Οι απόγονοι των θυμάτων της τουρκικής θηριωδίας των ετών 1914-23 μπορούν να διεκδικήσουν αποζημιώσεις από το τουρκικό κράτος.
«Πολύ ενδιαφέρον, από νομικής άποψης», χαρακτήρισε, το ενδεχόμενο αυτό, ο επίκουρος καθηγητής Διεθνούς και Δημοσίου Δικαίου του ΑΠΘ, Μίλτος Σαρηγιαννίδης.
Μιλώντας στον ρ/φ σταθμό Πρακτορείο 104,9 FM, ο κ. Σαρηγιαννίδης εξέφρασε την άποψη, ότι η δυνατότητα εξακολουθεί να υπάρχει για όποιον το επιθυμεί, καθώς πρόκειται για έγκλημα πολέμου.
«Όταν μιλάμε για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας και η γενοκτονία, αλλά και η εθνοκάθαρση είναι εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, δεν υπάρχουν τέτοιου είδους προθεσμίες προσφυγής στη δικαιοσύνη, διευκρίνισε ο καθηγητής και παρέπεμψε σε υποθέσεις, στις οποίες δεσμοφύλακες ναζί από την εποχή του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου προσάγονται σε δίκες ακόμη και τώρα κι ας είναι γηραλέοι, 90 και 100 ετών, διότι ακριβώς έχουν διαπράξει τέτοιου είδους εγκλήματα», είπε.
Ο κ. Σαρηγιαννίδης είπε ότι, αν κάποιος θελήσει να προχωρήσει σε μία τέτοια ενέργεια, πρέπει να προσφύγει στα τουρκικά δικαστήρια και αφού εξαντληθούν όλα τα ένδικα μέσα, αν απορριφθεί η προσφυγή του, μπορεί να προσφύγει στο ευρωπαϊκό δικαστήριο.
Απαντώντας σε σχετική ερώτηση, διευκρίνισε, ότι η διάκριση, που επιχειρείται ανάμεσα σε γενοκτονία και εθνοκάθαρση είναι καθαρά νομικό θέμα και ότι πολλές φορές είναι άνευ νοήματος, διότι μιλάμε για πρακτικές οι οποίες σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό προσεγγίζουν η μια την άλλη.
«Η εθνοκάθαρση είναι υποσύνολο της γενοκτονίας. Διότι, ακόμη κι αν θεωρήσουμε ότι πρόκειται για εθνοκάθαρση και όχι γενοκτονία, δεν αλλάζει το δεδομένο των 350.000 θυμάτων», εξήγησε.
Πηγή: ΑΜΠΕ
