στον μικρόκοσμο της τριτοκοσμικής πλέον (από κάθε άποψη) Μυτιλήνης, αισθανόμενη σαν τον Καρυωτάκη στην Πρέβεζα του 1920 ένα πράγμα. Μάλιστα παρασύρθηκε, λένε, από έναν επιτήδειο ντόπιο (μισό Νιγηριανό) που μπαινόβγαινε στις φυλακές για ναρκωτικά, ο οποίος μάλλον την έπεισε να ανοίξει φτερά και να ζήσει το όνειρο που ως δίμετρη «γκομενάρα» της άξιζε…
Εξ ου και τα ταξίδια σε ολόκληρο τον κόσμο, οι ναζιάρικες σέλφις, τα τσιτάτα στο φέισμπουκ που παραπέμπουν στα αντίστοιχα του Πετράν που λέγαμε.
Eν ολίγοις, όλα αυτά συσκευάστηκαν πακέτο με τελική κατάληξη τις φυλακές και τα μπουντρούμια της Ασίας.
Μια κλασική περίπτωση δηλαδή της χαμένης γενιάς. Αυτής που την αποτελούν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι συμπατριώτες μας, τα παιδιά μας, που μάσησαν από το κίβδηλο όνειρο που πλάσαραν τα ΜΜΕ και τα κανάλια, χώρια οι διάφοροι λαϊκιστές πολιτικοί. Ότι ο κόσμος τους ανήκει απλά επειδή είναι νέοι, ωραίοι και… Έλληνες. Κούνια που τους κούναγε!
Αγνοώντας την ιστορία μας, που αν έστω και επιδερμικά τη γνώριζαν θα καταλάβαιναν ότι διαχρονικά η Ελλάδα ήταν φτωχή χώρα, και ό,τι κατάφερε το κατάφερε με σκληρή κι επίπονη δουλειά, πολλή προσπάθεια, πολύ ιδρώτα, αρκετή επιείκεια και βοήθεια από τους «κακοί κσένοι» οι οποίοι λόγω συμπλεγμάτων κατωτερότητας ένεκα των αρχαίων μας προγόνων, μας αφήνουν χρόνια τώρα να επιβιώνουμε, σαν κακομαθημένα παιδιά. Διότι «ποιος τολμάει να διώξει τον Πλάτωνα από την Ευρώπη;» που έλεγε και ο Ολάντ…
Πίστεψαν λάθος ότι η ευμάρεια και η ελευθερία που έχουμε και στην οποία έτυχε να ζήσουν, είναι δικαίωμα και όχι προνόμιο που απαιτεί κάποιους κανόνες.
Έτσι, ένα δροσερό κορίτσι, που πίστεψε ότι μετέφερε σιροπιαστό μπακλαβά(!) στο επώνυμο σακίδιό της και όχι ναρκωτικά, όπως λέει ο δικηγόρος της, θα πληρώσει παραδειγματικά όλες τις αμαρτίες της χαζοχαρούμενης γενιάς της, αμαρτίες όμως για τις οποίες δεν φταίει αυτή (η γενιά) αλλά η αμέσως προηγούμενη… Που έχοντας μεγαλώσει σε άλλες πιο σκληρές εποχές, έκανε στροφή 180ο και αποφάσισε να μεγαλώσει τα παιδιά της χωρίς πειθαρχία, χωρίς έλεγχο, χωρίς κανόνες, χωρίς στόχους, με σύνθημα την ατιμωρησία και σκοπό το εύκολο κέρδος, μόνο και μόνο για να πάρει την εκδίκησή της από την πιο προηγούμενη γενιά, εκείνη των πατεράδων της, της φτώχειας, των δασκάλων με την βέργα και των βλοσυρών χωροφυλάκων που σε κούρευαν γουλί αν τυχόν σε έπιαναν να κυκλοφορείς στο χωριό μετά από τη δύση του ηλίου…
Μεγάλωσαν δηλαδή τα παιδιά τους με την ίδια λογική που κάποιοι, κατά τα άλλα νορμάλ Έλληνες, αποφάσισαν εν έτει 2015 να ψηφίσουν κομμουνισμό… για να καταργηθούν οι φόροι και τα διόδια, για να ξαναζήσουμε απαξάπαντες ως μπρούκληδες, πάντα εις υγείαν των κορόιδων. Τόσο ξέρουν τόσο κάνουν.
Ας πρόσεχε λοιπόν η κοπελιά, κι ας προσέχαμε όλοι μας…
Strange Attractor / antinews
