Το έτος 2021 οπωσδήποτε δεν ήταν καλή χρονιά για την Τουρκία.
Ήταν η χρονιά που η οικονομική κρίση οξύνθηκε περισσότερο από ποτέ, ενώ υπήρξε αναμφίβολα μία από τις χειρότερες χρονιές για τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις λόγω της εκλογής Μπάιντεν στο τιμόνι της διακυβέρνησης των ΗΠΑ, ενός πολιτικού άνδρα που τα δείγματα της πολιτικής του γραφής απέχουν παρασάγγας από τις προθέσεις, το αυταρχικό προφίλ και τις αντιδημοκρατικές πρακτικές του Ερντογάν.
Το 2021 θα μείνει καταρχήν στην Ιστορία ως η χρονιά κατά την οποία, μεταξύ άλλων, επιβεβαιώθηκε διά στόματος του ισχυρότερου πολιτικού στον κόσμο, δηλαδή του Προέδρου των ΗΠΑ, το αναντίρρητο και ιστορικά αποδεδειγμένο γεγονός ότι στις αρχές του 20ου αιώνα οι Τούρκοι διέπραξαν με τον πλέον βάρβαρο τρόπο το έγκλημα της γενοκτονίας εις βάρος του αρμενικού λαού, εξοντώνοντας 1,5 εκατομμύρια Αρμένιους.
Όλες οι προσπάθειες του τουρκικού λόμπι στην Αμερική για αποτροπή της αναγνώρισης έπεσαν στο κενό και ο Αμερικανός Πρόεδρος αναγνώρισε τελικά με τον πλέον απερίφραστο τρόπο την διαπραχθείσα γενοκτονία, καυτηριάζοντας μάλιστα το σκοτεινό ποινικό παρελθόν των Οθωμανών, δικαιώνοντας τις ψυχές των εκατομμυρίων σφαγιασθέντων Αρμενίων και προκαλώντας έτσι ανεπανόρθωτο πλήγμα στη διεθνή εικόνα της Τουρκίας. «Ο αμερικανικός λαός τιμά όλους εκείνους τους Αρμένιους που χάθηκαν στη Γενοκτονία που άρχισε σαν σήμερα πριν 106 έτη», δήλωσε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ , προσθέτοντας ότι «νιώθουμε τον πόνο τους και επιβεβαιώνουμε την ιστορία τους. Το κάνουμε αυτό όχι για να αποδώσουμε ευθύνες αλλά για να βεβαιωθούμε ότι εκείνο που συνέβη δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά».
Από την πλευρά του, ο Τούρκος Πρόεδρος Ερντογάν προχώρησε σε αποφάσεις και πράξεις που προκάλεσαν έντονες αντιδράσεις τόσο εντός Τουρκίας όσο και στο εξωτερικό. Τον Ιανουάριο του 2021 διόρισε ως πρύτανη στο Πανεπιστήμιο του Βοσπόρου τον Μελίχ Μπουλού, ένα εξωπανεπιστημιακό στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος, σε μια προσπάθεια να επιβάλει την εξουσία του επί του ιδρύματος, γεγονός που προκάλεσε έντονες αντιδράσεις και διαμαρτυρίες στην φοιτητική και πανεπιστημιακή κοινότητα της γείτονος. Επίσης τον Μάρτιο του 2021 αποφάσισε, μέσω προεδρικού διατάγματος, την αποχώρηση της Τουρκίας από την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης για την πρόληψη της βίας σε βάρος των γυναικών, προκαλώντας και πάλι πλήθος εύλογων αντιδράσεων εντός και εκτός Τουρκίας.
Οι αυθαιρεσίες του τουρκικού καθεστώτος συνεχίστηκαν τον Απρίλιο του 2021 με τη σύλληψη και αφαίρεση της βουλευτικής ιδιότητας του Ομέρ Φαρούκ Γκεργκερλίογλου, βουλευτή του φιλοκουρδικού Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP), ο οποίος κατηγορήθηκε για δήθεν διασπορά «τρομοκρατικής προπαγάνδας», με αφορμή ένα retweet που έκανε και το οποίο έγραφε ότι μέσω της επανέναρξης διαπραγματεύσεων με το PKK θα μπορούσε να τερματισθεί η αιματοχυσία. Το δίδυμο Ερντογάν-Μπαχτσελί ξεκίνησε μάλιστα ταυτόχρονα μια δικαστική διαδικασία εις βάρος των Κούρδων που διαβιούν εντός της Τουρκίας, επιδιώκοντας την κατάργηση του δικαιώματός τους να εκπροσωπούνται κοινοβουλευτικά, παρά το γεγονός ότι ο πληθυσμός τους εντός Τουρκίας αγγίζει τα 20 εκατομμύρια.
