Κερδισμένος του ισόπαλου ντέρμπι στην Λεωφόρο είναι ο ΠΑΟΚ.
Πρώτα πρώτα γιατί κατάφερε να αντιδράσει και το 2-0 να το κάνει 2-2, κάτι που είναι σπάνιο για τα δεδομένα του δικεφάλου και, μάλιστα, μέσα στην Αθήνα.
Έπειτα ο ΠΑΟΚ δεν ήταν σε καλή κατάσταση, είχε πολλά προβλήματα με σημαντικές απουσίες παικτών και ήθελε ένα θετικό αποτέλεσμα περισσότερο για να επανέλθει η ηρεμία και να ανέβει η ψυχολογία όλης της ομάδας.
Και φυσικά κάτω από αυτές τις συνθήκες δεν είναι εύκολο να γυρίζεις ένα ματς από το 2-0.
Στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα ο ΠΑΟΚ είχε καλύτερη κυκλοφορία, όμως το πρόβλημά του ήταν και πάλι στα τελειώματα.
Οι Τσίμιροτ, Χαρίσης ήταν πιο γρήγοροι από τους Λαγό, Αμπεντ, ενώ σημαντικό ρόλο στην ταχύτατη ανάπτυξη του δικεφάλου είχε ο Μυστακίδης και ο Πέλκας όταν έπαιξε ακριβώς στον άξονα και έβγαινε κρυφός φορ.
Ο Παναθηναϊκός είναι άξιος της μοίρας του.
Είχε ένα παιχνίδι στα μέτρα του και δέχθηκε την ισοφάριση χωρίς να έχει πιεστεί.
Διότι ναι μεν ο ΠΑΟΚ ήταν πιο ομάδα στο β΄ ημίχρονο, όμως δεν απείλησε μέσα στην περιοχή και στην μοναδική φάση που έκανε μπροστά στον Στιλ πέτυχε το γκολ.
Οι πράσινοι προηγήθηκαν από λάθος του Χατζηισαία και η επόμενη ευκαιρία που τους παρουσιάστηκε ήταν στην επανάληψη που σε κόντρα έγινε το 2-0.
Η άμεση αντίδραση του ΠΑΟΚ θορύβησε τον Στραματσιόνι, ο οποίος έκανε ακαταλαβίστικες κινήσεις και ο Παναθηναϊκός έπαιζε χωρίς σχέδιο, στην κυριολεξία στο κουτουρού.
Ο ΠΑΟΚ πολύ εύκολα κράτησε τον βαθμό, αν και έπρεπε να συνεχίσει στον ίδιο ρυθμό μήπως πετύχει κι άλλο γκολ.
Κακώς γύρισε πίσω, ειδικά όταν έβλεπε τον αντίπαλο να μην ξέρει πώς να επιτεθεί σωστά και να περιορίζεται σε ανούσιες σέντρες.
Δεν ξέρω αν ο Βλαχοδήμος αντικαταστάθηκε λόγω κούρασης, πάντως είχε δύο ασίστ στα γκολ της ομάδας του, ενώ εντύπωση προκάλεσε και η αλλαγή του Καλτσά που σημείωσε το δεύτερο τέρμα.
Σε γενικές γραμμές ο Παναθηναϊκός δεν ήταν καλός, του ήρθαν δύο γκολ χωρίς να ελέγχει το ματς και να είναι το αφεντικό και δεν μπόρεσε μέσα στο σπίτι του να πάρει τη νίκη που την είχε κι αυτός ανάγκη.
Μέχρι ενός ορισμένου σημείου είναι κατανοητό ότι χρειάζεται χρόνο η ομάδα που κάνει πολλές μεταγραφές, αλλά είναι άλλο να κερδίζεις 2-0 και να κάνεις άνω κάτω την ομάδα βάζοντας λάθος παίκτες σε λάθος θέσεις.