Η αποθράσυνση της Τουρκίας με την εκ νέου αποστολή του ORUC REIS στην νοτιοανατολική Μεσόγειο πλησίον των χωρικών υδάτων του Καστελλόριζου αποτελεί μια de factο προκλητική ενέργεια ενάντια σε κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και σχέσεων καλής γειτονίας, πολλώ δε μάλλον σε μια χρονική περίοδο στην οποία έχουν ξεκινήσει οι διεργασίες για την έναρξη διερευνητικών επαφών και συνομιλιών ανάμεσα στις δύο πλευρές. Ενώ λοιπόν διεξάγονται συζητήσεις για την εξομάλυνση της γεωπολιτικής κατάστασης στη Ανατολική Μεσόγειο, και παρά τις εκκλήσεις από την ΕΕ και τις ΗΠΑ, οι Τούρκοι δρώντας ενάντια σε όλους και σε όλα, κλιμακώνουν ξανά την ένταση. Αυτό όμως που ξεπερνάει πλέον και τα όρια του παραλογισμού είναι η δικαιολόγηση της ενέργειας της γείτονος, σύμφωνα με το non paper που δημοσίευσε το τουρκικό ΥΠΕΞ.
ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ 1
Ούτε λίγο ούτε πολύ λοιπόν το τουρκικό ΥΠΕΞ μας πληροφορεί ότι η Ελλάδα με τις « προκλητικές» της ενέργειες (!!) δήθεν ώθησε την Τουρκία να αποστείλει εκ νέου το ORUC REIS στην ελληνική υφαλοκρηπίδα!! Ξεχνούν βέβαια τις δηλώσεις του επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας Τσαβούσογλου, ο οποίος δικαιολογούσε την απόσυρση του ORUC REIS – προκειμένου να μην κατηγορηθεί από τους πολιτικούς του αντιπάλους για υποχωρητικότητα – ως προγραμματισμένη συντήρηση, διαβεβαιώνοντας παράλληλα τον τουρκικό λαό ότι σύντομα θα επανέλθει. Τι άλλο μας λέει αυτό το non paper; Ότι θα πρέπει να ζητάμε την άδεια της Τουρκίας για να αναδιατάσσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας στην Ελληνική επικράτεια; Αλήθεια η ενίσχυση με δυνάμεις του Πολεμικού Ναυτικού του Καστελλόριζου συνιστά απειλή για την Τουρκία; Ή μήπως ξεχνάει ποιος ερίζει και «γκριζάρει» ελληνικά νησιά; Η Χώρα μας, σύμφωνα και με τα θεσμικά κείμενα των Ηνωμένων Εθνών, έχει κάθε δικαίωμα στη νόμιμη άμυνα όταν απειλείται και αυτό ακριβώς κάνει.
ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ 2
Η ανακοίνωση του τουρκικού ΥΠΕΞ κάνει λόγο επίσης για την εκτέλεση ασκήσεων, συγκεκριμένα σκοποβολής στη Λήμνο, η οποία θεωρείται αποστρατικοποιημένη. Και πάλι σφάλλουν οι «φιλειρηνικοί» κατά τ’ άλλα γείτονες μας αφού σύμφωνα με τη συνθήκη του Montreux το 1936, αναγνωρίστηκε ανεπιφύλακτα από την Τουρκία το νόμιμο δικαίωμα της Ελλάδας να εγκαταστήσει στρατεύματα σε Λήμνο και Σαμοθράκη. Στη δε περίπτωση της Χίου και της Λέσβου, τις οποίες επίσης επικαλείται το τουρκικό ΥΠΕΞ, η Χώρα μας δικαιούται να διατηρεί συνήθη αριθμό στρατευμάτων σύμφωνα με τη συνθήκη της Λωζάνης, έχοντας πάντα ως σκοπό τη νόμιμη άμυνα απέναντι σ’ έναν προκλητικό γείτονα, ο οποίος καθημερινά δείχνει τις προθέσεις του, εκτελώντας επανειλημμένα τόσο παραβάσεις του FIR Αθηνών όσο και παραβιάσεις του εθνικού εναερίου χώρου, πολλές από τις οποίες συνοδεύονται και από υπερπτήσεις άνωθεν ελληνικών νήσων, όσο και παραβιάσεις των εθνικών χωρικών υδάτων.
