7 Οκτωβρίου 1910, η Αθήνα συγκλονίζεται από μια πρωτόγνωρη φοιτητική εξέγερση.
Οι Έλληνες φοιτητές του Εθνικού Πανεπιστημίου Αθηνών, αντέδρασαν έντονα στην απόφαση της νεοσύστατης κυβέρνησης του Ελευθέριου Βενιζέλου να προχωρήσει σε «εκκαθάριση» του ιδρύματος.
Το πραγματικό ζήτημα, ωστόσο, ήταν πολύ βαθύτερο και συνδεόταν με το περίφημο γλωσσικό ζήτημα. Οι φοιτητές, εκφράζοντας την αντίθεσή τους στη μεταρρύθμιση που ευνοούσε τη δημοτική, υποστήριζαν φανατικά την καθαρεύουσα..
Η ένταση φτάνει στο σημείο να διακοπούν προσωρινά τα μαθήματα. Το Πανεπιστήμιο μετατρέπεται σε κέντρο ζυμώσεων και αντιπαραθέσεων, καθώς οι φοιτητές διεκδικούν το δικαίωμα στη γνώση και την ελευθερία του πανεπιστημιακού χώρου.
Η εξέγερση εκείνης της ημέρας δεν ήταν απλώς ένα επεισόδιο φοιτητικής ζωής. Ήταν μια φωνή της νέας γενιάς που ζητούσε αξιοπρέπεια και συμμετοχή στις μεγάλες αλλαγές που γνώριζε τότε η ελληνική κοινωνία, στον απόηχο των μεταρρυθμίσεων του Βενιζέλου.
Η 7η Οκτωβρίου 1910 θυμίζει πως η φοιτητική νεολαία υπήρξε διαχρονικά δύναμη αμφισβήτησης, αλλά και φορέας ανανέωσης.
