Μαζί με το μελομακάρονο είναι το σήμα κατατεθέν των Χριστουγέννων και της Πρωτοχρονιάς. Ο αγαπημένος, από μικρούς και μεγάλους, κουραμπιές είναι ένα γλύκισμα που ανήκει στην κατηγορία του μπισκότου. Φτιάχνεται με αλεύρι, βούτυρο και αμύγδαλα, και είναι πασπαλισμένος με ζάχαρη άχνη.
Εκτός από τα Χριστούγεννα, σε πολλές περιοχές της Ελλάδας προσφέρεται στους προσκεκλημένους αμέσως μετά τη βάπτιση ενός παιδιού.
Ο κουραμπιές προέρχεται από την Περσία, όπου πρωτοεμφανίστηκε τον 7ο αιώνα, όταν η ζάχαρη διαδόθηκε στην περιοχή.
Την πατρότητα του κουραμπιέ διεκδικεί όμως και ο Λίβανος. Είναι διαδεδομένος στην Ελλάδα, την Τουρκία και τις Βαλκανικές χώρες. Ένα είδος κουραμπιέ με την ονομασία Πολβορόν (Polvorón) είναι διαδεδομένο στις ισπανόφωνες χώρες και το νότιο Τέξας.
Η λέξη «κουραμπιές» προέρχεται από την αλβανική kurabie ή gurabie (τουρκικά kurabiye και αραβικά qurabiya). Όσον αφορά την μεταφορική σημασία του, στην καθομιλουμένη «κουραμπιέ» αποκαλούμε τον νωθρό, τον μαλθακό ή τον ανόητο άνθρωπο.
Στη στρατιωτική αργκό, «κουραμπιές» είναι ο απόλεμος στρατιώτης, αυτό που δεν μετέχει σε επιχειρήσεις, αλλά είναι αποσπασμένος σε γραφείο.