Τον Μάιο του 2021 και με αφορμή τη σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, το τουρκικό καθεστώς διαδραμάτισε από την αρχή έναν εμπρηστικό και αποσταθεροποιητικό ρόλο, υποδαυλίζοντας την ένταση, με τον Ερντογάν να προσκαλεί ως άλλος χαλίφης ολόκληρο τον ισλαμικό κόσμο σε συσπείρωση εναντίον του «κράτους-τρομοκράτη», όπως χαρακτήρισε το Ισραήλ, και τον κυβερνητικό του εταίρο Ντεβλέτ Μπαχτσελί να προτείνει εισβολή του τουρκικού στρατού στην Ιερουσαλήμ!
Από τον Ιούνιο του 2021 και εντεύθεν, άρχισε να κυριαρχεί στην τουρκική ειδησεογραφία το σκάνδαλο του Σεντάτ Πεκέρ, ενός Τούρκου αρχιμαφιόζου, ο οποίος μέσω βίντεο που αναρτούσε στο Youtube ενέπλεκε κορυφαίους Τούρκους αξιωματούχους, όπως ο Υπουργός Εσωτερικών Σοϊλού και ο γιος του πρώην Πρωθυπουργού Γιλντιρίμ, σε υποθέσεις απόκρυψης σκανδάλων, δολοφονιών, βιασμών, κακοποιήσεων και εμπορίας ναρκωτικών. Τα βίντεο του Πεκέρ συνεχίστηκαν, αποκαλύπτοντας τις στενές σχέσεις κράτους, παρακράτους και μαφίας στην Τουρκία, ενώ τον Δεκέμβριο του 2021 κυκλοφόρησε η πληροφορία ότι ο αρχιμαφιόζος συνελήφθη στα ΗΑΕ, χωρίς όμως η είδηση να επιβεβαιώνεται.
Η οικονομική κρίση στην Τουρκία κλιμακώθηκε έτι περαιτέρω, η αξία της λίρας κατρακύλησε σε ιστορικά χαμηλά, ενώ ο πληθωρισμός ξεπέρασε το 20%, με αποτέλεσμα να εξανεμιστούν εισοδήματα και να εκτοξευτούν οι τιμές των βασικών ειδών πρώτης ανάγκης στα ύψη. Για παράδειγμα, η τιμή στο αλεύρι τον Νοέμβριο του 2021 εκτινάχθηκε κατά 85% (!) σε σχέση με την αντίστοιχη τιμή του Απριλίου, γεγονός που είχε αποτέλεσμα την κατακόρυφη αύξηση της τιμής του ψωμιού. Ο τουρκικός λαός πεινούσε και οι πολίτες έφτασαν στο σημείο να ψάχνουν φαγητό στα σκουπίδια και να πίνουν νερό για να μην πεινάνε, με τον Ερντογάν να συνεχίζει τον προκλητικά πολυτελή του βίο με τις αμέτρητες τεθωρακισμένες mercedes, τα παλάτι των 1.100 δωματίων, τα υπερπολυτελή αεροσκάφη, το εξοχικό στη Μαρμαρίδα και το δεύτερο εξοχικό στο Αχλάτ της Ανατολικής Τουρκίας με θέα τη λίμνη Βαν, χτισμένο με έξοδα του τουρκικού λαού.
Όλα αυτά συνέθεσαν και εξακολουθούν να συνθέτουν ένα εκρηκτικό μίγμα στο εσωτερικό της γείτονος, που στον αντίποδα συναντά μια Ελλάδα πυλώνα σταθερότητας, ειρήνης και ασφάλειας, με τις Ένοπλες Δυνάμεις να μην αφήνουν το παραμικρό περιθώριο ελιγμών στην Τουρκία για εξαγωγή της εσωτερικής της κρίσης.
Εν κατακλείδι, η οικονομική κρίση στην οποία βυθίστηκε η Τουρκία κατά το 2021 και η διεθνής της απομόνωση, άνοιξαν τους ασκούς του Αιόλου στην τουρκική πολιτική σκηνή με φόντο τις επερχόμενες εκλογές του 2023.
Όπως όλα δείχνουν, το κλίμα έχει βαρύνει πολύ για τον Τούρκο Πρόεδρο, καθώς οι τυχοδιωκτικές του επιλογές σε οικονομικό και διεθνές επίπεδο έχουν προκαλέσει ήδη μεγάλη ζημιά στη χώρα του.
του Χρήστου Μαζανίτη
