3 Νοεμβρίου 1507. Γεννιέται ο θρύλος της Μόνα Λίζα.
Ο πλούσιος έμπορος Φραντσέσκο ντελ Τζοκόντο, σύζυγος της Λίζας Γκεραρντίνι, αναθέτει στον μεγάλο Λεονάρντο ντα Βίντσι να φιλοτεχνήσει το πορτρέτο της γυναίκας του, μια πράξη που, αν και φαινομενικά απλή, θα σημαδέψει για πάντα την ιστορία της τέχνης.
Το έργο ξεχωρίζει λόγω των τεχνικών καινοτομιών που χρησιμοποίησε ο Ντα Βίντσι, οι οποίες έδωσαν ζωή στο πορτρέτο και το κατέστησαν αξεπέραστο.
Ο Λεονάρντο εφάρμοσε την τεχνική του σφουμάτο (πράγμα που σημαίνει «θολό» ή «ομιχλώδες»), μέσω της οποίας οι γραμμές και τα περιγράμματα γίνονται αδιόρατα, δημιουργώντας την εντύπωση του βάθους και της τρισδιάστατης μορφής.
Με την απαράμιλλη μαεστρία του, δημιουργεί ένα έργο γεμάτο αμφισημία και μυστήριο. Το χαμόγελο της Λίζας —αδιόρατο, σχεδόν ζωντανό— θα γίνει σύμβολο του ανθρώπινου ψυχισμού και της αιώνιας αναζήτησης για το άπιαστο.
Η Μόνα Λίζα, ή La Gioconda, δεν είναι απλώς ένα πορτρέτο, είναι μια ανατομία της ψυχής, ένας καθρέφτης της ανθρώπινης ύπαρξης.
