Ένα σπάνιο αστρονομικό φαινόμενο, που για τελευταία φορά είχε συμβεί το 1982 και δεν θα επαναληφθεί πριν το 2033, θα έχουν την ευκαιρία να δουν όσοι βάλουν νωρίς το ξυπνητήρι τα ξημερώματα της Δευτέρας.
Θα παρατηρήσουν μια ολική έκλειψη υπερπανσελήνου, δηλαδή της απόκρυψης του δίσκου της σελήνης στο μεγαλύτερο δυνατό μέγεθός του. Στη χώρα μας το φαινόμενο θα φθάσει στο μέγιστο σημείο του περίπου στις έξι παρά δέκα το πρωί.
Στο φαινόμενο της ολικής έκλειψης supermoon, η πανσέληνος θα δείχνει αρκετά μεγαλύτερη και λαμπρότερη από το συνηθισμένο. Θα είναι η πρώτη τέτοια έκλειψη από το 1982, ενώ η επόμενη προσδιορίζεται το 2033, σύμφωνα με τη NASA.
Η έκλειψη της υπερπανσελήνου θα είναι ορατή σε παρατηρητήρια της Αμερικής, της Ευρώπης, της Αφρικής, της δυτικής Ασίας και της περιοχής του ανατολικού Ειρηνικού.
Οι «υπερπανσέληνοι» δημιουργούνται επειδή η τροχιά της Σελήνης γύρω από τη Γη είναι ελλειπτική και όχι κυκλική. Ενώ η μέση απόσταση της Σελήνης από τον πλανήτη μας είναι περίπου 384.600 χιλιόμετρα, ο φυσικός δορυφόρος κινείται στα 405.600 χλμ στο «απόγειο» και πλησιάζει στα 226.000 χλμ στο «περίγειο».
Υπερπανσελήνους έχουμε όταν η Σελήνη βρίσκεται στο περίγειότης και τα φεγγάρια εμφανίζονται περίπου 14% μεγαλύτερα και 30 φορές λαμπρότερα από το απόγειο των πανσελήνων, που είναι γνωστά ως «minimoons».
Οι εκλείψεις των υπερπανσελήνων είναι ιδιαίτερες. Έχουν γίνει πέντε φορές από το 1900 (το 1910, 1928, 1946, 1964 και 1982), τονίζει η NASA.
Οι «κανονικές» σεληνιακές εκλείψεις είναι πολύ πιο συνηθισμένες. Ενας παρατηρητής σε οποιαδήποτε περιοχή του πλανήτη μπορεί να δει μία ολική σεληνιακή έκλειψη μία φορά στα 2.5 χρόνια κατά μέσο όρο.
Η NASA έδωσε στη δημοσιότητα βίντεο για το φαινόμενο.
