Ο Γιάννης Αντωνιάδης είναι Επιστημονικός Συνεργάτης του Ινστιτούτου Αστρονομίας και Αστροφυσικής Dunlap του Πανεπιστημίου του Τορόντο. Ο Αντωνιάδης, ήταν επικεφαλής της επιστημονικής ομάδας που χάρη στην αστρονομική της ανακάλυψη, επιβεβαιώθηκε η θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν.
Γεννήθηκε το 1986 στο Διδυμότειχο και σπούδασε Φυσική στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μετά την αποφοίτησή του από το ΑΠΘ, έκανε το Διδακτορικό του στο Ινστιτούτο Ραδιοαστρονομίας Max-Planck στη Βόννη της Γερμανίας. Ξεκίνησε στο Ινστιτούτο Dunlap τον Οκτώβριο του 2014.
Η έρευνά του επικεντρώνεται στη χρήση πάλσαρ ως εργαστήρια για τη μελέτη της θεμελιώδους φυσικής, ενώ ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για τη μέτρηση των μαζών των πάλσαρ του χιλιοστού του δευτερολέπτου. Μελετά επίσης τον αντίκτυπο της εκπομπής βαρυτικών κυμάτων στις τροχιές του δυαδικού πάλσαρ.
Ως διδακτορικός φοιτητής παρατήρησε το δυαδικό αστρικό σύστημα με τη βοήθεια του Πολύ Μεγάλου Τηλεσκοπίου (VLT) του Ευρωπαϊκού Νοτίου Αστεροσκοπείου στη Χιλή και, όπως είπε, ανακάλυψε ότι το συγκεκριμένο άστρο νετρονίων έχει τη μεγαλύτερη μάζα από οποιαδήποτε άλλο άστρο πάλσαρ έχει ποτέ ανακαλυφθεί, ενώ είναι ικανό να μεταβάλλει το χώρο γύρω του ακριβώς όπως προέβλεψε η θεωρία του Αϊνστάιν. Η έρευνα δημοσιεύτηκε στο επιστημονικό περιοδικό Science.
Το 2016, του απονεμήθηκε το υψηλού κύρους βραβείο John C. Polanyi στη Φυσική για την έρευνά του στα αστέρια νετρονίων και άλλα αστρονομικά αντικείμενα από την Κυβέρνηση του Οντάριο. Το βραβείο Polanyi απονέμεται κάθε χρόνο σε νέους επιστήμονες που διαπρέπουν στα Πανεπιστήμια του Οντάριο στον Καναδά.
Άλλες διακρίσεις και βραβεία που έχει λάβει είναι το Μετάλλιο Otto Hahn από την Εταιρεία Max-Planck (2014), το Best PhD στη Βαρυτική, Πυρηνική και Ατομική Φυσική από τη Γερμανική Φυσική Εταιρεία (2013) και το Best PhD, από το Πανεπιστήμιο της Βόννης (2013
