Τις τελευταίες ημέρες, μετά την έγκριση από την επιτροπή της Βουλής της «Νέας Δομής» των Ενόπλων Δυνάμεων έχει ανοίξει η συζήτηση για την θητεία και την διάρκεια.
Σύμφωνα με πληροφορίες , δύο είναι τα σενάρια που προκρίνονται έναντι άλλων σκέψεων. Το πρώτο είναι η εξίσωση της θητείας στον Στρατό Ξηράς με αυτή στο Ναυτικό και την Πολεμική Αεροπορία, δηλαδή στους 12 μήνες, για όσους επιλέξουν να μην κάνουν όλη τους την θητεία στην παραμεθόριο. Όποιος, ωστόσο, θέλει να υπηρετήσει όλη του την θητεία στην παραμεθόριο, δηλαδή Έβρο ή νησιά του ανατολικού Αιγαίου θα υπηρετεί 3 μήνες λιγότερους, δηλαδή 9 μήνες.
Όπως έχουμε αναλύσει, οι πολιτικές μείωσης της θητείας σε συνδυασμό με την μη πρόσληψη ΕΠΟΠ που ακολουθήθηκαν τα τελευταία 10 χρόνια έχει δημιουργήσει σοβαρές ελλείψεις, οι οποίες αναδείχθηκαν στις περιόδους των δύο κρίσεων σε Έβρο και Ανατολική Μεσόγειο. Άμεση αύξηση της διάρκειας της στρατιωτικής θητείας στους 12 μήνες, σταδιακή πρόσληψη οπλιτών πενταετούς υποχρέωσης, δυνατότητα επέκτασης της διάρκειας της θητείας από 3 έως 24 μήνες με την καταβολή μισθού, αλλά και καθολική στράτευση των γυναικών προτείνονται μεταξύ άλλων σε έκθεση του Αντιστράτηγου ε.α. Ιπποκράτη Δασκαλάκη από το Ινστιτούτο Εξωτερικών Υποθέσεων (www.fainst.eu).
Επίσης, στην ίδια έκθεση προτείνεται η σταδιακή αναδιοργάνωση των Μονάδων και Υπομονάδων του Στρατού Ξηράς ώστε να εξασφαλιστεί η λειτουργικότητα και η αυξημένη μαχητική ισχύς τους.
Αντίστοιχα, πρέπει να επανασχεδιαστεί ο ρόλος και η εκπαίδευση της εφεδρείας ώστε να εξασφαλίζεται η υψηλή μαχητική ικανότητά της. Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάζονται στην έκθεση, κατά κύριο λόγο οι δημογραφικοί παράγοντες ευθύνονται για μια υποστελέχωση του στρατού κατά περίπου 50% σε κάθε κλάση, με αποτέλεσμα η μέση ειρηνική επάνδρωση των μονάδων ανέρχεται στο 43% περίπου.
Απέναντι στην αριθμητική αυτή και με δεδομένες τις προκλήσεις της Τουρκίας κατά της Ελλάδος και τις απειλές που εκφράζει ρητορικά και πρακτικά εναντίον της ελληνικής εθνικής κυριαρχίας, η σημασία των εφεδρειών στις ελληνικές ένοπλες δυνάμεις αυξάνεται κατακόρυφα. Οι έφεδροι, με την χρήση σειράς προτάσεων που περιέχονται στην έκθεση, πρέπει να είναι εκπαιδευμένοι στα σύγχρονα αμυντικά συστήματα και τις στρατιωτικές τακτικές, και έτοιμοι να ενταχθούν στο στράτευμα στον μικρότερο δυνατό χρόνο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι στο ενδιάμεσο διάστημα θα θυσιάζουν πτυχές της πολιτικής ζωής τους.
Πέραν των καθαρώς στρατιωτικών προσπαθειών-ενεργειών και κρατικών κινήτρων θα πρέπει να υπάρξει συντονισμένη προσπάθεια εκ μέρους της Πολιτείας, σε όλα τα επίπεδα, για ενίσχυση της αποδοχής του θεσμού της θητείας από τον πληθυσμό, καταλήγει ο Αντιστράτηγος Ιπ. Δασκαλάκης.
