Χρειάστηκε να περάσουν έξι συνεχόμενες εκλογικές μάχες από το 2019 στις οποίες η Νέα Δημοκρατία κατήγαγε ισάριθμες εμφατικές πολιτικές νίκες, για να έρθει στις ευρωεκλογές της προηγούμενης Κυριακής ακόμη μία ευρεία νίκη –η έβδομη στη σειρά– που όμως ω του θαύματος μοιάζει να είναι σαν ήττα για την παράταξη.
Από το ίδιο βράδυ της αναμέτρησης της 9ης Ιουνίου ο Κυριάκος Μητσοτάκης βγήκε στα μικρόφωνα και όντως δεν κρύφτηκε από την αλήθεια. Παραδέχτηκε ότι το κυβερνόν κόμμα δεν κατάφερε να πιάσει τον στόχο που είχε τεθεί, δηλαδή να προσεγγιστεί το 33,12% που είχε πάρει η Ν.Δ. στις ευρωεκλογές του Μαΐου του 2019, αντιθέτως κατρακύλησε κάτω από το ψυχολογικό όριο του 30% σταματώντας στο 28,31%. Συμπλήρωσε δε ότι στη φωνή διαμαρτυρίας των ψηφοφόρων διείδε να διατηρείται η εμπιστοσύνη των πολιτών προς την «γαλάζια» διακυβέρνηση και άκουσε την παράλληλη «απαίτησή» τους για ανέβασμα των στροφών και για μεγαλύτερη μεταρρυθμιστική προσπάθεια.
Το «τις πταίει» για το 28% της Ν.Δ. το έχουν ήδη απαντήσει οι 990.000 ψηφοφόροι που απομακρύνθηκαν από τη γαλάζια κάλπη “φωναζοντας” εκωφαντικά ότι διαφωνούν και με την νομοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια και με την κατευναστική εξωτερική πολιτική, αλλά και με τα μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας που παραμένει… ακατεύναστη
Το παράξενο είναι ότι σχεδόν 48 ώρες αργότερα, στην πρώτη μεγάλη τηλεοπτική συνέντευξη που έδωσε ο πρωθυπουργός επανέλαβε μεν τον προβληματισμό του για την εκλογική επίδοση του κόμματός του, πρόσθεσε ωστόσο ότι νιώθει και ανακουφισμένος. Κι αυτό διότι ο λαός –όπως εξήγησε– έστειλε το μήνυμά του στην αρχή της δεύτερης τετραετίας και ως εκ τούτου υπάρχει ένα καθαρός χρονικός ορίζοντας τριών ετών για τον ίδιο να το αποκωδικοποιήσει και να προβεί σε όλες εκείνες τις διορθωτικές κινήσεις. Αλίμονο αν στη Νέα Δημοκρατία χρειαστούν τρία χρόνια για να καταλάβουν τι έφταιξε και με διαλυμένα τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της αντιπολίτευσης κατάφεραν να χάσουν 13 μονάδες από τις διπλές εθνικές εκλογές του 2023, βρέθηκαν να υπολείπονται 5 μονάδες από τις ευρωεκλογές του 2019 και πέτυχαν να «γράψουν» το χειρότερο ποσοστό που είχε η παράταξη τα τελευταία εννέα χρόνια από τον Σεπτέμβριο του 2015 που η Ν.Δ. είχε πάρει 28,09%.
Το «τις πταίει» το έχουν ήδη απαντήσει οι 990.000 ψηφοφόροι που απομακρύνθηκαν από τη γαλάζια κάλπη, εκφράζοντας είτε δια των Βελοπουλαίων είτε δια των… καναπέδων ότι διαφωνούν κάθετα και με την νομοθέτηση του γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια και με την κατευναστική αντιμετώπιση των προκλητικών γειτόνων (βλ. Τουρκία, Σκόπια, Αλβανία), αλλά και με τα μέτρα αντιμετώπισης της ακρίβειας που παραμένει… ακατεύναστη. Οπότε δεν υπάρχει καμία δικαιολογία να μην γίνουν… χθες οι διορθωτικές κινήσεις τις οποίες προανήγγειλε ο πρωθυπουργός. Προσοχή όμως: πλέον δεν αρκούν οι αλλαγές που έσπευσε να κάνει χθες το πρωί ο πρωθυπουργός στοχευμένα στο κυβερνητικό σχήμα ανακατεύοντας σε αν βαθμό και επικοινωνιακά την τράπουλα των στελεχών του. Το κρίσιμο είναι να αλλαχθεί και η κυβερνητική πολιτική που θα υπηρετήσουν οι εισερχόμενοι. Κι αυτό διότι η κάλπη κατέστησε ξεκάθαρο ότι απαιτείται μία πολιτική που δεν θα άγεται και δεν θα φέρεται από τις «μόδες» των καιρών, αλλά που θα εξυπηρετεί πρωτίστως τα εθνικά συμφέροντα –πριν από αυτά των συμμάχων–, θα απαντάει στα προβλήματα της κοινωνίας και θα είναι συμβατή με το DNA της παράταξης που ίδρυσε πριν από μισό αιώνα ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.
Αν στην περίπτωση του γάμου των ομόφυλων ό,τι έγινε δεν… ξεγίνεται, τουλάχιστον ας στύψουν τα κεφάλια τους στην Ηρώδου Αττικού και στην οδό Πειραιώς για τα υπόλοιπα. Για το πώς η Ελλάδα θα υψώσει στεντόρεια φωνή και θα γυρνάει το μάγουλο στις πειρατικούς εκβιασμούς της Άγκυρας, ούτε θα παρακαλάει τα Σκόπια να εφαρμόσουν τη Συμφωνία των Πρεσπών την οποία ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει χαρακτηρίσει επιζήμια και δεν έχει ψηφίσει την κύρωσή της στη Βουλή. Ή για το πώς οι νοικοκυραίοι θα πάψουν να πληρώνουν για ένα δυαράκι στην Κυψέλη λες και πρόκειται για βιλίτσα στην Κυανή Ακτή και δεν θα κοιτούν την τιμή της φέτας στο ράφι του σούπερ μάρκετ λες και βλέπουν βιτρίνα του Λαλαούνη.
Μόνο έτσι η Νέα Δημοκρατία θα επανασυνδεθεί όχι μόνο με τον παραδοσιακό κόσμος της αλλά και με εκείνους που πριν από πέντε χρόνια την εμπιστεύτηκαν για να επαναφέρει τη χώρα από την περιπέτεια στην κανονικότητα. Αν δεν το κάνει θα είναι άξια της μοίρας της και το 2027 μπορεί να έρθει πιο κοντά από όσο νομίζουν κάποιοι…