Η από την πλευρά μας δέσμευση περιοχών ασκήσεων για την οποία μας ψέγει το τουρκικό ΥΠΕΞ, είναι άλλη μία πρακτική την οποία οι Τούρκοι εφαρμόζουν διαρκώς εδώ και χρόνια φθάνοντας καταχρηστικά μάλιστα στο σημείο είτε με αγγελίες προς αεροναυτιλλομένους – ναυτιλλομένους (NOTAM-NAVTEX), είτε με προγραμματισμένες κινήσεις υποβρυχίων (SUBNOTES) να στέλνουν μηνύματα «αποκλεισμού» για τη δια θαλάσσης ή από αέρος πρόσβαση σε πολλά ελληνικά νησιά, καταστρατηγώντας συστηματικά τις διεθνείς κατοχυρωμένες αρχές της ελευθερίας της αεροπλοΐας και της ναυσιπλοΐας. Η δε αναφορά τους για τον προγραμματισμό ελληνικών ασκήσεων σε ημερομηνίες τουρκικών επετείων προκαλεί τουλάχιστον θυμηδία όταν μάλιστα οι γείτονές μας τα τελευταία χρόνια, όπου και η προκλητικότητά τους έχει φθάσει στο κατακόρυφο, έχουν στην πράξη ακυρώσει κάθε μνημόνιο ελληνοτουρκικής σύγκλησης διεξάγοντας ασκήσεις ακόμα και εν μέσω Χριστουγέννων ή Πάσχα.
Χαρακτηριστικό είναι το πρόσφατο παράδειγμα της τουρκικής ΝΟΤΑΜ στις 7 Σεπτεμβρίου για ασκήσεις πυρών δυτικά Χίου ως δήθεν «απάντηση» στη μηνιαία και συνήθη εξαγγελία της Χώρας μας για δέσμευση του πεδίου βολής «Καράβια» νότια της Ύδρας. Αφενός η περιοχή που τους «ενόχλησε» απέχει πάνω από 300 χιλιόμετρα από τις τουρκικές ακτές, αφετέρου η εν λόγω τουρκική ΝΟΤΑΜ επανεκπέμφθηκε αυτούσια ύστερα από 30 ημέρες ως NAVTEX, καλύπτοντας χρονική περίοδο που περιελάμβανε την 28η Οκτωβρίου, πολύ πριν η Χώρα μας εξαγγείλει τη δέσμευση του πεδίου βολής το οποίο κάλυπτε την δική τους εθνική επέτειο (29 Οκτωβρίου) μαζί με άλλες ημερομηνίες. Το γιατί προέβησαν στη δέσμευση περιοχής σε περίοδο εθνικής επετείου «γνωρίζοντας» σύμφωνα με το δικό τους ισχυρισμό ότι κι εμείς θα κάνουμε κάτι αντίστοιχο, πιθανόν να οφείλεται σε «προφητικές» ικανότητες τις οποίες θα πρέπει να καλλιεργούν οι Τούρκοι επιτελείς.
