Μέχρι σήμερα ξέραμε ότι οι Τζιτζιφιές είναι ένας παραλιακός οικισμός μεταξύ Παλαιού Φαλήρου και Μοσχάτου. Η τζιτζιφιά, φυσικά, είναι και δέντρο, αλλά αυτό που αγνοούσαμε είναι ότι ο καρπός της όχι απλώς τρώγεται, αλλά είναι γεμάτος θρεπτικά συστατικά για τον οργανισμό.
Σας αρέσουν τα αποξηραμένα φρούτα όπως γκότζι μπέρι, κράνμπερι ή χουρμάδες; Τότε θα λατρέψετε τα τζίτζιφα.
Εδώ και χιλιάδες χρόνια, στην Κίνα και στη Βόρεια Κορέα, οι Ασιάτες καλλιεργούν και χρησιμοποιούν τους καρπούς αυτού του δέντρου ως μέσο για να καταπραϋνουν προβλήματα σπλήνας και στομάχου (και όχι μόνο). Είναι άγνωστο πως το Ziziphus jujuba ή «μοσχοιτιά» ή «ελιά της Βοημίας» (όπως αποκαλείται εναλλακτικά στην Ελλάδα), κοινώς η τζιτζιφιά (!), ήρθε από τα αργιλώδη και καλά στραγγιζόμενα εδάφη της Κίνας και εγκλιματίστηκε στις (παρα)μεσόγειες χώρες, αλλά πρόκειται για φυλλοβόλο δέντρο (ανήκει στην οικογένεια των ραμνωδών), με ευωδιαστά άνθη και βαθυκόκκινους, σε χρώμα, καρπούς που είναι κανονικά εδώδιμοι και ωριμάζουν το φθινόπωρο.
Το τζίτζιφο που μπορεί να το έχετε ακούσει και ως «κινέζικος χουρμάς» τρώγεται σαν σνακ -περισσότερο ξερός παρά φρέσκος- και χρησιμοποιείται ως πρώτη ύλη για μαρμελάδες, γλυκά, μέχρι και καραμέλες για το βήχα. Μπορεί στη χώρα μας να μην είναι τόσο διαδεδομένος, ωστόσο, το Ινστιτούτο Φυλλοβόλων Δένδρων Νάουσας του ΕΘ.Ι.ΑΓ.Ε. (Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας) δημιούργησε συλλογές επιλεγμένων εγχώριων γενοτύπων κρανιάς, τζιτζιφιάς και κουμαριάς.
Πάντως σαν δέντρο είναι ανθεκτικό τόσο στο ψύχος, όσο και την ατμοσφαιρική ρύπανση. Έτσι εξηγείται και η άνθιση των τζιτζιφιών στον όρμο του Φαλήρου που έδωσαν και το όνομα τους στην ομώνυμη περιοχή.
Τρώγοντας το είναι σαν να γεύεστε κάτι ανάμεσα σε μήλο και χουρμά, αλλά η γλυκιά του γεύση είναι μόνος ένας από τους λόγους που αξίζει να το αναζητήσετε (μπορείτε να το βρείτε σε καταστήματα με βιολογικά είδη, βιολογικές λαϊκές αγορές και μεγάλες αγορές με ξηρούς καρπούς και αποξηραμένα φρούτα) και να το εντάξετε στη διατροφή σας (και στο Instagram σας ως το νέo super food!).
Βασικό του γνώρισμα είναι η υψηλή περιεκτικότητα σε βιταμίνη C. Επιπλέον, περιέχει ασβέστιο, φλαβονοειδή, σίδηρο, σαπωνίνες, βιταμίνες Α και Β2 και 18 από τα 24 αμινοξέα που χρειάζεται ο ανθρώπινος οργανισμός. Χάρη στα φυτοθρεπτικά του συστατικά, προστατεύει από τις αλλεργίες, είναι μαλακτικός, βοηθά το συκώτι, είναι ήπια καθαρτικός. Ταυτόχρονα, (σαν να μην έφταναν τα παραπάνω) βοηθά στη μείωση του άγχους και ενισχύει τη διάθεση. Φτάνουν αυτά; Αν όχι να σας πούμε επίσης πως μειώνει τη νυχτερινή εφίδρωση και την κατακράτηση υγρών.
Το μόνο του μειονέκτημα είναι ότι δεν πρέπει να καταναλώνεται από άτομα που πάσχουν από διαβήτη καθώς οι σύνθετοι υδατάνθρακες που περιέχει επηρεάζουν αρνητικά τα σάκχαρα του αίματος.
