Το ευρωομόλογο είναι μια παλιά ιστορία από το 2009- θα μπορούσε να είναι ένα εργαλείο που θα στείλει ένα μήνυμα στις αγορές ότι μέσω μιας θεσμικής αλληλεγγύης θα περάσουμε με μικρότερο κόστος αυτή την κρίση.
Όλες οι χώρες αντιμετωπίζουν πολύ μεγάλα προβλήματα δεν ξέρουμε ούτε την διάρκεια της -ούτε το βάθος της οικονομικής ζημιάς το οποίο στο τέλος θα μπορούμε να κοστολογήσουμε και πάρα πολλοί επιστρατεύονται στη λογική του ευρωομολόγου. Θα παρθεί μια απόφαση αύριο; Όχι.
Όμως η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι όσο κρατάει αυτή η κρίση, όσο οι έρευνες και οι δημοσιεύσεις μεγάλων Ινστιτούτων παγκοσμίως δείχνουν ότι η ύφεση θα φτάσει σε μεγέθη που σήμερα δεν μπορούμε να φανταστούμε, καταλαβαίνεται ότι η πίεση θα είναι ακόμη μεγαλύτερη. Όσο λοιπόν περισσότερη πολιτική πίεση υπάρχει τόσο πιο μεγάλες αποφάσεις αντιμετώπισης αυτής της κατάστασης θα παρθούν.
Η καθυστέρηση κάνει ζημιά. Για να φτάσουμε στο σημείο να πει ο Ντράγκι την ατάκα ότι θα σωθεί το ευρώ με κάθε κόστος πέρασε χρόνος κρίσιμος που τον πλήρωσε ο Ελληνικός λαός και άλλοι ευρωπαϊκοί λαοί στην κρίση του 2009.
Ευρωομόλογο των φτωχών, θεωρώ ότι είναι εκτός πραγματικότητας και είναι πολύ επικίνδυνη μια τέτοια θέση διότι μπορεί να οδηγήσει σε μια αναταραχή στην Ευρωζώνη με μεγάλο κόστος πάλι για τις οικονομίες και δεύτερον ούτε θα λύσει το πρόβλημα και θα οδηγήσει μια συνθήκη διάσπασης της ευρωπαϊκής ένωσης.