Έφυγε από κοντά μας η Αθηνά Παπαχρήστου, μια σπουδαία Ελληνίδα από το Μεσολόγγι. Μια γυναίκα απλή, καθημερινή, που όμως με τις πράξεις της απέδειξε ότι το μεγαλείο της ψυχής δεν μετριέται ούτε με τίτλους, ούτε με πλούτη.
Του Δημήτρη Τζιβελέκη
Η Αθηνά Παπαχρήστου ήταν αγρότισσα. Δούλεψε σκληρά μια ζωή στη γη, γνωρίζοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει κόπος και αγώνας. Και όμως, μέσα από αυτόν τον μόχθο, βρήκε τον τρόπο να κάνει κάτι που λίγοι θα τολμούσαν: να χαρίσει από το υστέρημά της ένα ασθενοφόρο στο Εθνικό Σύστημα Υγείας.
Μια κίνηση τόσο αθόρυβη και συνάμα τόσο δυνατή. Σε μια εποχή όπου κυριαρχεί η αδιαφορία και η λογική του «εγώ», εκείνη έδειξε τι σημαίνει ενσυναίσθηση, τι σημαίνει αγάπη για τον τόπο σου και τους ανθρώπους του. Τι σημαίνει ανιδιοτελής προσφορά.
Η προσφορά της δεν ήταν μια απλή πράξη φιλανθρωπίας. Ήταν ζήτημα ζωής και θανάτου. Το ασθενοφόρο που χάρισε η Αθηνά Παπαχρήστου χρησιμοποιήθηκε για να σωθούν άνθρωποι. «Αν δεν ήταν εκείνο το όχημα, δεν ξέρω αν θα ζούσε ο πατέρας μου», λέει συγκινημένη μια κάτοικος του Μεσολογγίου. «Αυτό το όχημα ήταν σωτήριο».
Η Αθηνά Παπαχρήστου δεν υπήρξε πολιτικός, ούτε επιχειρηματίας, ούτε πρόσωπο με προβολή. Ήταν μια απλή γυναίκα της γης, που κατάφερε με μια πράξη της να αφήσει ανεξίτηλο αποτύπωμα στον τόπο της. Σε μια εποχή που κυριαρχεί η αδιαφορία και η λογική του «να σωθώ εγώ», εκείνη απέδειξε ότι η αληθινή δύναμη βρίσκεται στην προσφορά, ακόμη κι όταν δεν σου περισσεύει.
Σήμερα την αποχαιρετούμε με σεβασμό και συγκίνηση. Γιατί τέτοιοι άνθρωποι είναι οι σιωπηλοί ήρωες της κοινωνίας μας. Εκείνοι που χωρίς να ζητήσουν τίποτα, κάνουν τον κόσμο μας καλύτερο.
Αθηνά Παπαχρήστου, σε ευχαριστούμε για το παράδειγμα, για την ανθρωπιά σου, για την πίστη σου στον άνθρωπο. Ας γίνει η πράξη σου φάρος και έμπνευση για όλους μας.
