Είναι δυο καλόγριες τη μια τη φωνάζουν αδελφή άλγεβρα ( ΑΑ ) και την άλλη αδελφή λογική ( ΑΛ ). Είναι βράδυ και βρίσκονται στο δρόμο, μακριά από το μοναστήρι:
ΑΑ : Πρόσεξες , αδελφή. Ένας άντρας μας ακολουθεί εδώ και τριανταοκτώμιση λεπτά. Άραγε τι να θέλει ;
ΑΛ : Είναι λογικό. Θέλει να μας βιάσει !
ΑΑ : Όχι ! Με την ταχύτητα που περπατάει θα μας φτάσει σε 15 λεπτά το πολύ. Τι να κάνουμε ;
ΑΛ : Το μόνο λογικό είναι ν αρχίσουμε να περπατάμε πιο γρήγορα.
ΑΑ : Δε θα βοηθήσει.
ΑΛ : Φυσικά και δε θα βοηθήσει. Ο άντρας έκανε το μόνο λογικό πράγμα που μπορούσε. Άρχισε να περπατάει πιο γρήγορα .
ΑΑ : Άρα; Τι να κάνουμε; Με την ταχύτητα που περπατάει θα μας φτάσει σ ένα λεπτό.
ΑΛ : Το μόνο λογικό είναι να χωριστούμε. Εσύ από κει, εγώ από δω . Δε μπορεί να μας ακολουθήσει και τις δυο.
Ο άντρας αποφασίζει να ακολουθήσει την Αδελφή Λογική Η Αδελφή Άλγεβρα φτάνει στο μοναστήρι και είναι μες την αγωνία τι να συνέβη στην Αδελφή Λογική, η οποία φτάνει μετά από λίγο πραγματικά λαχανιασμένη:
ΑΑ : Αδελφή Λογική. Δόξα τω Θεώ επέστρεψες . Πες μου , τι έγινε ;
ΑΛ : Το μόνο λογικό. Δε μπορούσε να μας ακολουθήσει και τις δυο κι έτσι ακολούθησε εμένα.
ΑΑ : Ναι, ναι ! Αλλά τι έγινε μετά;
ΑΛ : Το μόνο λογικό. Άρχισα να περπατάω όσο πιο γρήγορα μπορούσα και άρχισε να κάνει το ίδιο.
ΑΑ : Και; Και;
ΑΛ : Το μόνο λογικό. Μ έφτασε.
ΑΑ : Ω Θεέ μου. Και τι έκανες;
ΑΛ : Το μόνο λογικό. Μάζεψα τα φουστάνια μου ψηλά.
ΑΑ : Αχ αδελφή μου! Και τι έκανε εκείνος;
ΑΛ : Το μόνο λογικό. Κατέβασε τα παντελόνια του.
ΑΑ : Όχι, Θεέ μου. Και τι έγινε;
ΑΛ : Μα δεν είναι λογικό, αδελφή; Μια καλόγρια με σηκωμένα τα φουστάνια τρέχει πιο γρήγορα από έναν άντρα με κατεβασμένα παντελόνια!
