Η απάντηση έστω και έμμεσα, αλλά ξεκάθαρα έρχεται από τον δυτικό Τύπο. Είναι οι κυβερνήσεις της ΕΕ μεταξύ αυτών και της Γαλλία, που για τα δικά τους συμφέροντα επιδιώκοντας την ανατροπή του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία, έβαλαν τα χέρια τους και… έβγαλαν τα μάτια τους.
Ποιός λοιπόν χρηματοδότησε και εξόπλισε τους τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους;
Η άρση του εμπάργκο για το συριακό πετρέλαιο
Εμμέσως –πλην σαφώς- και η Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2013 οι υπουργοί Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αποφασίζουν να άρουν το εμπάργκο στις εισαγωγές πετρελαίου από την Συρία.
Οι ομάδες του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού» μεταξύ τους και ομάδες φιλικές προς τους τζιχαντιστές, οι δυνάμεις δηλαδή της συριακής αντιπολίτευσης που έλεγχαν το βορειο-ανατολικό τμήμα της Συρίας, είχαν πλέον τη δυνατότητα να αποκτήσουν σταθερούς πόρους, πουλώντας το πετρέλαιο των περιοχών που ήλεγχαν. Από την πλευρά της ΕΕ, ο στόχος δεν έμεινε κρυφός ούτε στιγμή.
«Είναι σημαντικό για μας να στείλουμε ένα σινιάλο ότι είμαστε ανοιχτοί να βοηθήσουμε με κάθε δυνατό τρόπο» δήλωνε στις 22 Απριλίου του 2013 ο υπουργός εξωτερικών της Βρετανίας Ουίλιαμ Χέιγκ. «Πρέπει να κάνουμε περισσότερα για να βοηθήσουμε τη συριακή αντιπολίτευση». Στο ίδιο μήκος κύματος και ο Γερμανός ομόλογός του, Γκίντο Βεστερβέλλε, αποσαφήνιζε την ίδια μέρα: «Επιθυμούμε να υπάρξει οικονομική ανάπτυξη στις περιοχές που ελέγχονται από την αντιπολίτευση, και γι’ αυτό θα άρουμε τις κυρώσεις που εμποδίζουν το έργο των μετριοπαθών δυνάμεων της αντιπολίτευσης».
Το περιοδικό Time, στο οποίο ανήκει το σχετικό ρεπορτάζ γράφει την ίδια εποχή ότι «Ακόμα, αναλυτές προειδοποιούν ότι το σχέδιο έχει σημαντικά κενά-και στην πραγματικότητα, ότι η απόφαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα μπορούσε να εντείνει τη βία στη Συρία, χτίζοντας έναν φονικό ανταγωνισμό για τον έλεγχο των πόρων που φθίνουν ύστερα από δύο χρόνια ενός σκληρού εμφυλίου πολέμου».
«Η απόφαση της ΕΕ να άρει τις κυρώσεις στο πετρέλαιο της Συρίας για να βοηθήσει την αντιπολίτευση, επιτάχυνε τη μάχη για τον έλεγχο πηγών και αγωγών στις περιοχές που ελέγχονται από τους αντάρτες και συνέβαλε στη σταθεροποίηση της εξουσίας των τζιχαντιστικών ομάδων επί των κρίσιμων πόρων της χώρας», διαπιστώνει περίπου ένα μήνα αργότερα, ο Guardian.
Τον ανταγωνισμό «μετριοπαθών ανταρτών» της συριακής αντιπολίτευσης και τζιχαντιστών, τον κέρδισαν οι δεύτεροι. Ως εκ τούτου, η ΕΕ βρέθηκε de facto να χρηματοδοτεί τις στρατιωτικές
Η χαλάρωση του εμπάργκο πώλησης όπλων-Πρωταγωνίστρια η Γαλλία
Συνεχίζοντας από το κομμάτι της χρηματόδοτησης μέσω της άρσης του εμπάργκο στο συριακό πετρέλαιο, θα χρειαστεί να γυρίσει κανείς στη σύνθεση του «Ελεύθερου Συριακού Στρατού». Ένα από τα πιο δραστήρια κομμάτια της, ήταν και η οργάνωση Jabhat al-Nusra, η οποία δηλώνει πίστη στην al-Qaeda, την οργάνωση δηλαδή που σχεδίασε και κατάφερε το χτύπημα της 11/9 στους Δίδυμους Πύργους!
Νωρίτερα και από την άρση του εμπάργκο για το συριακό πετρέλαιο, το 2012 η Γαλλία είχε αναλάβει πρωτοβουλία να πείσει τα κράτη-μέλη, να χαλαρώσουν το εμπάργκο όπλων ώστε να εξοπλίσουν τους αντικαθεστωτικούς της Συρίας.
Ο Γάλλος πρόεδρος παραδέχεται σε συνέντευξή του στη Le Monde ότι η χώρα του από το 2012, εξοπλίζει και εκπαιδεύει αντάρτες γιατί όπως έλεγε «είναι οι μόνοι που μπορούν να εγγυηθούν τη δημοκρατική διαδικασία στη Συρία.»
Μεταξύ άλλων ο γαλλικός στρατός έστελνε αυτόματα όπλα 12.7 mm, εκτοξευτήρες ρουκετών, αλεξίσφαιρα γιλέκα αλλά και συσκευές επικοινωνίας.
Ανάμεσα όμως σε αυτούς «που θα εγγυούνταν τη δημοκρατική διαδικασία στη Συρία» ως εκ τούτου σε αυτούς που εξόπλιζε και εκπαίδευε και η Γαλλία ήταν και οι τζιχαντιστές του Al-Nusrah για το οποίο η Washington Post λίγο καιρό αργότερα αποκαλύπτει ότι εξελίσσεται στο πιο πετυχημένο και συνεχώς αναπτυσσόμενο κομμάτι των αντικαθεστωτικών δυνάμεων στη Συρία, εκφράζοντας παράλληλα τον φόβο για το γεγονός.
Σύμφωνα με άλλο κείμενο της Ουάσινγκτον Ποστ: «Οι ειδικοί σύμβουλοι του Προέδρου Ομπάμα για την Μέση Ανατολή, προειδοποιούσαν τον Πρόεδρο, πόσο σημαντικός ήταν ο χρόνος. Όσο περισσότερο συνεχίζονται οι μάχες στην Μέση Ανατολή, τόσο πιθανότερο είναι αυτό που ξεκίνησε σαν ειρηνική μαζική αντικαθεστωτική δράση, να λοξοδρομήσει από εξτρεμιστές, μεταξύ των οποίων και σύμμαχοι της Αλ-Κάιντα (όπως η Al-Nusrah).»
Σύμφωνα με την εφημερίδα, «ο Πρόεδρος Ομπάμα αγνόησε την συμβουλή, όμως οι ειδικοί είχαν δίκιο. Και τώρα οι συνέπειες της παθητικότητας Ομπάμα, έχουν όνομα και αυτό είναι: Jabhat al-Nusra.»
