Είναι πολύ συχνό φαινόμενο, πια, να πούμε σε κάποιον να «χτυπήσει ξύλο» προκειμένου να μη μας συμβεί κάτι που μόλις ειπώθηκε.
Έχουμε αναρωτηθεί, ωστόσο, από πού βγήκε αυτή η φράση και πάνω σε τι βασίζεται;
Πρόκειται για μια δεισιδαιμονία που κρατά από τα αρχαία χρόνια. «Άπτεσθαι ξύλου» έλεγαν χαρακτηριστικά οι αρχαίοι Έλληνες λόγω της πεποίθησής τους πως στα δένδρα κατοικούσαν νύμφες (Δρυάδες/Αμαδρυάδες).
Χτυπούσαν, λοιπόν, το ξύλο του κορμού των δένδρων για να επικαλεστούν την προστασία τους, καθώς οι νύμφες μπορούσαν να πραγματοποιήσουν τις ευχές των ανθρώπων.
Σύμφωνα με μια άλλη εκδοχή, οι άνθρωποι πολλές φορές συναντιούνταν στα δάση για να συζητήσουν τα θέματα τους. Χτυπώντας ξύλο, κορμούς δέντρων δηλαδή, έδιωχναν τα πνεύματα κατοικούσαν μέσα στο ξύλο για να μην τους ακούσουν…
Άλλη μια ερμηνεία υποστηρίζει πως τα δέντρα λατρεύονταν ως τόποι κατοικίας καλών πνευμάτων, οπότε, αγγίζοντας το ξύλο, την κατοικία δηλαδή του πνεύματος, προστατεύονταν και οι ίδιοι από τα κακά πνεύματα.
Αγγίζοντας το ξύλο, λοιπόν, δεν πραγματοποιούνταν κάποιοι αρνητικοί οιωνοί.
