Δεν ξέρω αν ήταν προβοκάτσια ή πραγματικό περιστατικό η επίθεση στο σπίτι των Αφγανών, το οποίο δεν είναι ακριβώς σπίτι τους, να το πληρώνουν δηλαδή, γιατί τους παρέχεται δωρεάν μαζί με διάφορα άλλα παρελκόμενα, ένα από τα οποία είναι και η σημαία μας, γιατί μάλλον δεν είχαμε άλλο παιχνίδι να δώσουμε στον Αμίρ και είπαμε να του δώσουμε αυτό το πανί με τα “ωραία χρώματα”, να χαρεί και η μάνα του που γελά σαν χαζή όταν διηγείται πώς τους πετάξανε πέτρες την ώρα που κοιμόντουσαν, μάλλον θα της άρεσε, τί να πω, να τους ξαναφωνάξει να το επαναλάβουν τόσο ωραία που πέρασαν.
Τέλος πάντων σαν να μας (τα) έχουν ζαλίσει κάπως με την εμμονή για την σημαία μας και την παρέλαση.
Και επειδή η μάνα, όπως μας είπε δεν έχει πάει σε παρελάσεις στο Αφγανιστάν πολύ εχάρηκε που θα πάει εδώ σε παρέλαση με τον γιο σημαιοφόρο με το πανί με τα ωραία χρώματα.
Όμως οι κακοί δασκάλοι δεν έδωσαν τελικά την σημαία στον Αμίρ, που την κέρδισε στην λαχειοφόρο, να μην ξεχνιόμαστε, και έτσι ήρθε το Τσίπρας να διορθώσει και φώναξε το Αμίρ στο Μαξίμου, το οποίο επί Σύριζα το έχουμε κάνει το μπουζουκλερί του μαχαλά και περνά το κατώφλι του όποιος να΄ναι, επιστήμονας και άξιος μην είναι μόνο, και του έδωσε μία σημαία από αυτές που περίσσεψαν από κάτι καψίματα σε επεισόδια, περασμένα ξεχασμένα αυτά, τώρα είμαστε κυβέρνηση, και έτσι χάρηκε και η Αφγανή μάνα, που αμφιβάλλω αν έχει πατήσει τα 25, από πότε γεννάει θα΄θελα να ‘ξερα.
Και κάπως έτσι τελειώνει το σημερινό μας επεισόδιο. Στις οθόνες σας προσεχώς η μαστίγωση των δασκάλων και του διευθυντή, που έδωσε στον Αμίρ μόνο ένα ταμπελάκι με το όνομα του σχολείου αντί να του δώσει και τα κλειδιά.
πηγη: gianniotis
