Η Marija Zlatic, από τη Σερβία, δεν είχε κανένα νέο από τον άντρα της τα τελευταία 60 χρόνια. Ζούσε με περίπου $100 το μήνα σε ένα μικρό σπίτι στο δάσος μια σεμνή ζωή. Τότε, μια μέρα όμως, έλαβε κάποια απρόσμενα νέα. Η ιστορία της ξεκινάει το 1956.
Τότε ήταν η χρονιά που το νεαρό ζευγάρι Marija και Momcilo Zlatic μετανάστευσε από τη Σερβία στην Αυστραλία, μία εκπληκτική περιπέτεια και για τους δυο τους. Εκείνος ήταν ξυλοκόπος και εκείνη φρόντιζε τις δουλειές του σπιτιού.
Η ζωή τους κυλούσε ωραία. Είχαν καταφέρει ακόμα να πάρουν και Αυστραλιανή υπηκοότητα.
Ωστόσο, 18 μήνες αργότερα, η Marija έμαθε πως η μητέρα της ήταν πολύ άρρωστη. Το νεαρό κορίτσι έκλεισε αμέσως εισιτήριο και γύρισε πίσω στη Σερβία για να τη φροντίσει.
Δεν είχε καταλάβει όμως πως θα ήταν η τελευταία φορά που θα έβλεπε τον άντρα της.
Φρόντισε τη μητέρα της μέχρι τη στιγμή που άφησε την τελευταία της πνοή. Αλλά για κάποιο άγνωστο λόγο, δεν την άφηναν να επιστρέψει στην Αυστραλία και να βρει τον άντρα της. Το ζευγάρι επικοινωνούσε δια αλληλογραφίας για χρόνια, έτσι ώστε να κρατήσουν επαφή.
Αλλά με τον καιρό, τα γράμματα ερχόντουσαν όλο και πιο σπάνια, μέχρι που σταμάτησαν εντελώς. Η απόσταση ήταν υπερβολική και λύγισε το γάμο τους.
Τα χρόνια σιωπής έγιναν δεκαετίες. Εκείνη ζούσε με μια μικρή σύνταξη μόνη στο σπίτι της. Οι γείτονές της τη φρόντιζαν και την βοηθούσαν όταν το χρειαζόταν.
Ζούσε μια ήρεμη ζωή, αλλά ήταν ευχαριστημένη.
Αλλά τότε έφτασαν στα αυτιά της φήμες για τον άντρα της. Απ’ότι φαίνεται, είχε φτιάξει αρκετά μεγάλη περιουσία εκεί με τα χρόνια και είχε παντρευτεί ξανά.
Αποφάσισε να το ψάξει περισσότερο με τη βοήθεια ενός φίλου της. Έπαθε σοκ όταν είδε πως οι φήμες ήταν αληθινές.
Δυστυχώς, έμαθε επίσης πως είχε πεθάνει το 2011. Τότε όμως πληροφορήθηκε και κάτι που την έκανε να παγώσει…
Ήταν να κληρονομήσει $670,000 από τον άντρα της. Έγινε πλούσια σε μια νύχτα. Χρειάστηκαν 4 χρόνια για να ολοκληρωθεί η διαδικασία βέβαια, αλλά αυτό που εξέπληξε τους πάντες, ήταν το σχέδιό της γι’αυτά τα χρήματα.
Αποφάσισε να μοιραστεί την περιουσία αυτή με όσους ανθρώπους την είχαν στηρίξει τόσα χρόνια. Τα λόγια της είναι πολύ συγκινητικά:
«Δεν χρειάζομαι τόσα χρήματα. Το μόνο που χρειάζομαι είναι νερό, ψωμί και ξύλα για το χειμώνα. Και σίγουρα δεν χρειάζομαι χρήματα εκεί που θα πάω.»
Τι εκπληκτική γυναίκα!
Ξέρει τι πραγματικά αξίζει στη ζωή.
Η ιστορία της θα πρέπει να μας υπενθυμίζει πως το χρήμα δεν είναι το παν.
