Ελλην Φορολογούμενος
Φιδέμπορας καλείται το άτομο που έχει αναγάγει την παπαριά και την πώληση φυκιών… σε τέχνη. Είναι ακούραστος, έχει ζήλο και πείσμα και δεν θα σταματήσει αν δεν στα κάνει ζέπελιν.Είναι το επάγγελμα του μέλλοντος και η ελπίδα που θα βγάλει τη χειμαζώμενη ελληνική οικονομία από το τέλμα που μας βύθισαν οι οχτροί μας.
Το κακό με τον φιδεμπορισμό είναι όμως ότι καπηλεύεται ό,τι ιερό υπάρχει στον Ελληνισμό. Αλλά ταυτοχρόνως και προσδίδει ψευδή σημασία σε ό,τι ξευτελισμένο διαθέτουμε. Κυρίως πουλάει μαγκιά, μούρη, ιστορία σε έναν λαό που τα πληρώνει όσο όσο για να τα αποκτήσει.
Χαρακτηριστικό της νεώτερης ελληνικής ιστορίας είναι μάλιστα ότι σε μας τους Έλληνες προτάθηκε μια μεγάλη γκάμα Ελληνισμών προς βρώση.
Κάθε γενιά διανοουμένων ή και κάθε ατομικός στοχαστής που…….
σεβάστηκε τον εαυτό του έβγαλε κι έναν διαφορετικό Ελληνισμό για πούλημα. Λ.χ. ο διαφωτιστικός ουνιβερσαλιστικός Ελληνισμός του Κοραή, η Ελληνική συνέχεια του Παπαρρηγόπουλου, Ελληνισμός απευθείας απ’ την αρχαία Ελλάδα, Ελληνισμός με ή χωρίς Βυζάντιο, Ρωμανισμός, φυλετικός Ελληνισμός, γλωσσικός Ελληνισμός, πολιτισμικός Ελληνισμός, πολιτειακός Ελληνισμός, εδαφικός Ελληνισμός, Ελληνο-χριστιανισμός, χουντο-Ελληνισμός, νέο-ορθόδοξος Ελληνισμός, νέο παγανιστικός Ελληνισμός. Ή στις πιο μοντέρνες εκδοχές Ελλάδα της γιουροβίζιον, του τσολιά ή της Ολυμπιάδας.
Η σύγχρονη Ελλάδα μοιάζει με ένα ατέλειωτο σούπερ μάρκετ Ελληνισμών, όπου πολλοί αγοράζουν Ελληνισμούς αλά καρτ, ανάλογα με τις εκάστοτε επιδιώξεις, χωρίς να είναι δυνατόν να συγκροτηθεί μια ενιαία συλλογικότητα, ούτε καν ένας διχασμός, αλλά δύναται να δημιουργηθεί μάλλον ένας σουπερμαρκετισμός , στο φινάλε υπάρχει ένας κατακερματισμός, όπου ο κάθε ελλαδέμπορας επιλέγει δημαγωγικά το target group του για να διαφημίσει την ιδιωτική βερσιόν του.