ΠΑΡΑΛΟΓΙΣΜΟΣ 3
Η προκλητικότητα των ισχυρισμών στο non paper ξεπέρασε βεβαίως κάθε προηγούμενο αφού εκτός της Χώρας μας, οι «φιλήσυχοι» γείτονές μας έστρεψαν τα πυρά τους και εναντίον των ΗΠΑ για τη συμμετοχή του στην άσκηση αρμάτων που έλαβε χώρα τον περασμένο Σεπτέμβριο στη Δυτική Θράκη, η οποία δήθεν «τρομοκράτησε» τη μουσουλμανική μειονότητα που διαβιεί εκεί. Μάλλον όμως διαφεύγει στην απέναντι πλευρά ότι η εδώ και πολύ καιρό σχεδιασμένη άσκηση έλαβε χώρα σε οριοθετημένο και γνωστό σε όλους πεδίο βολής, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με κατοικημένη περιοχή. Οι δε τουρκικές αιτιάσεις για παρενόχληση της μουσουλμανικής μειονότητας αποτελούν ένα ευφάνταστο σενάριο το οποίο θα ζήλευε ακόμη κι ο διάσημος «παραμυθάς» Χανς Κρίστιαν Άντερσεν. Ίσως δε να είχε περισσότερη βάση η συζήτηση περί επηρεασμού της χλωρίδας και της πανίδας από την άσκηση στην περιοχή, εφόσον οι γείτονές μας έχουν και «οικολογικές ευαισθησίες». Η ελληνική πλευρά αντιλαμβάνεται πλήρως τον παραλογισμό, καθώς μετά την αποτυχημένη προσπάθειά τους στον Έβρο νωρίτερα φέτος, φαίνεται ότι έχουν αποκτήσει ιδιαίτερα αντανακλαστικά για την περιοχή, καταγγέλλοντας διαρκώς και παντελώς αβάσιμα τη Χώρα μας και τις ΗΠΑ αυτή τη φορά για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για καταπίεση της εκεί μουσουλμανικής μειονότητας. Για τις δικές τους πρακτικές στις μειονότητες που διαβιούν στην Τουρκία, βέβαια, ούτε λόγος.
«ΝΟΗΤΙΚΗ ΤΡΙΚΥΜΙΑ»
Κοντολογίς, αυτή η «αιτιολογική έκθεση» της κατάφωρα προκλητικής ενέργειας που ανερυθρίαστα δημοσίευσε το τουρκικό ΥΠΕΞ αναμφισβήτητα δε λαμβάνεται σοβαρά από κάποιον με εχέφρονα νου. Οι Τούρκοι βρίσκονται σε «νοητική τρικυμία» και οι επιπόλαιες κινήσεις τους να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα αυτό ακριβώς δείχνουν. Αντιλαμβανόμενοι την πλήρη διπλωματική τους απομόνωση και το γεγονός ότι ακόμα και θετικά διακείμενες προς την Τουρκία χώρες σπεύδουν να καυτηριάσουν τη μέχρι τώρα στάση της στην Ανατολική Μεσόγειο, προσπαθούν να οικοδομήσουν υπερασπιστική γραμμή σκαρφιζόμενοι «ευφάνταστα και ανυπόστατα» επιχειρήματα. Ο πανικός που έχει κυριεύσει τη γείτονα είναι έκδηλος ακόμα και στις επίσημες ανακοινώσεις τύπου τους. Ποιος ξεχνάει την οργισμένη παρέμβαση του Τούρκου ΥΠΕΞ Τσαβούσογλου προς τη Σουηδή ομόλογό του, όταν αυτή τόλμησε να προτείνει στην Τουρκία ν’ αποσύρει τα τρυπάνια της από την ΑΟΖ της Κύπρου;
Ότι επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι γείτονές μας για να υποστηρίξουν τη θέση τους πέφτουν στο κενό ευθύς εξαρχής για ένα και μόνο λόγο: οι τουρκικές θέσεις στερούνται νομικής, λογικής και ηθικής βάσης. Οι χάρτες της Σεβίλλης, που σε κάθε ευκαιρία δημόσιας παρουσίας του σπεύδει ο Τσαβούσογλου να θίξει, παρουσιάζοντας τάχα μου τον ελληνικό «μαξιμαλισμό» και τα non paper του τουρκικού ΥΠΕΞ δεν μπορούν να κρύψουν ποιος είναι ο ταραξίας στην περιοχή, ποιος δυναμιτίζει τις διερευνητικές συνομιλίες, ποιος συντηρεί την αστάθεια στην Ανατολική Μεσόγειο.
Όσο η Τουρκία δεν το καταλαβαίνει και δεν υιοθετεί μια υπεύθυνη στάση που θα αποκλιμακώσει την ένταση στην περιοχή, εμμένοντας στα καμώματά της αυτό που πετυχαίνει είναι να εκτίθεται όλο και περισσότερο.
