ΑΝΕΚΔΟΤΟ: Ένας βλάχος … στην Αμερική!
Μπαίνει ο Γιωργάκης σε ένα σουβλατζίδικο:
– Μία πίτα, σας παρακαλώ, λέει στον σουβλατζή.
– Με καλαμάκι; ρωτάει αυτός.
– A, θα τρελαθώ, μη μου πεις ότι βγήκε και σε χυμό;
=====
Ο Γιωργάκης και ο Πάγκαλος περπατούν κάτω από ένα δέντρο. Σε μια στιγμή, πέφτουν πάνω στο κεφάλι του Γιώργου κουτσουλιές από τα πουλιά του δέντρου. Ρωτάει αμέσως το Πάγκαλο:
– Ρε χοντρέ, τι έχω στο κεφάλι μου;
– «Σκατά», του απαντά αυτός.
– Όχι ΜΕΣΑ βρε, ΕΠΑΝΩ στο κεφάλι τι έχω;
=====
Εξηγεί το πρόβλημά του ο Γιωργάκης στην τεχνική υποστήριξη:
– Προσπαθώ να γράψω το password μου, και δεν γίνεται! Το πληκτρολόγιο γράφει μόνο αστεράκια!!!
– Α, μην ανησυχείτε κύριε Πρόεδρε, αυτό γίνεται για την δική σας προστασία. Έτσι ώστε στην περίπτωση που κάποιος βρίσκεται από πίσω σας, όταν γράφετε το password σας, να μην το δει.
– Ναι, λέει ο Γιωργάκης, αλλά το πληκτρολόγιο γράφει αστεράκια ακόμα και αν δεν είναι κανένας πίσω μου.
=====
Στο γκισέ της Ολυμπιακής ο Γιωργάκης ρωτάει την υπάλληλο:
– Πόση ώρα είναι η πτήση Αθήνα – Σιγκαπούρη;
Η απασχολημένη υπάλληλος απαντάει:
– Δύο λεπτά παρακαλώ.
Και ο Γιωργάκης: Ωραία, ευχαριστώ!!!
=====
Από τι πεθαίνουν τα εγκεφαλικά κύτταρα του Γιωργάκη;
– Από μοναξιά!
=====
Πάει ο Γιωργάκης στη Βιβλιοθήκη και λέει:
– Δανείστηκα ένα βιβλίο την προηγούμενη βδομάδα, αλλά ήταν το πιο βαρετό βιβλίο που έχω διαβάσει ποτέ. Δεν είχε καθόλου υπόθεση, αλλά είχε υπερβολικά πολλούς χαρακτήρες.
– Ώστε εσείς λοιπόν κύριε μας πήρατε τον τηλεφωνικό κατάλογο!!!
=====
Γιατί ο Γιωργάκης δεν μπορεί να φάει μπανάνες;
– Γιατί δεν βρίσκει το φερμουάρ!
=====
Γιατί ο Θεός έφτιαξε το Γιωργάκη;
– Για πλάκα!
=====
Πώς καταφέρνει ο Γιωργάκης να κάνει τόσο πολλές βλακείες σε μία μόνο μέρα;
– Σηκώνεται νωρίς το πρωί!
=====
Ο Ανδρέας Παπανδρέου λίγο πριν πεθάνει καλεί το γιο του Γιώργο στο κρεβάτι του πόνου και του λέει:
«Αγόρι μου, θέλω να μου υποσχεθείς πως μια μέρα θα κυβερνήσεις αυτή τη χώρα.»
«Μα πατέρα, νόμιζα ότι μετά από όλα αυτά που πέρασες, τη μισείς αυτή τη χώρα.»
Και ο Ανδρέας βγάζοντας την τελευταία του ανάσα…
«Ναι, τη μισώ!»