Αν κάτι κρατά ακόμη ζωντανά τα ναυπηγεία της χώρας, είναι οι εργαζόμενοι σ΄ αυτά.
Η γνώση και η εμπειρία τους. Έφτιαξαν φρεγάτες, υποβρύχια, τορπιλακάτους και είναι γνωστό ότι μπορούν να φτιάξουν τα πάντα! Ακόμη και το “εθνικό πλοίο”με το οποίο όλες οι κυβερνήσεις παραδόξως αποφεύγουν να ασχοληθούν σοβαρά.
Το θέμα είναι ότι αυτοί οι εργαζόμενοι μεγαλώνουν και φεύγουν. Είναι ένα πρόβλημα η ανανέωση του εργατικού δυναμικού στα ναυπηγεία; Πρέπει να αποκτήσουμε νέα γενιά με “μάστορες” που θα είναι η “ψυχή” των ναυπηγείων, αν και όταν δεήσει κάποια κυβέρνηση δώσει λύση στα ιδιοκτησιακά και άλλα προβλήματα που έχουν; Φαίνεται ότι η απάντηση είναι όχι, δυστυχώς.
Αν όσα αναφέρει σε ανακοίνωσή του το τμήμα Ναυτιλίας του ΣΥΡΙΖΑ είναι αλήθεια, τότε θα πρέπει να αποχαιρετήσουμε οριστικά κάθε ελπίδα “ανάστασης” των ναυπηγείων.
Η ανακοίνωση:
“«Ακυρώνεται το πρόγραμμα εκπαίδευσης στη ναυπηγοεπισκευή και παραπέμπεται στις καλένδες το αίτημα για οργανωμένη και συστηματική εκπαίδευση στον κλάδο»
Η ανακοίνωση της Υπουργού Παιδείας κ. Κεραμέως για την αναστολή των διετών προγραμμάτων σπουδών σε 11 Πανεπιστήμια της χώρας ήρθε να επιβεβαιώσει ότι η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας σαν έτοιμη από καιρό, προχωρά στην απόσυρση της ποιοτικής και αναβαθμισμένης δημόσιας επαγγελματικής εκπαίδευσης προς όφελος της ιδιωτικής.
Για το χώρο της ναυτιλίας, η ανακοίνωση αυτή, αποτελεί μια εξαιρετικά δυσάρεστη είδηση και για έναν επιπλέον λόγο. Ειδικότερα, με την αναστολή των διετών προγραμμάτων σπουδών ακυρώνεται η ένταξη από το έτος 2019 – 2020 προγράμματος για το χώρο της ναυπηγοεπισκευής που θα πραγματοποιούνταν στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής. Το πρόγραμμα αφορούσε στις εξής ειδικότητες: α) σωληνουργού – λεβητοποιού β) ηλεκτροσυγκολητή, γ) ελασματουργού – μονταδόρου δ) καραβομαραγκού ε)τεχνικού μηχανών θαλάσσης και σκαφών αναψυχής, στ)τεχνικού μηχανουργείου ναυπηγείου ζ) τεχνικού ηλεκτρολόγου πλοίου, λιμενικών και πλωτών εγκαταστάσεων, η)τεχνικού ηλεκτρονικού πλοίου και πλωτών εγκαταστάσεων, θ) τεχνικού αυτοματισμού πλοίων και πλωτών εγκαταστάσεων. Η λειτουργία του προγράμματος είχε εξασφαλισμένη χρηματοδότηση από το Υπουργείο Παιδείας και η πρακτική άσκηση από εθνικούς και κοινοτικούς πόρους.
Βασικός άξονας στο σχεδιασμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για τον κλάδο της ναυπηγοεπισκευής ήταν η διατήρηση του ανταγωνιστικού πλεονεκτήματος του κλάδου για τη χώρα μας που αποτελεί η σημαντική τεχνογνωσία που διαθέτουν οι εργαζόμενοι της. Για το σκοπό αυτό, είχε συγκροτηθεί στο Υπουργείο Ναυτιλίας ομάδα εργασίας σχετική με τη μαθητεία στη ναυπηγοεπισκευή, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των φορέων του Δημοσίου και επαγγελματιών του κλάδου, η οποία κατέληξε σε συγκεκριμένα συμπεράσματα και προτάσεις. Σε αυτές τις προτάσεις στηρίχθηκαν οι Υπηρεσίες του Υπουργείου Ναυτιλίας καθώς και το ακαδημαϊκό στελεχιακό δυναμικό του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής ώστε να προκύψει το διετές πρόγραμμα σπουδών για τον κλάδο. Ταυτόχρονα προχωρούσε ο σχεδιασμός για την επέκταση της εκπαίδευσης και σε άλλες ειδικότητες.
Ωστόσο, με την απόφαση της Υπουργού Παιδείας κ. Κεραμέως ακυρώνεται η προσπάθεια:
των στελεχών της δημόσιας διοίκησης και των επαγγελματιών της ναυπηγοεπισκευής και παραπέμπεται στις καλένδες το αίτημα των εργαζόμενων και των φορέων του κλάδου να λειτουργήσει για πρώτη φορά στη χώρα μας ένα οργανωμένο σύστημα εκπαίδευσης στον συγκεκριμένο τομέα ώστε να διατηρηθεί το απόθεμα τεχνογνωσίας που διαθέτει η χώρα και το οποίο κινδυνεύει με εξαφάνιση.
που κατέβαλλαν τα στελέχη του Πανεπιστημίου Δυτικής Αττικής προκειμένου να ξεκινήσει από το φθινόπωρο η συστηματική εκπαίδευση στελεχών σε έναν κλάδο του οποίου η αναζωογόνηση έχει σημαντικές προοπτικές για την ελληνική οικονομία
να διατηρηθεί ζωντανή η τέχνη της κατασκευής και συντήρησης παραδοσιακών σκαφών στα ελάχιστα καρνάγια που έχουν απομείνει, η οποία έχει βαθιές ρίζες στην ελληνική ιστορία και παράδοση, με την εισαγωγή της ειδικότητας του «καραβομαραγκού» στο διετές πρόγραμμα που ακυρώνεται
Αποδεικνύεται για άλλη μια φορά ότι οι αναπτυξιακές εξαγγελίες της Νέας Δημοκρατίας και του κ. Μητσοτάκη δεν περιλαμβάνουν κανένα σχέδιο παρά μόνο την παράδοση σε ιδιωτικά συμφέροντα κάθε δραστηριότητας που μπορεί να αποφέρει κέρδη, ακόμα και αν αυτή η παράδοση αντιστρέφεται στις προοπτικές διάσωσης και ανάπτυξης ενός σημαντικού κλάδου όπως είναι η ναυπηγοεπισκευή.”
